هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی سبک های دلبستگی و کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرستان ملایر بود. آزمودنی ها 150 نفر (90 نفر دختر و 60 نفر پسر) بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزارهای پژوهش، مقیاس دلبستگی بزرگسالان (RAAS) و پرسشنامه ی کیفیت زندگی (QLQ) بودند. پایایی این پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ 75 /0 محاسبه گردید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون در سطح 05/0= α نشان داد که بین سبک دلبسته ی ایمن و کیفیت زندگی دانشجویان رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد اما بین سبک های دلبستگی (ناایمن مضطرب دوسوگرا، ناایمن اجتنابگر) و کیفیت زندگی رابطه ی معنادار منفی وجود دارد.