فاطمه اکبرزاده

ازدواج سفید پدیده ای مدرن و مفهوم تعهد، یکی از پروبلماتیک ترین مفاهیم عصر مدرن است. این تحقیق با رویکرد نظریه مبنایی انجام گرفته و میدان تحقیق، افراد هم بالینِ شهر اصفهان هستند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و نظری، با ۱۸ نفر از آنان مصاحبه انجام شد. جستجوی پاسخ برای این پرسش که تعهد در ازدواج سفید چگونه برساخته می شود، نشان داد که تعهد نه تنها مفهومی با معنای ثابت نیست بلکه در طی زمان و مکان و برحسب شرایط، تحول یافته و در چارچوب فضایل اخلاقی برداشت می شود. همچنین تیپولوژی تعهد در ازدواج سفید، طیفی از اخلاق متعارف تا اخلاق فراعرفی را در بر می گیرد که در یک سر طیف معنای عرفی اش قرار دارد که برگرفته از هنجارها و ساختارهای مسلط بیرونی بوده و قواعد مرسوم در روابط زناشویی رسمی در این سنخ حاکم است. سنخ شناسایی شده در دامنه دیگر طیف، تعهد به منزله اخلاق فراعرفی است که ناظر بر روابط برابری طلبانه، آزادی خواهانه و غیر متأثر از ایدئولوژی های فرهنگی است و معنایی درونی شده تر، فردی شده تر و خودگزیده تر دارد. نهایتا می توان گفت، تعهد در ازدواج سفید، معنایی وسیع، چندبعدی، نسبی و سیال دارد و نمی توان این مفهوم را در این سبک از زندگی، ذیل یک قاعده کلی، ارزش گذاری نمود.

مفهوم سلامت اجتماعی، در کنار سایر ابعاد سلامتی (جسمی، روانی، معنوی) از جایگاه قابل توجهی برخوردار می باشد و تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد، یکی از مهم ترین این عوامل امنیت و به ویژه امنیت اجتماعی است. با توجه به این مهم؛ پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه امنیت اجتماعی و سلامت اجتماعی جوانان 15تا29 ساله شهر قاین با تکیه بر نظریه سلامت اجتماعی کییز و رویکرد مدرن به امنیت اجتماعی انجام شده است. این پژوهش به روش پیمایشی و با انتخاب تصادفی 376 نفر به عنوان حجم نمونه و با تکیه بر ابزار پرسشنامه انجام شده است. یافته های حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که رابطه معنی دار و مستقیمی بین امنیت اجتماعی و سلامت اجتماعی جوانان شهر قاین وجود دارد. همچنین بین امنیت اجتماعی و ابعاد یکپارچگی، پذیرش، مشارکت و شکوفایی اجتماعی رابطه معنی دار و مثبت برقرار است که بیشترین شدت همبستگی با بعد پذیرش اجتماعی و کمترین همبستگی با بعد یکپارچگی اجتماعی می باشد. در عین حال، بین امنیت اجتماعی و انسجام اجتماعی رابطه معنی داری وجود ندارد.

شادی در زندگی جوانان انگیزه، پویایی و تحرک ایجاد می کند و به عنوان یک کاتالیزور می تواند نقش تسریع کننده ای در فرایند توسعه جامعه داشته باشد. از این رو با توجه به اهمیت شادی در زندگی جوانان، هدف از این پژوهش مطالعه تأثیر سرمایه فرهنگی و ابعاد آن بر شادی آنها می باشد. از آنجا که در باب شادی نظریه واحدی وجود ندارد، یک چارچوب نظری تلفیقی با تأکید بر نظریات بوردیو مطرح شده است. روش پژوهش در این تحقیق پیمایشی است. بدین منظور     نمونه ای 380 نفری از افراد 15 تا 29 سال شهر بابلسر به طور تصادفی انتخاب شده اند. داده ها با استفاده از دو نوع پرسشنامه (اصلاح شده آکسفورد برای سنجش شادی و محقق ساخته برای سنجش سرمایه فرهنگی) جمع آوری شدند. یافته های آزمون همبستگی پیرسون نشان می دهد که بین متغیر مستقل     سرمایه فرهنگی و ابعاد آن با شادی جوانان همبستگی مستقیم وجود دارد. لکن بیشترین همبستگی شادی با بعد عینیت یافته و کمترین همبستگی آن با بعد نهادینه شده می باشد. همچنین متغیرهای زمینه ای (جنسیت، سن و وضعیت تأهل) هیچ کدام با شادی رابطه نداشتند و تنها متغیرهای تحصیلات و پایگاه اقتصادی- اجتماعی با شادی رابطه معنی دار داشتند. در آزمون چند متغیره نیز مشخص شد که سرمایه فرهنگی عینیت یافته، تحصیلات و پایگاه اقتصادی- اجتماعی در مجموع 11 درصد از واریانس متغیر وابسته شادی را تبیین می کنند.

به علت اهمیت شادی و نقش آن در زندگی جوانان، هدف تحقیق حاضر بررسی میزان احساس شادی جوانان شهر بابلسر و تأثیر سه نوع سرمایه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بر آن است. نوع روش تحقیق پیمایشی است. تعیین میزان تأثیر هر یک از این سه نوع سرمایه بر میزان احساس شادی، از مهمترین فرضیه های این تحقیق هستند. برای انجام این پژوهش، از یک نمونه 380 نفری از ساکنان 29- 15 سال بابلسر، استفاده شده است. یافته های تحقیق گویای آن است که میزان شادی پاسخگویان به طور کلی در حد متوسط است. از بین متغیرهای زمینه ای و جمعیت شناختی مورد مطالعه، هیچ کدام با شادی رابطه معناداری نداشتند. متغیرهای سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی و سرمایه اقتصادی به ترتیب اهمیت، تبیین­کننده­های شادی در این تحقیق بوده­اند. مدل به دست آمده از متغیرهای مؤثر بر اساس رگرسیون چند متغیره نیز، 5/22 درصد از واریانس احساس شادی در جامعه آماری را تبیین می کند. به طور کلی، تمام انواع ذکر شده سرمایه با همدیگر وابستگی متقابل دارند و در طول زمان با داشتن درجات معینی به یکدیگر تبدیل می­گردند و هر شکلی از آن به گونه ای می­تواند آفریننده شادی باشد.

امنیت یکی از مهمترین نیازهای اساسی بشر است و نخستین شرط لازم برای پیشرفت و رسیدن به توسعه پایدار برای جامعه متمدن محسوب می شود. تحقیقات نشان داده اند که دینداری و میزان استفاده از رسانه ها، عوامل فرهنگی تأثیرگذار بر احساس امنیت اجتماعی هستند. بر همین اساس هدف از این تحقیق، تأثیر دینداری و رسانه های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی است. روش تحقیق پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق، کلیه دانشجویان دانشگاه مازندران می باشند. بدین منظور نمونه ای 400 نفری از دانشجویان به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده­اند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه دینداری، میزان استفاده از رسانه ها و احساس امنیت اجتماعی می باشد. یافته های توصیفی در این تحقیق حاکی از آن بودند که میزان احساس امنیت اجتماعی در حد پایین است. اگرچه میزان دینداری در حد بالایی قرار دارد. میزان استفاده از رسانه ها نیز در حد متوسط می باشد. نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان می دهد که دینداری و تمامی ابعادش (بعد اعتقادی، عاطفی، پیامدی، مناسکی) با احساس امنیت اجتماعی رابطه مستقیم و معنی داری دارد. همچنین احساس امنیت اجتماعی با میزان استفاده از رسانه های داخلی، تلویزیون، رادیو و ماهواره رابطه معنی داری دارد ولی با میزان استفاده از اینترنت، مجله و روزنامه رابطه معنی داری ندارد. رابطه احساس امنیت اجتماعی با میزان استفاده از تلویزیون، رادیو و رسانه های داخلی به طور کلی، مستقیم، ولی با میزان استفاده از ماهواره معکوس است. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نیز نشان می دهد که میزان استفاده از تلویزیون و بعد اعتقادی دینداری به ترتیب بیشترین تأثیر را بر احساس امنیت اجتماعی دارند. مقدار R2 ب ه دست آمده در تحقیق نیز، 33/0 می­باشد که نشان می­دهد تنها میزان استفاده از تلویزیون و بعد اعتقادی دینداری 33 درصد از تغییرات متغیر وابسته احساس امنیت اجتماعی را تبیین می­کند.

مقدمه: روش: یافته ها: نتایج: نتایج این پژوهش حاکی از آن است که در مجموع، از میان سه بُعد سرمایه اجتماعی و ارتباط اجتماعی و اعتماد اجتماعی و از میان متغیرهای زمینه ای، پایگاه اقتصادی اجتماعی، ۲۵ درصد از پراکنش متغیر وابسته شادی را تبیین می کنند. یافته های حاصل از ضریب هم بستگی پیرسون نشان می دهند بین متغیر مستقل سرمایه اجتماعی و ابعاد آن با شادی جوانان هم بستگی مستقیم وجود دارد؛ اما بیشترین هم بستگی شادی با ارتباط اجتماعی و کمترین هم بستگی آن با مشارکت رسمی است. روش پژوهش در این تحقیق، پیمایشی است. بدین منظور، نمونه ای ۳۸۰ نفری از افراد ۱۵ تا ۲۹ سال شهر بابلسر به طور تصادفی انتخاب شده اند. داده ها با استفاده از دو نوع پرسش نامه، اصلاح شده آکسفورد برای سنجش شادی و محقق ساخته برای سنجش سرمایه اجتماعی، جمع آوری شد. شاد زیستن پاسخی به چگونه زیستن است؛ به ویژه برای جوانانی که نقش اساسی در آینده این سرزمین دارند. ضرورت شادی برای آن است که شور، هیجان، انگیزه، پویایی و تلاش را در زندگی جوانان ایجاد می کند؛ از این رو، هدف از این مطالعه بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و ابعاد آن با شادی جوانان است.

افزایش انحرافات، آسیب های روانی و رفتارهای پرخطر دانشجویان در سال های اخیر حاکی از وجود ترس و نگرانی و نبود احساس امنیت در آنهاست. نیاز به امنیت در واقع یکی از نیازهای اصلی انسان است و از آنجا که سرمایه اجتماعی حاصل اعتماد و پیوندهای اجتماعی و زمینه ساز رفتار هنجارمند است می تواند نقش تعیین کننده-ای در احساس امنیت اجتماعی و بالطبع کاهش آسیب را در پی داشته باشد. از سویی احساس امنیت دانشجویان به عنوان قشر در حال تحصیل و اثرگذار در آینده جامعه، از اهمیت بسزایی برخوردار است. از این رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی در احساس امنیت اجتماعی دانشجویان است. روش تحقیق پیمایشی است. جامعهآماری تحقیق، کلیه دانشجویان دانشگاه مازندران هستند. بدین منظور نمونه ای 400 نفری از دانشجویان به صورت نمونه گیری طبقه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه سرمایه اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی می باشد. یافته های توصیفی نشان دادند که میزان سرمایه اجتماعی در بین دانشجویان در حد متوسط رو به پایین قرار دارد و بیشترین میزان دانشجویان دارای احساس امنیت اجتماعی در حد پایین و متوسط هستند. همچنین یافته های تحلیل دو متغیره حاکی از آن است که هیچ کدام از متغیرهای زمینه ای جنسیت، وضعیت تأهل، سن و تحصیلات با احساس امنیت اجتماعی دارای رابطه معنی دار نمی باشند؛. اما سرمایه اجتماعی و هر سه بعد آن ارتباط اجتماعی، مشارکت اجتماعی و دو خرده مقیاس آن (مشارکت رسمی و غیر رسمی)، اعتماد اجتماعی و سه خرده مقیاس آن (اعتماد تعمیم یافته، اعتماد بین شخصی و اعتماد نهادی) با احساس امنیت اجتماعی دارای رابطه مستقیم و معناداری است. نتایج به طور کلی نشان می دهد که اعتماد نهادی و ارتباط اجتماعی بیشترین تأثیر را بر احساس امنیت اجتماعی دارند و این دو متغیر مجموعاً 37 درصد متغیر وابسته احساس امنیت اجتماعی را تبیین می کنند