هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش رضایت شغلی در ارتباط بین عدالت سازمانی با تمایل به ترک شغل در کارشناسان فدراسیون های ورزشی بود. بدین منظور از پرسشنامه های رضایت شغلی وود (1986)، عدالت سازمانی کیم و لونگ (2007) و تمایل به ترک شغل کامان (1979) استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان فدراسیون ها بود که 210 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. روایی سازه ابزار تحقیق به روش تحلیل عاملی تأییدی و با استفاده از نرم افزار لیزرل 8.8 تأیید شد. همچنین پایایی ابزار تحقیق به ترتیب 84/0، 87/0، و 86/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار Visual PLS استفاده شد. یافته ها نشان داد، اثر عدالت سازمانی بر رضایت شغلی، معنادار (189/21=t، 775/0β=)، و بر تمایل به ترک شغل غیرمعنادار است (211/0- =t، 016/0-β=). همچنین نتایج حاکی از اثر منفی و معنادار رضایت شغلی بر تمایل به ترک شغل بود (75/4- =t، 520/0-β=). دیگر یافته تحقیق این بود که اثر غیرمستقیم عدالت سازمانی (403/0-=β)، بر تمایل به ترک شغل بیشتر از اثر مستقیم آن است (016/0-β=)، (96/1≤ t value+≤96/1-). پیشنهاد می شود فدراسیون های ورزشی به منظور کاهش تمایل به ترک شغل کارکنان خود، زمینه ارتقای سطح عدالت سازمانی و رضایت شغلی کارکنان خود را فراهم کنند.
