اثرات درمانی و پروفیلاکتیک کورکومین بر مسمومیت حاد کبدی ناشی از تجویز مبندازول در سگ های پلیس مبارزه با مواد مخدر (نژاد ژرمن شیپرد) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات درمانی و پروفیلاکتیک کورکومین بر مسمومیت حاد کبدی ناشی از تجویز مبندازول در سگ های نژاد ژرمن شیپرد انجام پذیرفت. در این پژوهش 20 قلاده سگ به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. سگ های گروه A روزانه 150 میلی گرم بر کیلوگرم مبندازول همزمان با مصرف غذا، به شکل خوراکی و داخل کپسول ژلاتینی دریافت کردند. سگ های گروه B، روزانه 500 میلی گرم بر کیلوگرم کورکومین و 150 میلی گرم بر کیلوگرم مبندازول همزمان با مصرف غذا، به شکل خوراکی و داخل کپسول ژلاتینی دریافت کردند. سگ های گروه C و D نیز مشابه گروه دوم تحت تیمار قرار گرفتند؛ با این تفاوت که به ترتیب 2 و 24 ساعت پس از مصرف مبندازول، کورکومین دریافت کردند. آنزیم های ALT، AST، ALP و LDH در همه گروه ها اندازه گیری شد. در سگ های گروه A، غلظت سرمی آنزیم های ALT، AST،ALP و LDH به طور معنی داری پس از 24 ساعت افزایش یافت (05/0>P). مقادیر آنزیم ها در گروه های B، C و D کاهش یافت اما تأثیر آن فقط در گروه D معنی دار بود و غلظت آنزیم ها در محدوده نرمال قرار گرفت (05/0>P). نتایج این پژوهش نشان داد که کورکومین به صورت معنی داری، دارای اثرات درمانی در مقابل مسمومیت حاد کبدی ناشی از تجویز مبندازول است.