هدف مطالعه حاضر تعیین روابط ساختاری بین هویت سازمانی، تعهد سازمانی، آوای سازمانی و بهره وری نیروی انسانی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی (مدل یابی معادلات ساختاری) بود و جامعه آماری شامل 300 کارمند شاغل در ادارات تربیت بدنی دانشگاه های آزاد اسلامی سطح کشور در سال 1395 بود که با استفاده از روش سرشماری مورد پیمایش قرار گرفتند. شرکت کننده ها شامل 206 نفر (174 مرد و 32 زن) بودند که پرسشنامه های هویت سازمانی (مایل و اسفورث، 1992)، تعهد سازمانی (آلن و مایر، 1990)، آوای سازمانی (اسماعیل زاده، 1392) و بهره وری نیروی انسانی (هرسی و گلداسمیت، 1980) را تکمیل کردند و داده های حاصله با روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت – پی. ال. اس. تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که هویت سازمانی بر آوای سازمانی و بهره وری اثر مستقیم و معنادار ندارد و تأثیرات مثبت آن با میانجی گری تعهد سازمانی است. همچنین، تعهد سازمانی به طور مستقیم و غیرمستقیم از مسیر آوای سازمانی بر بهره وری اثر مثبت داشت. آوای سازمانی نیز به طور مستقیم بر بهره وری اثر معنادار و مثبت داشت. براساس یافته ها، ایجاد و تقویت هویت سازمانی می تواند تعهد سازمانی و رفتارهای آوایی کارکنان را بهبود بخشد و از این طریق بر بهره وری آنان بیفزاید.
