همزمان با ظهور اینترنت، بانک ها در چرخه ی عمر خود از مرحله سنتی عبور کرده و به مرحله ی بانکداری مدرن رسیده اند. به دنبال این گذار، بانک ها با تکنولوژی های خودخدمتی آشنا شدند. بکارگیری تکنولوژی های خودخدمتی در ارائه خدمات بانکداری مزایایی همچون افزایش سرعت و دسترسی نامحدود را به همراه داشته است. علیرغم این مزایا، برخی افراد هنوز هم از بانکداری سنتی استفاده می کنند. پژوهش های بسیاری به بررسی عوامل موثر بر استفاده از بانکداری تکنولوژی محور پرداخته اند که عمدتاً به بررسی متغیرهای جمعیت شناختی تمرکز کرده بودند (جنس، سن، تحصیلات، آسانی و فایده ادراک شده و غیره). هدف پژوهش حاضر بررسی تفاوت های رفتاری بین دو گروه کاربران و غیرکاربران تکنولوژی های خودخدمتی است و برای این منظور، هفت نوع رفتار را مورد بررسی قرار خواهد داد. برای انجام این پژوهش، 480 پرسشنامه بین مشتریان بانک پارسیان شهرستان اهواز توزیع که 397 پرسشنامه جمع آوری شد. روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش، توصیفی است. برای آزمون فرضیه ها از روش تحلیل واریانس استفاده شده است نتایج نشان داد که پنج رفتار (تمایل به تبلیغات شفاهی، تمایل به خرید مجدد، رضایت، تمایل به تغییر بانک و حساسیت نسبت به وقت) بین دو گروه کاربران و غیرکاربران، یکسان نیست و ناهمگونی وجود دارد. از لحاظ دو رفتار (حساسیت نسبت به قیمت و تمایل به شکایت کردن) نیز تفاوتی مشاهده نشد.
