بافت های فرسوده در واقع بخش هایی از بافت های شهری است که کیفیت های کالبدی و کارکردی آنها کاهش یافته و یا مختل گردیده است. موضوع بهسازی بافت های فرسوده اصولاً امری است که بدون مشارکت ساکنین مناطق امکان پذیر نیست. پس می توان گفت برای دستیابی به توسعه پایدار مشارکت مردم در عرصه های اقتصادی و اجتماعی ضروری است و افزایش نقش شهروندان در امور شهری می تواند در ایجاد تعادل و هماهنگی لازم بین بخش های جامعه، نقش ارزنده ای را ایفا نماید. این پ ژوهش ب ا هدف تحلیل نقش مشارکت مردمی در بهسازی بافت فرسوده محله جلیلی شهر کرمانشاه انجام شده، پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش، پیمایشی(پرسشنامه و مصاحبه)است و برای تحلیل آنها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی خانوارهای ساکن در محله جلیلی شهر کرمانشاه، می باشد که جمعیتی بالغ بر 5600 نفر را در خود جای داده است. برای انتخاب نمونه از بین ساکنان محله مورد نظر از فرمول کوکران استفاده شده است. بر این اساس تعداد 359 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که مشارکت شهروندان در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده کوچکتر از حد متوسط ارزیابی شده و می توان عنوان کرد، مشارکت شهروندان در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده محله در سطح مناسبی نمی باشد. همچنین می توان گفت که اعتماد به مسئولین، عامل مؤثر بر مشارکت مردمی و نبود یا کمبود تشکل های فرهنگی اجتماعی مهمترین مانع مشارکت مردمی در بهسازی بافت فرسوده آن محله می باشند.