هدف: فربه شدن مفهوم نوستالژی در زندگی روزمره، ضرورت توجه بیشتر به آن را در منظومه گفتمانی رفتار مصرف کننده برجسته ساخته است. نوستالژی یا ترجیح بر آنچه درگذشته معمول بوده، حسرتی غم بار و توأمان لذت بخش است که در بازیابی و بازآفرینی زیست جهانِ مصرف کننده نقش-آفرینی می کند. پژوهش حاضر به دنبال مطالعه تأثیر حس نوستالژی بر نیات رفتاری مصرف کنندگان در پرتو نقش میانجی ارزش تجربی و پیوستگی اجتماعی است. روش شناسی: جامعه آماری مورد مطالعه، مشتریان رستوران هایی هستند که از زاویه نشانه -شناسی، حامل عناصر بازنمایی نوستالژیک هستند. روش تحقیق این مطالعه آمیخته است و جهت انجام این مطالعه، ابتدا بر اساس مطالعه ادبیات و پیشینه تحقیق مدل اولیه تدوین شد. سپس در بخش کیفی و به روش مصاحبه عمیق، مدل اولیه و متغیرهای فرعی آن بازآرایی شد و سپس به روش پیمایش، دیدگاه های 259 نفر از مشتریان رستوران های با فضای محتوایی نوستالژیک مطالعه شده است. یافته ها: یافته ها نشان می دهند نوستالژی با نقش میانجی ارزش تجربی (شامل بازگشت سرمایه گذاری مصرف کننده و ادراک برتری خدمات) و پیوستگی اجتماعی (مانند حس تعلق و همذات پنداری) بر نیات رفتاری مصرف کنندگان تأثیر دارد. نتیجه گیری: حس تعلق و میل به کسب ارزش، می تواند رفتار مصرف کنندگان را در خوانش تعابیر نوستالژیک تعدیل کند و در نهایت به خلق پیوندهای جمعیِ نو بیانجامد. مشارکت این مطالعه می تواند پنجره ای نو به اعتلای ادبیات نوستالژی و احیای فضای اندیشگی آن در درک رفتار مصرف انسان ایرانی بگشاید.