در این پژوهش با رویکردی پدیدار شناختی بدنبال بررسی و بازسازی الگوی کیفیت ارائه خدمات خودخدمت بانکی و جنبه های ناپیدای آن و کاهش آسیب و ضرر وارده به مصرف کنندگانی که پتانسیل آسیب پذیری را دارند در شرایط بروز کرونا می باشیم. این پژوهش با مبنا قراردادن تئوری های موجود در این زمینه و سپس تمرکز بر تجربه زیسته افراد سعی در شناسایی ابعاد ، پیشایندها و در نهایت پیامدهای متأثر از پدیده در قالب یک الگو را دارد. برای گردآوری داده ها از 25مصاحبه نیمه ساختار یافته که افراد از طریق روش نمونه گیری گوله برفی در کلان شهر تهران انتخاب شده اند استفاده شد. در مرحله تحلیل از طریق فرآیند مقایسه مستمر داده ها و کدگذاری و هم چنین تحلیل محتوای رابطه ای ، مفاهیم، مقوله ها و مضمون ها سازمان دهی شده اند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد کیفیت این خدمات دارای ابعاد کارایی ، کامل بودن اجرا، سهولت استفاده و دسترسی، پاسخگویی، تضمین کیفیت، اطلاعات ، جذابیت استفاده، امنیت، کنش های احساسی و ارزش کاربردی می باشد هم چنین پیشایندهای موثر بر این پدیده شامل تجربه قبلی، ارتباطات شفاهی، شهرت سازمان، مشارکت مشتری، تصویر قبلی، سنت گرایی و مسئولیت اجتماعی بوده و پیامدهای متاثر از این پدیده شامل رضایت و مقاصد رفتاری می باشد. این مطالعه با بکارگیری روش کیفی، یکی از مطالعات اولیه در زمینه درک زنان سالمند از کیفیت خدمات الکترونیک بانکی است و برخی مقوله های بدست آمده در مطالعات پیشین به آنها اشاره ای نشده است.
