هدف از این پژوهش بررسی تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی دانشجویان دختر دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری در سال 1397 بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دختر دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری به تعداد 400 نفر بود. روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 205 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. روش های گرد آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی بود. ابزار گرد آوری اطلاعات برای فناوری اطلاعات از پرسشنامه استانداد مقیمی و همکاران (1391) با پایایی 79/0 و برای خودکارآمدی از پرسشنامه جینک و مورگان (1999) با پایایی 81/0 و برای سازگاری اجتماعی از پرسشنامه پیکل و ویسمن (1999) با پایایی 87/0استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط کارشناسان و متخصصان مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی(جداول توزیع فراوانی، نمودارهای ستونی و میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون t ) باکمک نرم افزار SPSS انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که فناوری اطلاعات و ارتباطات بر سازگاری دانشجویان تاثیر مثبت و معنادار داشته است. فناوری اطلاعات و ارتباطات بر خودکارآمدی دانشجویان تاثیر مثبت و معنادار داشته است. خودکارآمدی بر سازگاری دانشجویان تاثیر مثبت و معنادار داشته است.