جدا بودن فرآیند تصمیم گیری حمل و نقل و کاربری زمین و مسایل و مشکلات ناشی از آن، از چالش های بسیار مهم شهرسازی در ایران می باشد. با در نظر گرفتن این مساله مقاله حاضر یافته های یک تحقیق تجربی جهت مدل سازی یکپارچه حمل و نقل و کاربری زمین را بیان نموده است. در این راستا ابتدا به بررسی فرآیند برنامه ریزی حمل و نقل و کاربری زمین پرداخته شده و مدل های استفاده شده در هر دوره مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین رویکردهای سفر در قالب دو رویکرد مبتنی بر سفر و مبتنی بر فعالیت بیان شده است. مدل اوربانسیم به عنوان مدل مورد مطالعه این مقاله انتخاب شده و بخش هایی از مناطق یک و شش کلان شهر شیراز به عنوان محدوده مطالعاتی در نظر گرفته شده است. جهت دستیابی به داده ها و اطلاعات مورد نیاز برای مدل سازی از سرشماری عمومی نفوص و مسکن سال 1395، مطالعات طرح جامع حمل و نقل شیراز، نقشه های GIS طرح تفصیلی شیراز و همچنین پرسشنامه استفاده شده است. تعداد پرسشنامه های تکمیل شده، 360 پرسشنامه می باشد.تحلیل ها و مدل سازی های انجام شده با نرم افزار اوربانسیم در قالب مدل های قیمت بازار مسکن، مدل انتخاب مکان خانوارها و مدل انتخاب مکان شرکت بیانگر تاثیر مستقیم متغیر دسترسی پذیری و مساحت بر قیمت واحدهای مسکونی، انتخاب محل سکونت و شرکت(اشتغال) می باشد.