قصد کارآفرینی

هدف این پژوهش مدل یابی تأثیر هوش معنوی و نگرش به کارآفرینی، بر قصد کارآفرینی دانشجویان علوم ورزشی بود. این مطالعه، توصیفی و ازنوع همبستگی بود که به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری متشکل از تمامی دانشجویان علوم ورزشی استان فارس برابر با 680 نفر بود که با لحاظ شرایط لازم برای انجام مدل سازی، تعداد نمونه 220 نفر درنظر گرفته شد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های هوش معنوی کینگ (2008)، نگرش به کارآفرینی لینان و چن (2009) و قصد کارآفرینی لینان و چن (2009) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه ها به تأیید اساتید مدیریت ورزشی و کارآفرینی رسید و پایایی ازطریق مطالعه ای مقدماتی تأیید گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که هوش معنوی به صورت مستقیم و غیرمستقیم ازطریق نگرش به کارآفرینی اثر مثبت بر قصد کارآفرینی دارد. همچنین، مدل تأثیر هوش معنوی و نگرش به کارآفرینی، بر قصد کارآفرینی دربین دانشجویان علوم ورزشی از برازش قابل قبولی برخوردار بود. مدل این پژوهش می تواند به عنوان دستورکاری برای توسعه کارآفرینی، تدوین محتوا، سرفصل های موردنیاز برای تدریس و بهبود نگرش و قصد کارآفرینی در رشته علوم ورزشی، استفاده شود.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی قصد کارآفرینی دانشجویان بر اساس سرمایه ی روان شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1397 تشکیل می دادند که از میان آن ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 243 دانشجو انتخاب شدند. از پرسشنامه ی قصد کارآفرینی لینان، رودریگرز، رودی کانتچ (2011)، پرسشنامه ی سرمایه ی روان شناختی لوتانز، یوسف و آولیو (2007) و پرسشنامه ی انطباق پذیری مسیر شغلی ساویکاس (2012) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین سرمایه ی روان شناختی (خودکارآمدی، امیدواری، خوش بینی و تاب آوری) و انطباق پذیری مسیر شغلی (دغدغه، کنترل، کنجکاوی و اعتماد) با قصد کارآفرینی دانشجویان رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریباً 20 درصد از کل واریانس قصد کارآفرینی دانشجویان بر اساس سرمایه ی روان شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی قابل پیش بینی است که متغیر انطباق پذیری مسیر شغلی سهم بیشتری داشت. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که سرمایه ی روان شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی از متغیرهای مرتبط با قصد کارآفرینی دانشجویان هستند که نیازمند توجه و برنامه ریزی هستند.

  این تحقیق به بررسی تأثیر استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر قصد کارآفرینانه پرداخته است. مؤلفه های قصد کارآفرینانه در پژوهش حاضر، برگرفته از مدل قصد کارآفرینانه لینان؛ است که شامل نگرش نسبت به رفتارهای کارآفرینانه، هنجارهای اجتماعی و خودباوری می شود. تحقیق حاضر کمّی، -کاربردی بودهو ، روش پژوهش آن توصیفی است.  و در این پژوهش از پرسشنامه به عنوان ابزار گردآوری داده ها از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی استفاده شده است. یافته های پژوهش، با استفاده از آزمون های ، تحلیل عاملی و معادلات ساختاری در نرم افزارهای تحلیلی " اس پی اس اس"و" لیزرل" مورد تجزیه وتحلیل و برازش قرار گرفت. نتایج تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که رابطه بین شبکه های اجتماعی با قصد کارآفرینانه و مؤلفه های آن به خوبی معنادار است بوده و متغیر شبکه های اجتماعی مجازی بر قصد کارآفرینی و مؤلفه های آن تأثیر دارد.از بین مؤلفه های مورد بررسی، بیشترین تأثیر و معناداری به ترتیب برای مؤلفه های خودباوری کارآفرینانه، هنجارهای اجتماعی و نگرش نسبت به رفتار کارآفرینانه است. درنهایت با آزمون های تحلیل ساختاری و مدل معادلات ساختاری تمام فرضیات پژوهش تأیید شدند. ا

مقدمه و هدف: هدف از انجام این پژوهش، تبیین تاثیر ویژگی های یادگیرنده از طریق میانجی سودمندی ابزار فناوری اطلاعات و ارتباطات بر نگرش های ریسک پذیر و قصد کارآفرینی بود.مواد و روش ها: روش تحقیق، توصیفی- همبستگی (از نوع علی) و جامعه آماری، دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر آباده به تعداد 913 نفر و نمونه ای برابر 210 نفر با روش نمونه گیری تصادفی-خوشه ای از نوع تک مرحله ای بوده است. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه یادگیری در کارآفرینی تانگ و همکاران(2010)، فناوری اطلاعات و ارتباطات: آگوستینو(2002)، ریسک پذیری در کارآفرینی از ایورسون (2004)، توسعه کارآفرینی هیسریچ (1988) و اهداف کارآفرینی از اسکات و همکاران (2003) بود که روایی محتوایی آن تائید و پایایی آن ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 705/0، 721/0، 704/0، 821/0 و 813/0برآورد گردید. برای تحلیل آمار توصیفی از نرم افزار26 SPSS و آزمون کردن فرضیه ها در بخش آمار استنباطی از مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار Smart PLS3 استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد ویژگی های کارآفرینی یادگیرنده بر قصد کارآفرینی(01/0>P )، سودمندی ابزار فاوا(001/0>P )، و نگرش های ریسک پذیر از طریق سودمندی ابزار فاوا بر درک از مراکز توسعه پروژه کارآفرینی تاثیر مثبت داشت(001/0>P ). همچنین، سودمندی ابزار فاوا بر نگرش های ریسک پذیر(001/0>P )، و قصد کارآفرینی از طریق نگرش های ریسک پذیر (05/0>P )؛ و نگرش های ریسک پذیر بر قصد کارآفرینی به صورت مثبت موثر بود(001/0>P ). درک از تعاملات تجربی با مراکز توسعه پروژه کارآفرینی بر نگرش های ریسک پذیر و بر قصد کارآفرینی، از طریق نگرش های ریسک پذیر تاثیر مثبت گذاشت(001/0>P ). اما سودمندی ابزار فاوا بر قصد کارآفرینی و همچنین درک از تعاملات تجربی با مراکز توسعه پروژه کارآفرینی بر قصد کارآفرینی تاثیر نداشت(05/0>P ).بحث و نتیجه گیری: از این رو به نظر می رسد توسعه کارآفرینی، از طریق ابتکار و خلاقیت در طرح های کارآفرینانه، همچنین تشویق دانش آموزان به تغییر نگرش نسبت به کارآفرینی و کارهای خلاقانه در سایه آموزش بیشتر کارآفرینی حاصل می شود.

هدف تحقیق حاضر بررسی عوامل مؤثر بر قصد کارآفرینی مدیران تعاونی های روستایی شهرستان نکا بود. جامعۀ آماری تحقیق را مدیران 29 شرکت تعاونی برتر و فعال شهرستان نکا تشکیل دادند که به روش سرشماری بررسی شدند. ابزار تحقیق پرسش نامه ای بود که روایی آن با کسب نظر استادان دانشگاه و کارشناسان مربوطه و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ ( 901/0) تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS20 استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطۀ مثبت و معنی داری بین عوامل روان شناختی، اجتماعی و فرهنگی، آموزشی، سازمانی و اقتصادی و قصد کارآفرینی وجود دارد و این عوامل به ترتیب یادشده، از بیشترین اهمیت برخوردارند. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای عوامل سازمانی و روان شناختی 9/34 درصد از تغییرات قصد کارآفرینی را تبیین کردند.

هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر قصد کارآفرینی فارغ التحصیلان رشته علوم ورزشی و تئوری رفتار برنامه ریزی شده می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر فارغ التحصیلان رشته علوم ورزشی دانشگاه های سراسری سطح شهر تهران بود؛ که تعداد ۱۲۰ نفر بصورت روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه استاندارد می باشد. که توسط پژوهشگران مختلف روایی سنجی و پایایی سنجی شده است. به منظور تائید یا رد رابطه میان متغیرهای مطرح پس از محاسبه ضریب همبستگی و تعیین شدت رابطه بین متغیرهای مستقل و وابسته، از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده گردید. با توجه به تفاوت میان متغیرها از آزمون فریدمن به منظور اولویت بندی متغیرها استفاده گردید. یافته ها نشان داد ابعاد تئوری رفتار برنامه ریزی شده با قصد کارآفرینی دانشجویان تربیت بدنی رابطه معناداری داشت. همچنین نتایج حاصل از آزمون رگرسیون نشان داد، سه بعد تئوری رفتار برنامه ریزی شده شامل نگرش نسبت به رفتار، کنترل رفتاری درک شده و هنجارهای ذهنی بر قصد کارآفرینی دانشجویان تربیت بدنی تاثیر معناداری داشت. همچنین نتایج حاصل از رتبه بندی ابعاد تئوری رفتار برنامه ریزی شده نشان داد به ترتیب نگرش نسبت به رفتار، کنترل رفتاری درک شده و هنجارهای ذهنی دارای بالاترین اولویت بودند.

امروزه دانشگاه ها در بسیاری از کشورهای درحال توسعه تلاش می کنند تا دانشجویان را به فعالیت های کارآفرینی سوق دهند تا سطح بیکاری در بین فارغ التحصیلان کاهش یابد. بااین حال، در بین دانشجویان عدم تمایل به کارآفرینی بسیار رایج است. بنابراین، این مطالعه قصد کارآفرینی در بین دانشجویان گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ را بررسی می کند. در این پژوهش، از طرح تحقیق مقطعی با رویکرد کمّی استفاده شده است. در این مطالعه، برای انتخاب 204 شرکت کننده که اطلاعاتی درباره خود کارآمدی، آموزش کارآفرینی و هنجارهای ذهنی کارآفرینی و ارتباط آن ها با قصد کارآفرینی در بین دانشجویان گردشگری ارائه کرده اند، از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی با نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد. به طورکلی، این مطالعه نشان داد آموزش کارآفرینی، هنجارهای ذهنی و خودکارآمدی ارتباطی قوی با قصد کارآفرینی در بین دانشجویان گردشگری دارند. این مطالعه نتیجه می گیرد که آموزش کارآفرینی و هنجارهای ذهنی به همراه خودکارآمدی دانشجویان از عوامل ضروری برای تحقق قصد کارآفرینی توسط دانشجویان گردشگری است. درباره محدودیت ها و پژوهش های آینده نیز در این مطالعه بحث شده است

این پژوهش با هدف بررسی رابطه علی آموزش با قصد کارآفرینی با توجه به نقش انگیزه های کارآفرینی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان رشته های مهندسی دانشگاه شهید چمران اهواز بود که تعداد 328 نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های آموزش کارآفرینی سوئیتاریس، انگیزه کارآفرینانه تائورمینا و کین می-لائو و قصد کارآفرینی لینان و همکاران استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) و رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS) با استفاده از نرم افزارSPSS23 و Smart PLS صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش های کارآفرینی با انگیزه های کارآفرینی و قصد کارآفرینی رابطه مثبت و معنی دار داشت. همچنین انگیزه های کارآفرینی با قصد کارآفرینی نیز رابطه مثبت و معنی دار داشت. علاوه بر این، نتایج حاصل از بررسی اثرات غیرمستقیم نشان داد که آموزش کارآفرینی از طریق متغیر انگیزه های کارآفرینی با قصد کارآفرینی رابطه غیرمستقیمی دارد، لذا نقش میانجی گر انگیزه های کارآفرینی در رابطه بین آموزش با قصد کارآفرینی مورد تأیید قرار گرفت.

در سال های اخیر پژوهش درباره عوامل تأثیرگذار بر قصد کارآفرینی توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است؛ اما این زمینه از بررسی روابط غیرمستقیم و مقایسه این عوامل در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه بی بهره مانده است؛ بنابراین در این پژوهش بر اساس نظریه های رفتار برنامه ریزی شده و اشتیاق کارآفرینانه، تأثیر میانجی گری اشتیاق کارآفرینانه بر رابطه نگرش فردی و هنجار ذهنی بر قصد کارآفرینی بررسی می شود. داده های کمّی به ترتیب از 122 و 260 دانشجوی مقطع کارشناسی در انگلستان و ایران جمع آوری شده و با مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار آموس بررسی و تحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد که برخلاف پیش بینی نظریه های نامبرده، اشتیاق کارآفرینی نیز تأثیر مستقیم و مثبتی بر قصد کارآفرینی دارد؛ همچنین اشتیاق کارآفرینی میانجی جزئی رابطه بین نگرش فردی و قصد کارآفرینی در هر دو کشور است؛ اما اشتیاق رابطه بین هنجارهای ذهنی و قصد کارآفرینی را در ایران به صورت کامل و در انگلستان به صورت جزئی واسطه گری می کند؛ بنابراین به منظور تقویت قصد کارآفرینی، سیاست گذاران باید با توجه به اهمیت اشتیاق کارآفرینانه، با سرمایه گذاری در توسعه نگرش فردی مثبت و هنجار ذهنی نسبت به کارآفرینی، سعی در تقویت آن داشته باشند.

سواد مالی و درک مفاهیم آن برای دانشجویان اهمیت ویژه ای دارد زیرا تصمیمات رفتاری و مالی اتخاذشده توسط آن ها تأثیر به سزایی بر وضعیت مالی و شغلی آنان در آینده خواهد داشت. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه علی آموزش اقتصاد با سواد مالی، مهارت های تصمیم گیری و قصد کارآفرینی دانشجویان است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، با توجه به نحوه گردآوری داده ها توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری مورد مطالعه دانشجویان دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه ارومیه به تعداد 2733 نفر است که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 338 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده های پژوهش پرسش نامه است و برای تجزیه و تحلیل داده ها ابتدا شاخص های متغیرهای پژوهش به روش تحلیل تناظر چندگانه به وسیله نرم افزار XLSTAT 2019 محاسبه و سپس مدل مورد نظر با استفاده نرم افزار Stata 17 برآورد شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش اقتصاد بر سواد مالی دانشجویان تأثیر مثبت و معناداری داشته و آموزش اقتصاد از طریق سواد مالی بر مهارت های تصمیم گیری و قصد کارآفرینی دانشجویان تأثیر دارد. بنابراین به تصمیم گیرندگان آموزش عالی توصیه می شود که در برنامه درسی رشته های مهندسی، واحدهای درسی مرتبط با اقتصاد در نظر بگیرند و با آموزش سواد مالی، زمینه بهبود تصمیم گیری های مالی- اجتماعی دانشجویان و رشد اقتصادی و توسعه پایدار جامعه را فراهم آورند.

هدف پژوهش، بررسی تأثیر کیفیت برنامه درسی دوره کارشناسی بر قصد کارآفرینی دانشجویان، با درنظرگرفتن نقش میانجی الهام کارآفرینانه و خلاقیت کارآفرینانه بوده است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و مبتنی بر تحلیل معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش، دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه سراسری ارومیه در نیمسال اول سال تحصیلی 1402-1401 در سه دانشکده فنی و مهندسی، هنر، معماری و شهرسازی و کشاورزی بوده و 341 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه در پژوهش داشتند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ای استفاده شده است که پایایی و روایی این پرسش نامه ها تأیید شد. نتایج حاکی از آن بود که بین کیفیت برنامه درسی دوره کارشناسی با قصد کارآفرینی رابطه مثبت و معناداری برقرار است (0.01>P) و الهام کارآفرینانه (0.01>P) و خلاقیت کارآفرینانه (0.01>P) نیز در این رابطه نقش میانجی دارند. از این رو توصیه می شود که در مطالعه زیرساخت های مقاصد کارآفرینی و نیز در سیاست گذاری های آموزشی و توسعه ای این حیطه، توجه به کیفیت برنامه درسی دانشگاه ها از نظر ارتباط با صنعت و نیز توسعه مهارت های کارآفرینانه در کنار آگاهی از پایه های فردی و محیطی و به منظور گسترش قصد عاطفی و شناختی دانشجویان در تبدیل شدن به فردی کارآفرین، مدنظر قرار گیرند.

در این پژوهش برنامه آموزش کارآفرینی و تأثیر آن بر قصد کارآفرینی دانشجویان و عوامل تعیین کننده آن شامل "نگرش به رفتار کارآفرینی"، "هنجارهای ذهنی" و "درک کنترل رفتاری" ارزیابی شد. جامعه آماری دانشجویان دانشگاههای گلپایگان شرکت کننده در دوره 72 ساعته آموزش کارآفرینی بودند. داده های پژوهش به وسیله پرسشنامه و در دو مرحله ابتدا و انتهای دوره جمع آوری شدند. نتایج نشان داد که تأثیر آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی دانشجویان معنادار است، در حالی که تفاوت معناداری در متغیرهای تعیین کننده قصد ایجاد نشده است. همچنین، تأثیر آموزش کارآفرینی بر دانشجویان مهندسی صنایع نسبت به سایر دانشجویان در متغیرهای "نگرش به رفتارکارآفرینی" و "هنجارهای ذهنی" یکسان نیست.

هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی مهارتها و ویژگیهای کارآفرینانه دانشجویان مراکز آموزش علمی کاربردی مهارت و تأثیر آن بر قصد کارآفرینی آنها بود. جامعه آماری این پژوهش، تمام دانشجویان مراکز علمی کاربردی مهارت بود (حدود 21 هزار دانشجو در رشته های فنی- مهندسی). با بهره گیری از جدول کرجسی و مورگان، تعداد 377 دانشجو به روش نمونه گیری طبقه بندی تصادفی برای انجام این پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده برای جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بود. متغیرهای موردبررسی شامل مهارتهای کارآفرینی (دانش طرح کسب وکار، ارتباطات، آشنایی با قوانین و مقررات حقوقی و تجاری، برنامه ریزی، تیم سازی و بازاریابی)، قصد و ویژگیهای کارآفرینانه است. روایی صوری ابزار تحقیق توسط جمعی از متخصصان مورد تأیید قرار گرفت. برای بررسی پایایی پرسش نامه، از ضریب آلفای کرونباخ (مقدار متوسط 96/0) استفاده شد. روشهای تجزیه وتحلیل داده های این تحقیق شامل ضریب تغییرات، T تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه بودند. یافته ها نشان داد که از بین مهارتهای شش گانه کارآفرینی سه مهارت برنامه ریزی، تیم سازی و آشنایی با قوانین و مقررات حقوقی و تجاری تفاوت معنا داری با میانگین مقیاس (به ترتیب 12، 15، 9) داشتند. همچنین، چهار متغیر انگیزه پیشرفت، چالش طلبی، مهارت بازاریابی و عمل گرایی در مجموع قادرند 56 درصد از تغییرات متغیر وابسته (قصد کارآفرینانه دانشجویان) را پیش بینی کنند. به بیان دیگر، این چهار متغیر 56 درصد از قصد کارآفرینانه دانشجویان را پیش بینی می کنند و 44 درصد دیگر توسط سایر متغیرهاپیش بینی می شود. در پایان باتوجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه پیشنهادهای کاربردی ارائه شد.  

بیکاری یکی از بزرگترین معضلات اجتماعی کشور است که مسائل اجتماعی گوناگونی را با خود به همراه می آورد. یکی از راه کارهای کاهش آن ارائه مهارت های لازم به افراد است تا بتوانند به صورت خودانگیخته کسب وکار راه اندازی کنند. آموزش کارآفرینی می تواند بر قصد افراد به راه اندازی کسب و کار تأثیر گذارد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش های کارآفرینی بر رفتار کارآفرینانه دانشجویان حضوری و مجازی کارشناسی ارشد دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران است . روش تحقیق حاضر به صورت توصیفی-پیمایشی است و جامعه آماری دانشجویان حضوری 245 نفر و دانشجویان مجازی900 نفر می باشد که تعداد 239 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. تحلیل تحقیق با استفاده از نرم افزار spss و با استفاده از معادلات ساختاری و کاربردی انجام شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین دانشجویان حضوری و مجازی در خصوص نگرش، کنترل رفتار ادراک شده، قصد کارافرینانه و رفتار کارآفرینانه میان دانشجویان حضوری و مجازی تفاوت معنی داری وجود دارد و دانشجویان مجازی نسبت به دانشجویان حضوری در هر متغیر قوی تر هستند . در واقع دانشجویان مجازی قوی تر از دانشجویان حضوری رفتار کارآفرینانه را از خود بروز می دهند. دانشجویان حضوری شاغل در دو متغیر کنترل رفتار ادراک شده و رفتار کارآفرینانه نسبت به گروه حضوری غیر شاغل قوی تر بوده اند. در گروه دانشجویان مجازی شاغل و غیرشاغل فقط به جهت کنترل رفتار ادراک شده تفاوت معنی داری مشاهده شده و و این متغیر در گروه مجازی غیر شاغل قوی تر می باشد.

پیشبرد زمینه های کارآفرینی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل توسعه اقتصادی، بیش از پیش مورد توجه ارکان مختلف جامعه قرار گرفته است. یکی از مهم ترین اقدامات برای افزایش کارآفرینی در قشر جوان، آموزش کارآفرینی در دانشگاه ها است. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه میزان تأثیر آموزش های کارآفرینی ارائه شده در دانشگاه و نیز تأثیر هویت اجتماعی کارآفرینانه دانشجویان دانشگاه فنی و حرفه ای بر قصد کارآفرینی آنان با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی کارآفرینی نگاشته شده است. ابزار سنجش در این مطالعه پرسشنامه ای بود که پس از تأیید روایی و پایایی آن، در اختیار کلیه دانشجویان دانشگاه فنی و حرفه ای واحد شهرستان ارومیه که درس کارآفرینی را در مجموعه دروس خود گذرانده بودند قرار گرفت. نتایج تحلیل آماری تعداد 276 پرسشنامه با استفاده از نرم افزارهای SPSS 23 و Smart PLS 3 و روش تحلیل معادلات ساختاری_حداقل مربعات جزئی، حاکی از آن بود که خودکارآمدی کارآفرینی دانشجویان در رابطه بین هویت کارآفرینانه با قصد کارآفرینی، نقش میانجی دارد، لیکن آموزش های کارآفرینی نتوانسته اند به طور مستقیم یا غیرمستقیم ارتباطی معنادار با گسترش قصد کارآفرینانه دانشجویان داشته باشند. توصیه می شود تا دانشگاه فنی و حرفه ای به منظور بهبود اثربخشی آموزش های کارآفرینی خود ارتباط این آموزش ها با ویژگی های فردی، از جمله هویت اجتماعی کارآفرینانه در دانشجویان را مد نظر قرار دهد.

در پژوهش حاضر تأثیر حمایت ها با زمینه فناوری دیجیتال بر قصد کارآفرینی با توجه به نقش میانجی گری مؤلفه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده، بررسی شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ رویکرد، کمی و از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانشجویان دانشکده علوم انسانی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین بودند که تعداد 315 نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه استاندارد تعدیل یافته بود و برای تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS 3 استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای حمایت آموزشی، حمایت رابطه ای و حمایت ساختاری تأثیر مثبت و معناداری بر قصد کارآفرینی دارند. نگرش شخصی، نقش میانجی بین حمایت رابطه ای و حمایت آموزشی با قصد کارآفرینی داشته و همچنین کنترل رفتاری درک شده نیز نقش میانجی بین حمایت ساختاری و حمایت آموزشی با قصد کارآفرینی را دارا بوده است. یافته های پژوهش بیانگر نقش مهم حمایت و پشتیبانی از دانشجویان در فرآیند دیجیتالی شدن به منظور تشویق آن ها به سمت کارآفرینی است؛ بنابراین سیاست گذاران و برنامه ریزان نهادهای دولتی و آموزشی می توانند از نتایج این پژوهش در جهت تدوین راهبردها و راهکارهایی برای ترغیب کارآفرینی در بین دانشجویان بهره ببرند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر نیمرخ کارآفرینی بر قصد کارآفرینی با تعدیل گری محیط دانشگاه انجام شده است. نوشتار پیشِ رو از لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش انجام کار از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل همه دانشجویان گروه کارآفرینی دانشگاه سیستان و بلوچستان به تعداد 130 نفر بود که نمونه آماری 95 نفری از آنان با روش تصادفی ساده و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بود. پایایی ابزار به وسیله دو معیار پایایی ترکیبی و ضرایب بار عاملی و روایی آن با استفاده از روایی همگرا و روایی واگرا تأیید شد. به منظور بررسی مدل های اندازه گیری، ساختاری و آزمون فرضیات از روش حداقل مربعات جزئی در نرم افزار Smart PLS نسخه 3 استفاده شد. یافته های پژوهش، نقش تعدیل گری محیط دانشگاه مذکور بر رابطه بین نیمرخ کارآفرینی و قصد کارآفرینی دانشجویان را تأیید نکرد اما وجود تأثیر مثبت نسبتاً قوی نیمرخ کارآفرینی بر قصد کارآفرینی دانشجویان تأیید گردید. به عبارت دیگر با تقویت چهار متغیر خودکارآمدی، ریسک پذیری، نوآوری و اجتماعی بودن، می توان قصد کارآفرینی افراد را بالا برد. همچنین رابطه بین محیط دانشگاه و قصد کارآفرینی رد شد به این معنا که بر اساس نتایج، محیط دانشگاه سیستان و بلوچستان در ایجاد قصد کارآفرینی افراد نقش تعیین کننده ای نداشت. بر اساس نتایج، برگزاری کارگاه های آموزشی متعدد و متنوع جهت ایجاد محیطی جذاب و محرک و همچنین دعوت از کارآفرینان موفق و برتر به عنوان الگو در زمینه آموزش کارآفرینی پیشنهاد گردید.

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل خودکارآمدی کارآفرینانه در فرآیند تصمیم گیری کارآفرینان با توجه به نقش میانجی مهارت های کارآفرینانه در دانشگاه فنی و حرفه ای تبریز انجام شد. این پژوهش، از نوع پژوهش های کاربردی بوده که برای دستیابی به پاسخ سوالات تحقیق، از روش های توصیفی و همبستگی، استفاده شده است. جامعه آماری شامل مدیران، کارشناسان، اساتید و دانشجویان این دانشگاه بود. نمونه گیری با استفاده از از روش نمونه گیری تصادفی ساده بر اساس فرمول کوکران به تعداد 336 نفر، محاسبه شد و داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه، گردآوری و به روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS، تجزیه و تحلیل شدند. برای دستیابی به هدف پژوهش، چهار فرضیه مطرح شد. نتایج حاکی از وجود رابطه بین خودکارآمدی با قصد کارآفرینی، مهارت های کارآفرینانه و تصمیم گیری کارآفرینانه بود. نتایج پژوهش نشان می دهد در شکل گیری رفتار کارآفرینانه، مولفه های خودکارآمدی و توسعه مهارت های کارآفرینانه، نقش مهمی را ایفا می نماید، چنانکه باور به خودکارآمدی و ارتقاء مهارت های کارآفرینانه، اعتماد به نفس و اراده قوی تر در فرد کارآفرین را به همراه خواهد داشت. همچنین مشخص شد که خودکارآمدی کارآفرینانه، کمک می کند تا فرد خلاق تر و نوآور باشد، مسئولیت پذیری بالایی را حس نمایند و در فعالیت های چالش برانگیز، پیشگام باشد. در انتها، پیشنهادهایی مبتنی بر نتایج پژوهش، ارائه شد.