دوره آموزشی

هدف پژوهش حاضر طراحی مدلی برای پیش بینی عملکرد آموزشی کارشناسان مرکز تحقیقات شرکت ایران خودرو است در این راستا با توجه به نظام آموزشی مرکز تحقیقات ایران خودرو چهار مدل رگرسیونی و چهار مدل مسیر به دست آمد نمونه مورد بررسی 206 نفر اعضای دوره ای بوده که در سال 1380 در مرکز تحقیقات شرکت ا یران خودرو در دوره های آموزشی شرکت داشته اند برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه اثر بخشی و بانک اطلاعات آموزش مرکز تحقیقات و مدیریت آموزش ایران خودرو استفاده شد و سپس داده های جمع آْوری شده با روش های آماری چند متغیری از جمله رگرسیون چند گانه تحلیل مسیر و تحلیل عاملی تجزیه و تحلیل شدهاند یافته ها نشان می دهد که متغیر هایی مانند وضعیت تاهل سابقه کاری سن فاصله کارشناس با سال اخذ مدرک مدرک تحصیلی نسبت غیبت های کارشناس در دوره و نسبت قبولی های کارشناس از متغیر های بسیار مهم جهت پیش بینی عملکرد آموزشی و نمرات پایان دوره کارشناسان گروه آموزش رایانه و کم ترین آن مربوط به دوره های زبان های خارجی است.

طرح حاضر با هدف طراحی، ارزیابی و اجرای دوره آموزش پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر برای دانش آموزان مقطع متوسطه انجام یافته است. جهت طراحی دوره، نظریات سوء مصرف، پیشگیری و منابع مرتبط مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به موارد مشترک و متفاوت نظریات و دوره های پیشین و اعمال نظر متخصصان، دوره مذکور طراحی و تدوین شد و مورد تایید 5 نفر از روان شناسان قرار گرفت. نگرش سنج دانش آموزان به مواد مخدر، پس از بررسی مبانی نظری مرتبط و ابزارهای پیشین به صورت مقدماتی طراحی گردید. روایی محتوایی آزمون با استفاده از ضریب توافق داوران (28 نفر از اساتید روان شناسی و مشاوره و عموماً با تجربه کار بالینی با معتادان) مورد تایید قرار گرفت. پایایی آزمون مذکور، با اجرای مقدماتی (Pilot) بر روی 30 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه در سال سوم دبیرستان، با استفاده ازآلفای کرونباخ محاسبه شده و ضریب به دست آمده 733/0 میباشد. جهت اجرای دوره، 2 گروه از دانش آموزان مقطع دبیرستان در پایه سوم انتخاب شدند. با استفاده از طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه، پس از اجرای پیش آزمون بر روی گروهها (نگرش سنج محقق ساخته)، دوره آموزشی طی 4 جلسه برای گروه آزمایشی برگزار و سپس پس آزمون اجرا گردید. در نهایت، داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و تحلیل کو واریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که دانش آموزانی که دوره آموزش پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر را گذراندند (گروه آزمایشی)، نگرش منفیتری به سوء مصرف مواد مخدر را از گروه آموزش ندیده (گروه گواه) دارند.

در پژوهش حاضر اثربخشی دوره آموزشی پیشگیری از اعتیاد در وزرات تعاون،کار و رفاه اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی است. نمونه مورد پژوهش تعداد 230 نفر از کارکنان سازمان فوق بودند که با روش تمام شماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسش نامه محقق ساخته شامل پرسشنامه سطح واکنش با 36 گویه، پرسشنامه سطح دانش با 45 گویه و پرسشنامه سطح نگرش با 34 گویه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش از روش های t تک نمونه ای، t مستقل، آزمون تحلیل واریانس یکراهه، آزمون تعقیبی شفه و آزمون اولویت یابی فریدمن) استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان دادکه سطح دانش و نگرش شرکت کنندگان در مرحله پس آزمون نسبت به مرحله پیش آزمون افزایش یافته است. در سطح واکنش یافته ها نشان دادند که از دیدگاه شرکت کنندگان سازمان وزارت تعاون دوره آموزشی پیشگیری از اعتیاد از لحاظ هدف، مدرس و ارزشیابی در سطح مطلوب و از لحاظ محتوا و اجرا در سطح نسبتاً مطلوبی قرار دارد. همچنین از دیدگاه شرکت گنندگان در بین محتوای ارائه شده، مطالب مربوط به آشنایی با مواد مخدر، مهارت های زندگی در پیشگیری از اعتیاد و آشنایی با عوارض و پیامدهای اعتیاد دارای مطلوبیت بالاتری نسبت به دیگر مطالب ارائه شده بودند. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که دوره آموزشی پیشگیری از اعتیاد برای کارکنان موثر بوده است. همچنین می بایست محتوای آموزشی اجرا شده تقویت شود و اجرای دوره آموزشی با کیفیت بالاتری برگزار شود.

هدف از پژوهش حاضر تحلیل دوره تأمین مدرس برنامه ملّی شناسایی و هدایت استعدادهای برتر(شهاب)، نظارت و ارزشیابی این دوره در طول سال های 93-95 است. در اولین گام با انجام مطالعات کتابخانه ای مدلی برای ارزیابی کیفیت آموزش دوره تأمین مدرّسان میانی انتخاب شد .در گام دوم با استفاده از مدل ، به مقایسه و دسته بندی این معیارها و شاخص ها نسبت به یکدیگر پرداخته شد.در گام سوم، پرسشنامه ای برای سنجش معیارها و شاخص های یافته شده طراحی شد و در گام چهارم، با استفاده از همان شاخص ها به ارزیابی عملکرد دوره های آموزشی برگزار شده در سال های 93، 94 و 95 پرداخته شده است. داده های حاصل از پرسشنامه در دو سطح کمی و کیفی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. در بخش کمی با استفاده از نرم افزار Spss23 و با آزمون آماری تحلیل واریانس،نتایج بررسی و تحلیل شدند. در بخش کیفی با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا انتقادات، پیشنهادها و نظرات شرکت کنندگان دوره تأمین مدرسان استانی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و در جداولی خلاصه شدند. یافته ها نشان دادند که محتوای علمی، کیفیت محیط آموزشی و روش تدریس اعضای هیئت علمی در سال 95 به طور معناداری از سال های 93 و 94 بهتر بوده است. تحلیل نتایج مسایلی را مطرح ساخت که پاسخ به آن ها و برنامه ریزی مناسب ، می تواند گام موثری در بالا بردن کیفیت دوره تأمین مدرس برنامه شهاب باشد.

زمینه و هدف: ارزشیابی اثربخشی یکی از مهم ترین سازو کارهای تحقق کیفیت در آموزش است. هدف پژوهش ارزشیابی اثربخشی دوره آموزشی عملیات انتظامی است.<br />   روش شناسی: روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دوره آموزشی عملیات انتظامی است، هم چنین جامعه آماری را فرماندهان و رؤسای مستقیم محیط کار و رده های تخصصی تشکیل می دهند. برای انتخاب نمونه آماری از روش تصادفی طبقه ای نسبی و جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان استفاده شده است. حجم نمونه دانشجویان 186 نفر است و حجم نمونه فرماندهان و رؤسای مستقیم با حجم جامعه برابر است. ابزار اندازه گیری پرسش نامه های محقق ساخته و کارنامه تحصیلی فراگیران بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها  از شاخص های آمار توصیفی، آزمون کالموگروف– اسمیرونوف و آزمون T تک گروهی استفاده شد.<br /> یافته ها: یافته ها نشان داد که واکنش دانشجویان نسبت به برنامه آموزشی دوره، متوسط بود. بیش ترین میزان یادگیری تخصصی دوره مربوط به درس دفاع شخصی و کم ترین مربوط به درس آیین  دادرسی کیفری است و میانگین دروس تخصصی 86/16 است. بیش ترین میزان یادگیری عمومی مربوط به درس مبانی امور انتظامی و کم ترین مربوط به درس نقشه خوانی، قطب نما و کار با جی. پی. اس بوده است. در مجموع میانگین یادگیری دروس عمومی62/16بوده است و از دیدگاه دانشجویان و فرماندهان سطح رفتار شرکت کنندگان در حد متوسط است.<br /> نتیجه گیری: با تمسک بر مدل های مختلف ارزشیابی اثربخشی از جمله مدل پاتریک می توان امکان باز اندیشی، بازآفرینی و اصلاحات بنیادی در برنامه های آموزشی دوره عملیات انتظامی را فراهم کرد.

این پژوهش به منظور مدل یابی معادلات ساختاری رابطه اثر بخشی فعالیت های قبل ، ضمن و پس از تدریس با بهبود دوره های آموزشی شرکت گاز استان هرمزگان انجام شد. روش تحقیق کمی و کیفی(آمیخته) و از نوع پژوهش همبستگی بود.جامعه آماری شامل 212 نفر کارکنان شرکت ملی گاز استان هرمزگان بود. که از این جامعه نمونه ای با حجم 140 نفر بر حسب جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و برای استاندارد سازی پرسشنامه از روش های روایی محتوایی،صوری،سازه و همگرا استفاده شد، و برای تعیین پایایی آن از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد و تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری t تک نمونه ای و تحلیل عاملی تاییدی که جزئی از معادلات ساختاری است، صورت گرفت،برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماریSPSS و AMOS استفاده شد، یافته های پژوهش نشان داد که فعالیت های قبل ، ضمن و پس از تدریس در دوره های آموزشی اثر بخش بوده و مدل ساختاری از برازش مطلوب برخوردار بود و اثر بخشی فعالیت های قبل از تدریس ، ضمن تدریس و پس از تدریس با بهبود دوره های آموزشی رابطه معنی داری داشتند

هدف این پژوهش، ارزیابی نقش ها، روش ها و انواع ارشادگری در برنامه درسی دوره های آموزشی منطقه ویژه اقتصادی بندر امام خمینی بود. روش پژو.هش توصیفی – پیمایشی بود و جامعه آماری شامل کلیه فراگیران دوره های آموزشی منطقه ویژه اقتصادی بندر امام خمینی بر اساس برنامه درسی دوره های آموزشی بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 106 نفر از فراگیران انتخاب شدند، و با استفاده از مقیاس نقش ارشادگر راگینز و مک فارلین که روایی و پایایی آن محاسبه شده بود، داده های لازم جمع آوری شده، و با نرم افزار SPSS 23 و روش های تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر، و مجذورخی، تحلیل شدند. نتایج نشان داد: 1- تفاوت معنی داری بین میزان ایفای نقش های ارشادگری مدرسان وجود دارد، اما هیچیک از نقش ها غالب نیستند؛ 2- روش غالب ارشادگری مدرسان از دیدگاه فراگیران، ترکیبی از روش های رسمی و غیر رسمی است؛ 3-  نوع غالب ارشادگری مدرسان از دیدگاه فراگیران، آموزش عملی است. با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از برنامه درسی با تأکید روش های عملی ارشادگری و شیوه های رسمی و غیر رسمی اثرگذاری مطلوبی بر یادگیری فراگیران خواهد داشت.

مقدمه : داشتن نگرش مثبت به نقد کتاب و آگاهی از چگونگی نوشتن مقاله نقد کتاب، از موضوعات اساسی جوامع علمی است؛ زیرا توسعه یک جامعه زمانی ممکن است که نه تنها آن جامعه از آثار علمی منتشر شده آگاه باشد، بلکه توانایی شناخت آثار اصیل از غیراصیل را داشته باشد. در این راستا، پژوهش حاضر به تعیین تأثیر دوره آموزشی نقد کتاب بر آگاهی، نگرش و مهارت نقد کتاب استادان دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1391 می پردازد. روش شناسی : روش پژوهش حاضر نیمه تجریی و به صورت طرح دو گروهی (با پیش آزمون و پس آزمون) است. ابزار گردآوری داده ها یک سیاهه وارسی و دو پرسشنامه محقق ساخته بر اساس متون علمی معتبر است. روایی سیاهه وارسی و پرسشنامه های نگرش و آگاهی، توسط متخصصان در حوزه های نقد کتاب و کتابداری و اطلاع رسانی تأیید و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 78% و 5/79% به دست آمد. جامعه آماری تمامی استادان دانشکده مدیریت واطلاع رسانی پزشکی شامل 86 نفر است. روش نمونه گیری تصادفی ساده و 15 نفر در هر گروه شاهد و آزمون است. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی (جدولهای توزیع فراوانی مطلق، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون t مستقل و t زوجی) استفاده و همچنین از  نرم افزار SPSS 18.0 استفاده شد. یافته ها : آموزش بر آگاهی و مهارت نقد کتاب اساتید مؤثر بوده است. میانگین نمره های آگاهی در گروه آزمون از 2/8±1/33 به 9/19±7/55 و مهارت نقد کتاب از 6/8±10/2 به 26/3±53/6 افزایش یافت (001/0P-value<). اگرچه نمره نگرش در گروه آزمون نیز از 7±71/4 به 7/4±74/4 افزایش یافته، این افزایش از لحاظ آماری معنادار نبوده است (0/11 =P-value). نتیجه گیری : نتایج نشان داد آموزش بر افزایش آگاهی و مهارت نقد کتاب استادان مؤثر بوده است. نگرش استادان به مقوله نقد کتاب از ابتدا شاکله خوبی داشته است، اما نمره نگرش قبل و بعد از آموزش به لحاظ آماری تفاوت معناداری نداشت. با توجه به ویژگیهای متغیر نگرش، باید خاطر نشان ساخت افزایش معنادار آن مانند دو متغیر دیگر مورد بررسی در پژوهش، مورد انتظار نبود، زیرا متغیر نگاه درونی تر بوده و به متغیرهای متفاوتی مانند نوع نگاه فرد به محیط، تواناییها و امکانات وی وابسته است و با گذشت زمان تغییر می یابد.

هدف: هدف پژوهش حاضر، طراحی دوره آموزشی رفتار مصرف آب مبتنی بر روش یادگیری معکوس بود. روش: محیط پژوهش، دانش آموزان دختر پایه سوم ابتدایی مدارس دولتی ناحیه 3 شهر اصفهان، که از میان آن ها 5 گروه از راه نمونه گیری هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. این پژوهش با رویکرد کیفی و با استفاده از روش پدیدارنگاری به عنوان محتوای دوره آموزشی و روش تحلیل مضمون که شامل 3 مضمون فراگیر، 6 مضمون سازمان دهنده و21  مضمون پایه به عنوان اهداف کلی و جزئی دوره آموزشی استخراج گردید. تحلیل داده ها به کمک کدگذاری موضوعی صورت گرفت. برای تعیین اعتبار تحلیل مضمون و پدیدارنگاری به ترتیب براساس ضریب هولستی و بازسازی واقعیت و پایایی به ترتیب براساس حسابرسی کنترل بیشینه ایی در مرحله یادداشت برداری از متون و رعایت قوانین یک مصاحبه استاندارد انجام یافت. یافته ها: نتایج به دست آمده در قالب 6 طرح درس، به صورت تصاویر متحرک موزیکال یا نمایش در یک نرم افزار(لوح فشرده) پیشنهاد شد. نتایج بیانگر آنند با استفاده از مؤلفه های شناسایی شده و با استفاده از روش نوین معکوس در آموزش، می توان دانش آموزان را به سمت الگوی صحیح مصرف آب هدایت کرد.

امروزه با ورود نسل جدید نیروی کار به سازمان ها یکی از مهم ترین دغدغه هایی که هر سازمانی با آن روبه رو می شود، سطح پایین انگیزش و کاهش مشارکت کارکنان در دوره های آموزشی است. به منظور حل این مسئله، یکی از فنون بهبود تعامل کارکنان با دوره آموزشی بهره گیری از رویکرد نوین بازی پردازی است تا از این راه انگیزش فراگیران برای شرکت در دوره ها و در پی آن اثربخشی دوره آموزشی افزایش پیدا کند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی چالش های طراحی بازی پردازی در دوره های آموزشی منابع انسانی با استناد به تجربه های فعالان حوزه آموزش و بازی پردازی استخراج شده اند. در راستای این هدف، از طرح پژوهش کیفی از نوع تحلیل تم استقرایی استفاده شد و داده های جمع آوری شده از مصاحبه ها در فرآیند شش مرحله ای کلارک و براون (2006) تحلیل و کدگذاری شدند. در یافته ها حدود 190 کد باز شناسایی شدند و در 23 تم فرعی و 5 تم اصلی ابعاد رفتاری طراحی بازی پردازی، ابعاد سازمانی طراحی بازی پردازی، ابعاد فنی طراحی بازی پردازی، جنبه های مختلف طراحی بازی واره، الزام های اجرایی طراحی بازی پردازی قرار گرفتند. از این رو انتظار می رود با بهره گیری از این الگو به توان دوره های آموزشی بازی پردازی شده اثربخشی را در سازمان طراحی کرد که در امر آموزش نیروی انسانی نسل هزاره سودمند واقع شود.

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی شایستگی های تخصصی رؤسای دانشکده های دانشگاه تهران و ارائه دوره های آموزشی مبتنی بر آن انجام شده است. رویکرد پژوهش کیفی و از دو روش تحلیل محتوا و مرور نظام مند استفاده شده است. ابتدا با کدگذاری کیفی شرح وظایف رؤسای دانشکده های دانشگاه تهران، شایستگی های مربوطه استخراج شدند؛ سپس با مرور نظام مند مطالعات پیشین شایستگی های به دست آمده تکمیل و اصلاح شدند. درنهایت اعتبار یافته های پژوهش با روش تحلیل و بازبینی نخبگان و همکاران مورد تأیید قرار گرفت. بر اساس یافته های پژوهش، الگوی سه لایه شایستگی های تخصصی رؤسای دانشکده ها شامل 9 شایستگی تخصصی و 17 زیرشایستگی در قالب سه دسته بندی کلّی است. این دسته بندی ها شامل شایستگی های ارتباطی و حمایتی (توانایی نمایندگی مؤثر و دفاع از دانشکده و توانایی برقراری تعامل مؤثر)، شایستگی های آموزشی، پژوهشی و تخصصی (رهبری و مقبولیت علمی، توانمندی ارائه خدمات تخصصی دانشکده به جامعه، توانمندی ارتقاء فرآیندهای یاددهی- یادگیری دانشکده، توانایی ارتقاء فرآیندهای پژوهشی دانشکده و آگاهی از سیاست ها، قوانین و برنامه های مربوط به دانشکده) و شایستگی های مدیریت سرمایه انسانی (توانایی ارتقاء برنامه های کارکنان و دانشجویان دانشکده و توانایی جذب و توسعه مؤثر اعضای هیأت علمی دانشکده) می باشد. همچنین بر پایه الگوی شایستگی های تخصصی طراحی شده و با استفاده از نظر خبرگان به منظور توسعه و ارتقاء شایستگی های رؤسای دانشکده ها، عناوین دوره های آموزشی به همراه سرفصل های آموزشی شان پیشنهاد شدهاند.

آموزش ضمن خدمت مجموعه فعالیت های نیازسنجی و برنامه ریزی شده به منظور اصلاح و بالا بردن دانش، مهارت ها، نگرش ها و رفتارهای اعضای سازمان برای انجام دادن وظایف خاص محوله سازمانی است. آموزش ضمن خدمت یکی از مناسب ترین و دراختیارترین منابع و راهکارهای بهبود و ارتقاء منابع انسانی و دستیابی به دانش و مهارتهای لازم جهت رشد و ارتقاء است و حال آنکه آموزش پر هزینه و گران است و زمانی می تواند مقرون به صرفه، مؤثر، قابل توجیه و اجرا باشد که براساس نیازسنجی مناسب و علمی و در قالب الگو و چهارچوبی از پیش طراحی و تعیین شده اجرا شود. امروزه آموزش و بهسازی منابع انسانی به عنوان یکی از استراتژیهای اصلی دستیابی به سرمایه انسانی، و سازگاری مثبت با شرایط تغییر به عنوان دو مزیت رقابتی سازمان ها قلمداد می شود و از این رو جایگاه و اهمیت راهبردی آن در بقاء و توسعه سازمان نمایان شده است. بدیهی است این فعالیت نیز مانند هر فعالیت سازمانی دیگر مستلزم برنامه ریزی صحیح و اصولی است.در این راستا تعیین نیازهای آموزشی به عنوان اولین گام در برنامه ریزی آموزشی ضمن خدمت مطرح می شود که اگر به درستی طرح ریزی و اجرا گردد تمهیدی اساسی و مهم برای اثربخشی کارکرد آموزش های ضمن خدمت و طبعاً بهره وری شاغلین خواهد بود. یکی از رایج ترین شیوه های آموزشی در کشورهای توسعه یافته شیوه غیرحضوری است. به همین دلیل در حال حاضر امکان برگزاری این دوره ها به صورت مجازی نیز فراهم شده است. در راستای تحقق برنامه نقشه راه اصلاح نظام اداری شورای عالی (مبنی بر توسعه دولت الکترونیک)، مرکز برنامه ریزی آموزش منابع انسانی وزارت آموزش وپرورش با توجه به رویکرد مورد تأکید بر اجرای دوره های آموزشی مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات، با هدف افزایش اثربخشی آموزش، بهره وری سازمان، حذف واسطه ها از تدریس و ارسال پیام اصلی مؤلف به فراگیران با کمترین هزینه طی مراحل قانونی، نسبت به برگزاری دوره های الکترونیکی اقدام نموده است. در این مقاله قصد داریم به اهداف و دلایل ضرورت آموزش ضمن خدمت معلمان بپردازیم.

بسیاری ازمشکلات موجود مدرسان ازعدم وجود برنامه نظارتی مدون نشأت می گیرد و پیاده سازی نظارت آموزشی بصورت اصولی می تواندنه تنها در حل مشکلات مدرسان موثرباشد، بلکه موجب افزایش انگیزه آن ها شود. از اینرو؛ استفاده از یک مدل نظارتی آموزشی می تواند، به بهینه سازی کیفیت عملکرد نظارتی مشاوران آموزشی کمک نماید. لذا هدف ازاین پژوهش بررسی اثر بخشی مدل نظارت آموزشی در کلاس های زبان فرانسه درایران با بهره گیری ازنظریه کنش موقعیت بنیادبود. این مطالعه به روش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون تک گروهی انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه مشاوران آموزشی بودند که تعداد 7 نفراز آن ها بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. متغیر وابسته (کیفیت نظارت) قبل و بعد از اجرای متغیر مستقل (مدل بهینه ساز نظارت) اندازه گیری گردید. درمقایسه میانگین نمره کیفیت نظارت درگروه مشاوران قبل و بعد از مداخله آموزشی و با توجه به نتایج حاصل از مطالعه، میانگین نمره و انحراف معیار قبل از مداخله (111.42±19.07 ) و پس ازمداخله(155.85±22.13)به دست آمد و براساس آزمون تی زوجی با توجه به سطح معناداری به دست آمده، اختلاف آماری معنا داری بین میانگین نمرات قبل و پس از مداخله مشاهده گردید. بنابراین آموزش مشاوران آموزشی براساس مدل نظارتی پیشنهادی در سطح معناداری (p <0.05) اثربخش بود. باتوجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که، با بهره گیری از مدل طراحی شده نظارت آموزشی، می توان مشاوران آموزشی، با کیفیت عملکرد موثر، تربیت نمود، زیرا که اصول نظارت آموزشی قابل یادگیری می باشد و این نیز به نوبه خود، منجر به موفقیت در فرایند آموزش-یادگیری می شود.

مقدمه :ارزیابی اثربخشی آموزش مدیریت بحران امری ضروری برای مدیران آموزش می باشد. با سنجش اثربخشی آموزش ها می توان نقاط قوت و ضعف برنامه ها را تشخیصداد. هدف این تحقیق بررسی اثر بخشی دوره آموزش کارگاهی مدیریت بحران از نظر تحقق هدف های آموزشی در سطح دانش و آگاهی و میزان رضایت مندی مدیران ستاد حوادث غیر مترقبه استان کرمان بر طبق الگوی کرک پاتریک می باشد. روش ها : تحقیق حاضر از نظر هدف یک تحقیق کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع تحقیق ارزشیابی است. جامعه آماری تمامی مدیران ستاد حوادث غیر مترقبه 7 شهرستان کرمان (134 نفر) در سال 1388 هستند. روش نمونه گیری تصادفی ساده و ابزار تحقیق ، پرسشنامه محقق ساخته وشاخص های مورد استفاده آمار توصیفی فراوانی و درصد ، میانگین و آمار استنباطی tتست است. یافته ها: 8 /58 درصد مدیران آگاهی از پتانسیل های موجود شهر خود را برای برنامه ریزی بحران در حد زیاد و 9/54 درصد کاملاٌموافق فراگیری علم مدیریت بحران هستند. 1/54 درصد میزان کیفیت مطالب ارائه شده را در حد زیاد می دانند. نتیجه گیری : نتایج نشان می دهد دوره آموزشی ازنظر افزایش دانش و آگاهی مدیران بحران اثربخش بوده است. تفاوت معنی داری بین میانگین پیش آزمون و پسآزمون نمونه ها در سطح P<0.05 وجود دارد. از نظر شرکت کنندگان میزان کیفیت کارگاه های آموزشی و کل دوره در سطح مطلوب ارزیابی شده است.

زمان بندی دوره آموزشی و پژوهشی دکترا و زمان انتخاب موضوع پایان نامه دکترا و آغاز دوره پژوهش توسط دانشجوی این دوره، مطابق نظر خواهی از استادان و همچنین فارغ التحصیلان و دانشجویان دوره دکترا، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و ارزیابی ها نشان داد که ترسیم خط بارز بین دوره های آموزشی و پژوهشی مورد تأیید نیست. مناسب ترین زمان برای تعیین موضوع پروژه پژوهشی و کاربر روی آن آغاز دوره دکترا است.

هدف پژوهش حاضر امکان سنجی اجرای دوره های آموزش ضمن خدمت بر بستر رایانش ابری می باشد. جامعه آماری پژوهش همه معلمان، مدیران، کارمندان و مدرسان دوره های ضمن خدمت آموزش و پرورش استان بوشهر بودند. از این میان 250 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بود. روایی محتوایی و سازه پرسشنامه بر اساس نتایج CVR لاوشه و تحلیل عاملی تأییدی بررسی و تایید شد. ضریب آلفا کرانباخ بالاتر از 89/0 نیز مبیّن پایایی مناسب آن بود. برای تحلیل داده ها از آزمون T تک نمونه ای استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد آموزش و پرورش استان بوشهر از نظر موسسه ای، مدیریتی و فناوری برای اجرا برنامه های آموزش ضمن خدمت بر بستر رایانش ابری در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. اما از نظر آموزشی، اخلاقی، طراحی واسط کاربری، پشتیبانی و ارزشیابی آمادگی استفاده از این تکنولوژی را دارد. بنابراین می توان گفت اگرچه آموزش و پرورش استان بوشهر برای اجرای برنامه های آموزش مبتنی بر رایانش ابری تاحدودی شرایط لازم را دارا می باشد اما کافی نیست و لازم است که عوامل مؤسسه ای، مدیریتی و فناوری را تقویت کند. باید قبل از تصمیم گیری در مورد برگزاری دوره های آموزش مبتنی بر رایانش ابری در مورد مواردی که امکان اجرای آنها در حد متوسط و یا کمتر از متوسط است فکری نموده و نسبت به رفع کاستی ها اقدام کرد.

سامانه های پیشنهاد دهنده سعی می کنند در انتخاب گزینه ها و محصولات به کاربران و مشتریان کمک کنند. این مقاله گزارش بخشی از نتایج یک طرح پژوهشی است که در آن یک سیستم پیشنهاددهنده ای توسعه داده شده است که می تواند با دریافت مشخصات هنرجو، دوره های مناسب را به او پیشنهاد دهد. مفاهیم بنیادی مورد نیاز، روشهای قابل استفاده و همچنین معیارهای ارزیابی معرفی شده و در ادامه کارایی روش پیشنهادی به کمک آزمون و ارزیابی بررسی شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سیستم پیشنهاد دهنده دوره با دقت مناسبی می تواند مهارجویان را به دوره های آموزشی مناسب هدایت نماید

ارزیابی کیفیت در پیشرفت رشته های تحصیلی نقش اساسی دارد. هدف پژوهش، طراحی الگوی تضمین کیفیت دوره آموزشی رشته مدیریت آموزشی است. پژوهش کاربردی و به روش آمیخته انجام شد. با انجام مصاحبه نیمه ساخت مند با 11 نفر از صاحبنظران و استادان رشته مدیریت آموزشی و تحلیل محتوای داده های آن به روش مقوله بندی، هشت عامل مدیریت، برنامه ریزی و سازماندهی گروه، استادان، دانشجویان و خدمات پشتیبانی به عنوان درونداد، فرایند آموزش و یادگیری و دوره آموزشی به عنوان فرایند و دانش آموختگان و آثار علمی به عنوان برونداد و پیامد الگوی تضمین کیفیت تعیین و برای هر عامل ملاک ها و نشانگرهایی مشخص شد. جامعه پژوهش، همه اسناد علمی در حوزه ارزیابی و تضمین کیفیت رشته های آموزشی بود که با روش نمونه گیری دردسترس، 37 سند به عنوان نمونه، مطالعه شد. با تحلیل محتوا، 28 ملاک و 86 نشانگر به دست آمد. سپس 76 نفر از استادان رشته مدیریت آموزشی دانشگاه های دولتی شهر تهران و خبرگان به تعداد 76 نفر به عنوان جامعه پژوهش، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته میزان اهمیت نشانگرهای منتخب در تضمین کیفیت رشته بررسی شد. نمونه گیری به صورت هدفمند و حجم نمونه و جامعه برابر بود. برای تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف، تی (t) تک نمونه، رگرسیون هم زمان استفاده شد و با تحلیل داده ها همه ملاک ها ونشانگرهای منتخب برای ارزیابی هشت عامل مؤثر، تأیید و ساختار مدل تعیین شد. مطلوبیت مدل با اجرای پرسشنامه و نمونه گیری هدفمند بین 14 نفر از صاحب نظران مورد تایید قرار گرفت.