آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۶

چکیده

فنّاوری آموزشی ویدیوپروژکتور به دلیل فعّال نمودن حواس مختلف، دارای کارکردهای متعددی است اما میزان استفاده از آن در بین معلّمان در سطح مطلوبی نیست. هدف پژوهش حاضر، بررسی نگرش معلَمان به فنّاوری آموزشی ویدیوپروژکتور است. روش تحقیق، پیمایشی و جامعه ی آماری، معلَمان سه شهر یاسوج، دهدشت و گچساران است که 304 نفر به عنوان نمونه از 56 مدرسه و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت سنجش متغیر وابسته از پاسخ گویان خواسته شد پاسخ دهند آیا در سال تحصیلی جاری از دستگاه ویدیوپروژکتور استفاده کرده اند؟ یا خیر؟ و جهت سنجش نگرش به ویدیوپروژکتور از پرسشنامه ی محقق ساخته استفاده گردید که به روش اعتبار سازه ای، تعیین اعتبار و به روش آلفا کرانباخ تعیین پایایی گردید. براساس یافته های توصیفی، میزان استفاده از ویدیوپروژکتور در حد پایینی است و فقط1/39 درصد معلَمان از این دستگاه استفاده کرده اند. آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد، نگرش شناختی به ویدیو پروژکتور رابطه ی معناداری با نسبت شانس استفاده از ویدیوپروژکتور دارد و قادر است 15/0 واریانس آن را تبیین نماید. نتیجه گیری مقاله حاضر این است که در راستای افزایش استفاده از فنّاوری آموزشی ویدیو پروژکتور لازم است، ابتدا نگرش معلَمان به این فنّاوری آموزشی به ویژه، نگرش شناختی آنان، تغییر یابد.

تبلیغات