بررسی عوامل مؤثر بر میزان تجربه مزاحمت خیابانی (مطالعه موردی: زنان 18 تا 35 سال شهرستان همدان)

چکیده

هدف کلی این پژوهش بررسی، توصیف، تفسیر و درک زنان نسبت به علل بزه دیدگی و قربانی شدن زنان در فضاهای شهری است. جامعه آماری مورد مطالعه کلیه زنان بین 18 تا 35 سال هستند که بر اساس فرمول کوکران (326) خانم به عنوان نمونه انتخاب شد. در طراحی پرسشنامه از پرسشنامه های استاندارد مزاحمت جنسی (فرچایلد، 2007؛ لرد،2009) استفاده شده است. از آلفای کرونباخ نیز به منظور به دست آوردن روایی تحقیق استفاده شده است که آلفای کرونباخ برای طیف میزان تجربه مزاحمت خیابانی در سطح 85/ است. تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله تحلیل واریانس، آزمون F و آزمون T و همچنین آزمون ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفته است. طبق یافته های تحقیق بین نوع آرایش، نوع پوشش، نابسامانی محل سکونت و میزان تجربه مزاحمت جنسی رابطه وجود دارد؛ همچنین بر اساس نتایج تحقیق بین حضور پلیس در سطح شهر و مزاحمت جنسی رابطه معنادار و معکوسی وجود دارد. مسأله بعدی بررسی رابطه بین وضعیت تأهل، میزان تحصیلات، سن و میزان تجربه مزاحمت جنسی زنان است که خروجی تحلیل آماری رابطه معناداری را بین افراد متأهل و مجرد متصور نیست. بنابراین، می توان گفت که تجربه مزاحمت خیابانی در خانم ها ربطی به وضعیت تأهل و تحصیلات و سن آن ها ندارد.