نقش واقعیت مجازی در ایجاد حس حضور، تمایلات رفتاری و بازاریابی مقاصد گردشگری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فنّاوری پیشرفته ی واقعیت مجازی، با فراهم نمودن فرصت پیش تجربه مقصد، صنعت گردشگری را دستخوش تغییرات کرده است. بنابراین، این صنعت، با چالش درک هر چه بیشتر تکنولوژی واقعیت مجازی به منظور جذب و نگهداری گردشگران بالقوه روبرو شده است. در این پژوهش نقش نمایشگر واقعیت مجازی در شکل-گیری حس حضور فضایی و تمایلات رفتاری پس از تجربه محیط مجازی مدنظر قرار گرفته است. 302 نفر از گردشگران خروجی بالقوه در قالب دو گروه مجزا و به روش گلوله برفی انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه است که پس از تأیید روایی و پایایی، توزیع گردید. داده ها توسط آزمون ANOVA دو سویه و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که نمایشگر واقعیت مجازی بر هر دو بعدِ حس خودیابی و عملکرد ممکن از حس حضور فضایی تأثیر مثبت دارد. نمایشگر واقعیت مجازی به صورت مستقیم بر تمایلات رفتاری تأثیر نداشته و از طریق حس خودیابی بر تمایلات رفتاری پس از تجربه محیط مجازی اثر می گذارد. قدرت تجسّم فردی بر حس حضور فضایی تاثیر معناداری دارد و بنابراین، هر چه کاربر محیط مجازی از قدرت تجسّم بالاتری برخوردار باشد، بهتر می تواند خود را در محیط مجازی حس کند. همچنین، میان دو متغیر حس حضور فضایی و تمایلات رفتاری همبستگی مثبت وجود دارد.The role of virtual reality on creating a sense of spatial presence, behavioral intentions, and destination marketing
Today, advanced virtual reality technology has changed the tourism industry by providing an opportunity for pre-experience destination. Therefore, the industry faces the challenge of realizing virtual reality technology to attract and retain potential tourists. To this end, in this research, the role of virtual reality display in shaping the sense of spatial presence and behavioral intentions after experiencing the virtual environment is considered. 302 potential outbound tourists who were chosen by the snowball method, in two separate groups participated in the research. The data collection tool was a questionnaire that was distributed after testing validation and reliability. Data were analyzed by two-way ANOVA and Pearson correlation test. The results showed that the virtual reality display has a positive effect on the sense of self-location and possible actions of the sense of spatial presence. Virtual reality display does not directly, but through the sense of self-location affect behavioral intentions after experiencing the virtual environment. Spatial ability impact the sense of spatial presence. Therefore, the more user has the spatial ability, the better he can feel being in the virtual environment. Also, there is a positive correlation between spatial presence and behavioral intentions.