نقش توان های محیطی درتوسعه پایدار با تاکید بر گردشگری با استفاده از ahp (مطالعه موردی: بخش دیلمان شهرستان سیاهکل) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

توان های محیطی به مجموعه توانایی ها و استعدادها و قابلیت های محیطی گفته می شود که در محیط طبیعی-اجتماعی و اقتصادی وجود دارند. این توان ها شامل شکل زمین، جهت و جریان آب ها، جنس خاک و رویش گیاهی در محیط طبیعی و ویژگی های جمعیتی از نظر خصوصیات کیفی جمعیت و فعالیت و نحوه چگونگی توزیع فضایی آن از بعد اجتماعی و ایفای نقش معیشتی گروه های اجتماعی در بستر محیط، چگونگی سازمان یابی فضایی این نقش معیشتی و محیط اقتصادی را به وجود می آورد. هدف از این مقاله تنظیم رابطه انسان، محیط و فعالیت های او در زمینه گردشگری در پهنه مورد مطالعه است، به گونه ای که فعالیت های اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی، موجبات ساماندهی فضایی، مکانی و توسعه یافتگی و یا به عبارتی کامل تر، توسعه پایدار منطقه را فراهم کند و می تواند نقش بسزایی در گسترش گردشگری منطقه داشته باشد. روش تحقیق در این مقاله شامل روش کتابخانه ای، اسنادی و مراجعه به منطقه مورد مطالعه و عملیات میدانی است. همچنین بعد از جمع آوری داده ها جهت تحلیل این داده ها و شاخص ها، از روش AHP استفاده شده است. نتایج حاصل از مدل AHP نشان داد که عامل خاک با وزن نسبی 18/0، عامل شیب با وزن نسبی 15/0 و آب زیرزمینی با وزن نسبی 14/0 بیشترین نقش را در توسعه آبادی های بخش دیلمان داشته اند. بعد از این عوامل محیطی عامل اقلیم و کاربری اراضی با وزن نسبی به ترتیب 13/0 و 12/0 قرار دارند. این عوامل به صورت مستقیم و غیرمستقیم در گسترش گردشگری روستایی می تواند بسیار مؤثر باشد و خود جاذب یا دافع گردشگران می گردد.