افزایش انحرافات، آسیب های روانی و رفتارهای پرخطر دانشجویان در سال های اخیر حاکی از وجود ترس و نگرانی و نبود احساس امنیت در آنهاست. نیاز به امنیت در واقع یکی از نیازهای اصلی انسان است و از آنجا که سرمایه اجتماعی حاصل اعتماد و پیوندهای اجتماعی و زمینه ساز رفتار هنجارمند است می تواند نقش تعیین کننده-ای در احساس امنیت اجتماعی و بالطبع کاهش آسیب را در پی داشته باشد. از سویی احساس امنیت دانشجویان به عنوان قشر در حال تحصیل و اثرگذار در آینده جامعه، از اهمیت بسزایی برخوردار است. از این رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی در احساس امنیت اجتماعی دانشجویان است. روش تحقیق پیمایشی است. جامعهآماری تحقیق، کلیه دانشجویان دانشگاه مازندران هستند. بدین منظور نمونه ای 400 نفری از دانشجویان به صورت نمونه گیری طبقه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه سرمایه اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی می باشد. یافته های توصیفی نشان دادند که میزان سرمایه اجتماعی در بین دانشجویان در حد متوسط رو به پایین قرار دارد و بیشترین میزان دانشجویان دارای احساس امنیت اجتماعی در حد پایین و متوسط هستند. همچنین یافته های تحلیل دو متغیره حاکی از آن است که هیچ کدام از متغیرهای زمینه ای جنسیت، وضعیت تأهل، سن و تحصیلات با احساس امنیت اجتماعی دارای رابطه معنی دار نمی باشند؛. اما سرمایه اجتماعی و هر سه بعد آن ارتباط اجتماعی، مشارکت اجتماعی و دو خرده مقیاس آن (مشارکت رسمی و غیر رسمی)، اعتماد اجتماعی و سه خرده مقیاس آن (اعتماد تعمیم یافته، اعتماد بین شخصی و اعتماد نهادی) با احساس امنیت اجتماعی دارای رابطه مستقیم و معناداری است. نتایج به طور کلی نشان می دهد که اعتماد نهادی و ارتباط اجتماعی بیشترین تأثیر را بر احساس امنیت اجتماعی دارند و این دو متغیر مجموعاً 37 درصد متغیر وابسته احساس امنیت اجتماعی را تبیین می کنند
