هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین نحوه گذراندن اوقات فراغت و سلامت روانی معلمان ورزشکار و غیر ورزشکار شهر شاهین شهر بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلمان شهر شاهین شهر (280 نفر) می باشد که با استفاده از جدول مورگان 167 نفر به روش تصادفی انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف تحقیق از دو پرسشنامه استاندارد اوقات فراغت و سلامت روانی استفاده شد. روایی هردو پرسشنامه به تایید 15تن از متخصصین رسید و پایایی آنها با آلفای کرونباخ به ترتیب با 79/0، 82/0، محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف اسمیرنف ، t مستقل، t تک نمونهای، ضریب همبستگی اسپیرمن، خی دو و تحلیل واریانس یک طرفه با کمک نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سلامت روانی معلمان ورزشکار در سطح مطلوبی قرار داشت (001/0=P، 22/12=t). همچنین معلمان ورزشکار نسبت به معلمان غیر ورزشکار زمان بیشتری از اوقات فراغت خود را صرف فعالیت های ورزشی می کردند. از دیگر نتایج تحقیق، اختلاف معنادار بین سطح سلامت روان معلمان ورزشکار و غیر ورزشکار شاهین شهر بود (01/0>P، 86/6=t) که نشان می دهد معلمان ورزشکار به طور معنی داری سلامت روان بیشتری نسبت به معلمان غیر ورزشکار دارند. همچنین بین میزان اوقات فراغت معلمان ورزشکار و غیر ورزشکارشهر شاهین شهر با تاکید بر فعالیت های ورزشی اختلاف معنی داری وجود داشت (001/0=P). در نهایت، بین سطح سلامت معلمان ورزشکار و نیز معلمان غیر ورزشکار شهر شاهین شهر با میزان فعالیت ورزشی در اوقات فراغت ارتباط معنی دار وجود داشت.
