در این تحقیق با استفاده از مدل EP ده تالاب از مهم ترین مناطق اکوتوریسمی شهرستان میناب مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به نتایج به ترتیب خور تیاب با امتیاز (5) EP، خور چاخا با امتیاز (71/0) EP، خور کرگان و کلاهی با امتیاز (5/0) EP، خور جومحله با امتیاز (2/0) EP، خورهای پرآهو، مژدر و نمکی با امتیاز (09/0) EP و حسنلنگی و دارسرخ با امتیاز (0) EP به عنوان بیشترین تا کمترین پتانسیل اکوتوریسمی انتخاب شدند. سپس تالاب تیاب به دلیل کسب بیشترین امتیاز (5) EP با استفاده از مدل SWOT جهت شناسایی و تحلیل قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها مورد بررسی قرار گرفت. با جمع بندی امتیازهای مدل SWOT، نامناسب بودن تسهیلات اقامتی با امتیاز وزنی 487/0، مهم ترین ضعف و عوامل تخریب منابع محیطی با امتیاز وزنی 860/0، مهم ترین تهدید وزن دهی شد. نتایج مدل EP حاکی از آن است که برای ایجاد صنعت اکوتوریسم در منطقه، تالاب تیاب می تواند به عنوان بهترین گزینه در بین تالاب ها انتخاب شود و با در نظر گرفتن پارامترهای مدل SWOT می توان بهترین راهبردهای توسعه اکوتوریستمی را از این منطقه آغاز و تدوین نمود.