شبیه سازی های آموزشی به مثابه تکنیک یا رسانه ای در نظر گرفته می شوند که بعضی جنبه های رفتاری یک سیستم فیزیکی یا انتزاعی را به وسیله رفتاری به شکل دیگری نمایش می دهند. بنابراین هدف پژوهش حاضر مقایسه آموزش مبتنی بر شبیه سازی با رویکرد سازنده گرایی و رویکرد سیستماتیک بر یادگیری و یادداری هنرجویان سال سوم رشته کامپیوتر فنی و حرفه ای، در گروه تحصیلی کامپیوتر بوده و روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بوده است. نمونه آماری پژوهش شامل تعداد 60 هنرجوی رشته کامپیوتر هنرستان های فنی وحرفه ای در سال تحصیلی 94-95 شهر کاشان است که با روش نمونه گیری در دسترس و تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (40) و گروه کنترل (20) جای دهی شدند. شرکت کنندگان دو گروه آزمایشی، آموزش به روش شبیه سازی با رویکرد سازنده گرایی، روش شبیه سازی با رویکرد سیستماتیک و روش سنتی درس شبکه های کامپیوتری را طی 7 جلسه دریافت کرده اند. برای جمع آوری داده ها از آزمون محقق ساخته و برای تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل کوواریانس و برای طراحی محیط شبیه سازی شده از نرم افزار Cisco Packet Tracerاستفاده شده است. با توجه به یافته های پژوهش، دو گروه آزمایش در یادگیری و یادداری پیشرفت داشته اند؛ یعنی تفاوت معناداری بین یادگیری آن ها قبل و بعد از آموزش وجود داشت؛ اما در گروه اول که با شبیه سازی با رویکرد سازنده گرایی آموزش دیده بودند، میزان یادگیری و یادداری بیش از گروهی بود که با رویکرد سیستماتیک آموزش دیدند؛ یعنی در متغیرهای یادگیری و یادداری، نتایج به نفع گروه اول بود.