هدف این تحقیق مقایسة مؤلفه های آسیب شناسی سازمانی در فدراسیون های ورزشی موفق و ناموفق بود. این تحقیق توصیفی و از نوع مقایسه ای بود که به شکل میدانی اجرا شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد شناخت سازمان ""پریزیوسی"" (1980) استفاده شد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرهای استادان متخصص مدیریت ورزشی و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر با 90/0 به دست آمد. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارمندان پنج فدراسیون ورزشی موفق شامل فدراسیون های کشتی، قایقرانی، ووشو، تکواندو و وزنه برداری (127 نفر) و پنج فدراسیون ورزشی ناموفق شامل فدراسیون های روستایی و عشایری، آمادگی جسمانی و ایروبیک، کبدی، ورزش های همگانی و کونگ فو (54 نفر)، تشکیل می دادند که از این تعداد 143 پرسشنامه برای تجزیه وتحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت. ملاک انتخاب فدراسیون های موفق یا ناموفق، ارزیابی صورت گرفته از طرف وزارت ورزش و جوانان در شش ماهه نخست سال 1389 بود. برای بررسی طبیعی بودن داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف (K-S)، برای بررسی فرضیه های مقایسه ای، با توجه به طبیعی بودن یا نبودن داده ها، به ترتیب از آزمون های t دو نمونه ای مستقل و آزمون یو مان- ویتنی استفاده شد. تجزیه وتحلیل یافته های تحقیق با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 17 و Excel نسخه 2010 انجام گرفت. نتایج نشان داد، مؤلفه ساختار سازمانی در فدراسیون های موفق میانگین بالاتری نسبت به فدراسیون های ناموفق داشت (05/0>P). از طرف دیگر در فدراسیون های ناموفق وضعیت ارتباطات سازمانی و سیستم پاداش دهی نسبت به فدراسیون های موفق، مطلوب تر بود (05/0>P). با وجود شرایط بهتر فدراسیون های موفق در سایر مؤلفه های مورد بررسی، تفاوت معناداری بین فدراسیون ها مشاهده نشد (05/0<P).
