اماکن ورزشی

توسعه نوآوری در محصولات و خدمات به عنوان یک استراتژی بسیار موثر برای کسب مزیت رقابتی شناخته شده است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر مدیریت ارتباط با مشتری الکترونیکی (e-CRM) بر قابلیت های نوآوری اماکن ورزشی، با تمرکز بر نقش تعدیل کننده کوید-19انجام شد. این پژوهش که به عنوان پژوهش های کاربردی و توصیفی از نوع همبستگی طبقه بندی شده است، از پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. برای اطمینان از پایایی پرسشنامه ها، از معیارهای اعتبارسنجی مختلفی مانند روایی واگرا، شاخص های آلفای کرونباخ، بار عاملی و پایایی ترکیبی استفاده شد. جامعه پژوهش مشتمل بر مشتریان اماکن ورزشی شهر تبریز بودند که تعداد 260 نفر به روش نمونه-گیری در دسترس انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از IBM® SPSS® Amos TM 26، انجام شد و نتایج برای آزمون مدل و بررسی فرضیه ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که e-CRM، شامل جنبه هایی مانند مدیریت دانش، مشتری مداری، و فناوری مدیریت ارتباط با مشتری، به طور قابل توجهی بر روابط بلندمدت و قابلیت های نوآوری تأثیر می گذارد. درحالیکه نقش تعدیل کننده قابل توجه بود، اما اثر متوسط داشت. علیرغم تأثیر گسترده همه گیری بر مشتریان، e-CRM ثابت کرده است که ابزاری قوی برای تقویت روابط بلندمدت و حفظ مشتریان در مواجهه با افزایش موارد کوید-19 است. به طور خلاصه، این تحقیق بر اهمیت پیاده سازی سیستم های مدیریت e-CRM در اماکن ورزشی برای تضمین مزیت رقابتی، افزایش حفظ مشتری، درک نگرانی های مشتری و تقویت قابلیت های نوآوری تاکید می کند.

امروزه فعالیت های ورزشی و تفریحی جزء لاینفک زندگی محسوب می شود و بیشتر استفاده کنندگان از اماکن ورزشی چه برای مسابقات رسمی و چه ورزش های همگانی مردم هستند . تأسیسات ورزشی علاوه بر استفاده در شرایط عادی، مورد توجه و مهم برای استقرار جمعیت در شرایط بحرانی و حوادث هستند که اگر تمامی الزامات پدافندی در آنها رعایت و مورد توجه قرار گیرد، بهترین محل برای استفاده در زمان خطر و در هنگام حملات و تهدیدات دشمن برای مردم می باشند. لذا در پژوهش حاضر سعی شده است با شناسایی دارایی های اماکن ورزشی و تهدیدات و آسیب های متصور ، به روش تنظیم پرسشنامه، توزیع و گردآوری نتایج آن با استفاده از تکنیک AHP در نرم افزار Expert Choice ضمن استخراج نتایج به تدوین اصول و ملاحظات طراحی معماری اماکن ورزشی با هدف بهره برداری چند منظوره در مواقع بحران با رویکرد پدافند غیر عامل پرداخته شده است.هدف اصلی این پژوهش چندمنظوره سازی اماکن ورزشی است، یعنی به گونه ای طراحی شوند که در زمان های مختلف، کاربری متفاوتی داشته باشد. کاربری در زمان صلح بصورت عادی باشد و در زمان اضطرار بصورت فضای پناهگاهی عمل نماید و تغییر کاربری دهد. که این امر منجر به کاهش اسیب پذیری و ارتقاء پایداری مجموعه در بلند مدت می شود. 

این پژوهش با هدف بررسی موانع مدیریتی توسعه اماکن و تاسیسات ورزشی با تاکید بر اقتصاد مقاومتی اماکن و تاسیسات ورزشی شهر شیراز انجام شد. از نظر روش انجام پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی است که به شیوه ترکیبی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه اساتید و مدیران اماکن و تاسیسات ورزشی دولتی در شهر شیراز بود؛ نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شده است .برای تجزیه و تحلیل داده ها از رویکرد کیفی با کدگذاری باز و محوری و مدلسازی ساختاری تفسیری استفاده شده است. با توجه یافته های حاصل از کدگذاری باز و محوری مشخص شد که موانع مدیریتی توسعه اماکن و تاسیسات ورزشی با تاکید بر اقتصاد مقاومتی شامل موانع اجتماعی، موانع انسانی، فقدان کیفیت تولیدات داخلی، کسری بودجه مزمن و پایدار، موانع اقتصادی کشور، موانع ساختاری، فرسودگی و کیفیت پایین اماکن ورزشی، فقدان اختیار کافی و ضعف مهارتی مدیران بالادستی و پایین دستی می باشد حال به تفکیک هر یک از این عوامل مورد تفسیر قرار می گیرند.نتایج پژوهش نشان داد سه مانع یعنی موانع اقتصادی کشور، موانع ساختاری، فقدان کیفیت تولیدات داخلی در سطح اول قرار گرفته اند و مهمترین موانع تلقی می شوند همچنین در سطح دوم موانع ضعف مهارتی مدیران بالا و پایین دستی و فقدان اختیار کافی قرار دارد در سطح سوم موانع فرسودگی و کیفیت پایین اماکن ورزشی و کسری بودجه مزمن و پایدارجای گرفته است و در سطح آخر نیز موانع اجتماعی و موانع انسانی قرار گرفته است.کشور ایران با مشکلات و محدودیت های اقتصادی و عدم انطباق آن با ساختارهای حاکم بر دنیا در حوزه های مختلف روبه روست. درک این محدودیت ها است در ورزش نیز وجود دارد که اهمیت اجرای سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی را روشن می کند.

این پژوهش با هدف تدوین مدل مدیریت بحران در اماکن ورزشی بر اساس سیستم پشتیبان تصمیم انجام شد. این پژوهش از لحاظ ماهیت جزو پژوهش های اکتشافی-بنیادی بود که با استفاده از رویکرد کیفی و راهبرد اشتراوس و کوربین انجام شد. اعضای هیئت علمی دانشگاه ها، مدیران فدراسیون های ورزشی و وزارت ورزش و جوانان و همچنین متخصصان حوزه ی ورزش جامعه ی آماری پژوهش را تشکیل دادند. که 21 نفر از آنان با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند در این مطالعه برای گرد آوری داده ها از دو روش کتابخانه ای (مرور کتب، مقالات، پایان نامه ها، اسناد و گزارش های رسمی و...) و میدانی (مصاحبه با اعضای نمونه پژوهش) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها براساس نظریه داده بنیاد و در سه گام شامل کدگذاری باز ، کدگذاری محوری و مرحله کدگذاری انتخابی با استفاده از نرم افزار Maxqda انجام شد. بر اساس یافته ها پژوهش این موارد شناسایی شد: شرایط علی شامل (محیط متغیر، افزایش بحران های ملی و بین المللی ، پیوند ورزش با جامعه و...) شرایط زمینه ای شامل (بهبود مهارت های نیروی انسانی، داشتن برنامه راهبردی و عملیاتی و....) عوامل مداخله گر شامل (ضعف های ساختاری، ضعف نیروی انسانی، مشکلات اقتصادی و تجهیزاتی و..) پدیده محوری شامل (استفاده از DSS در مدیریت بحران، تدوین الگوی مدیریت بحران در سازمان های ورزشی)، راهبردها (تدوین الگوی راهبردی مدیریت بحران، مدیریت بحران، شناسایی بحران های احتمالی و...) و پیامدها شامل (حفظ منابع و زیرساخت ها، واکنش سریع تر سازمان در مقابل بحران، و...).

ورزش همگانی، به عنوان یک پدیده ای اجتماعی و فرهنگی؛ ضمن مشارکت مؤثر مردم در تمامی فعالیت های شهروندی، می تواند موجب افزایش نشاط، سلامتی و بهره وری گردد. پژوهش حاضر با هدف ارائه راهکار های توسعه فرهنگ ورزش همگانی استان خوزستان، با روش کیفی و با ماهیت اکتشافی بنیادی در دو فاز کیفی انجام شد. جامعه آماری تحقیق مطلعین آگاه به وضعیت ورزش همگانی در استان خوزستان و متخصصان دانشگاهی مدیریت ورزشی و جامعه شناسی ورزشی بودند. روش نمونه گیری انتخاب خبرگان در پژوهش به صورت هدفمند و به روش گلوله برفی و با داشتن معیار سوابق اجرایی و عملیاتی یا سوابق علمی و پژوهشی و نظریه پردازی در حوزه بازاریابی و ورزش همگانی بوده است. داده های پژوهش براساس مصاحبه های عمیق در فاز اول با 17 نفر و در فاز دوم با 15 نفر از خبرگان؛ جمع-آوری و با رویکرد تحلیل مضمون تجزیه وتحلیل شدند. یافته های این تحقیق در فاز اول کیفی، شامل شناسایی پنج عامل اصلی؛ بهینه سازی اماکن، همخوانی با باورها، الزامات اقتصادی و اجتماعی، دستگاه های ذی نفع و ذی نقش، مشارکت عمومی در توسعه فرهنگ ورزش همگانی بود. در فاز دوم بر اساس این عوامل، پنج راهکار؛ بهبود توسعه و زیرساخت های ورزشی و دسترسی آسان، فرهنگ سازی مناسب، بسترسازی اقتصادی و اجتماعی، همکاری همه جانبه دستگاههای ذی نفع و ذی نقش و تقویت حضور خانواده و چهره های سرشناس ورزشی و هنری، در خصوص بهبود توسعه فرهنگ ورزش همگانی ارائه شد.امید است از طریق هم افزایی هر چه بیشتر نهادهای دولتی با بالابردن سرانه فضاهای ورزشی همگانی موجبات جامعه سالم و رشد شهروندان در ابعاد ورزشی، فرهنگی و اجتماعی فراهم کنند

پژوهش حاضر با رهیافت تناسب اراضی برای احداث استادیوم ورزشی روباز در استان اردبیل با رویکرد آب و هوایی انجام شده است. بدین منظور از متغیرهای آب و هوایی شامل میانگین دما، بارش های برف و باران همراه با متغیرهای محیطی استفاده و از تلفیق رویکرد تصمیم گیری چندشاخصه (MADM)، تکنیک تحلیل شبکه فازی (FANP) برای تعیین وزن و اهمیت پارامترها در تناسب اراضی و از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای ترسیم نقشه توزیع فضایی پارامترها در پهنه استان اردبیل استفاده شده است. در این پژوهش برای هر متغیر یک لایه ایجاد و پس از تعیین وزن آنها با فازی کردن و روی هم گذاری لایه ها، اراضی بهینه برای پیاده سازی اماکن ورزشی در استان اردبیل تعیین شد. نتایج نشان داد که متغیرهای روزهای برفی و میانگین دما به ترتیب با درجه فازی 241/0 و 163/0 بیشترین اهمیت و اثرگذاری و ازمیان معیارهای محیطی نیز شیب زمین و ارتفاع به ترتیب با درجه فازی 294/0 و 166/0 بیشترین اهمیت را در انتخاب اراضی برای احداث استادیوم های ورزشی در استان اردبیل دارند. نتایج تناسب اراضی نشان داد که منطقه های واقع در نیمه شمالی استان اردبیل به ویژه دشت مغان، گرمی، اصلاندوز و بیله سوار درجه مطلوبیت برای احداث استادیوم ورزشی را دارند.

از آنجا که محیطهای ورزشی به عنوان مراکزی که مستقیماً با مردم در ارتباط اند، به منظور رشد و بقا نیازمند شناسایی و تقویت عوامل مؤثر در جذب مشتری هستند، بررسی و شناخت عواملی که به حضور افراد و جذب آنها به چنین مکانها منجر می شود، امری مهم در مدیریت ورزشی محسوب می شود. از این رو هدف مقاله حاضر شناسایی تماتیک شاخصهای محتوایی در جذب افراد به اماکن ورزشی می باشد. روش مقاله حاضر به لحاظ هدف، توسعه ای؛ و از نظر روش انجام کیفی، که در آن از روش تحلیل مضمون استفاده شد. جامعه آماری پژوهش خبرگان(کتب، مقالات، اسناد و منابع آگاه انسانی مشتمل بر خبرگان مدیران باشگاههای ورزشی و اعضای هیات علمی دانشگاههای علوم ورزشی و تربیت بدنی) هستند. روش نمونه گیری به صورت نظری، و ابزار تحقیق پروتکل مصاحبه با خبرگان تا رسیدن به اشباع نظری بود (16مصاحبه). در مجموع 4عامل محتوایی در 30مؤلفه و 121 بُعد شناسایی شد. که با پیاده سازیی مدل اشتراوس کوربین؛ شرایط علی عبارت شدند از؛ پاسخگویی فردی و حرفه ای، شرایط مداخله گر نیز شامل بافت و ساختار سازمانی است. علاوه بر این مدیریت روابط در شرایط زمینه ای قرار گرفتند. عوامل بصیرت ارتباطی راهبردها شدند. و پیامدهای حاصل، افزایش جذب به اماکن ورزشی گردید. با توجه به یافته های پژوهش، به نظر می رسد توجه به عوامل فوق می تواند، موجب گسترش جذب افراد به اماکن ورزشی گردد.

این تحقیق دارای دو هدف تحلیل موقعیت مکانی اماکن ورزشی موجود شهر کرمان و ارائه الگوهای علمی و عملی به منظور یافتن بهترین اراضی برای ساخت اماکن ورزشی براساس معیارهای حریم اماکن ورزشی موجود، تراکم جمعیت، نزدیکی به مراکز اصلی شهر و دسترسی مطلوب و فاصله مناسب از مراکز صنعتی، دارای آلایندگی و ناایمن را دنبال می کند. به منظور انجام عملیات تحلیل فضایی از سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) استفاده شد که بر اساس آن داده های مکانی و توصیفی گردآوری، پایگاه اطلاعاتی تشکیل و وضعیت مکانی اماکن ورزشی موجود بر اساس هر معیار مشخص گردید. به منظور اولویت بندی اراضی محدوده بر اساس معیارهای مورد بررسی، پس از تشکیل پایگاه اطلاعاتی برای هر معیار نقشه ای تهیه شد که در نهایت با جمع بندی نقشه ها، اراضی محدوده به 5 طیف با درجه مطلوبیت بسیار مناسب، مناسب، متوسط، نامناسب و بسیار نامناسب برای ساخت انواع اماکن ورزشی تقسیم گردید. بر اساس نتایج این تحقیق، 70 درصد اماکن ورزشی موج ود در مح دوده شهر کرمان از لح اظ مک انی دارای وض عیت مناس ب و کاملا مناسب و 30 درصد دارای وضعیت متوسط ونامناس ب هستند. پیشنهاد می شود که مدیران ورزشی با تکیه بر نتایج این پژوهش علاوه بر اطلاع از وضعیت اماکن ورزشی در محدوده، با ضریب اطمینان بیشتری نسبت به ساخت انواع اماکن اقدام نمایند.

هدف این تحقیق، تدوین چارچوب مدل ساخت و توسعه اماکن ورزشی با رویکرد طرح های ترکیبی بود. روش پژوهش، ترکیبی اکتشافی دو مرحله ای از نوع ابزار سازی بود. روش پژوهش کیفی، مطالعه موردی کیفی و مشارکت کنندگان بالقوه شامل23 نفر از متخصصان عضو هیئت علمی و مدیران اماکن ورزشی بودند. رویکرد نمونه گیری، هدفمند و روش نمونه گیری صاحب نظران کلیدی بودند. ابزار پژوهش مصاحبه نمیه ساختارمند بود. در تحلیل مضامین بر اساس مضامین پایه شناسایی شده در کل پژوهش، دسته بندی کلی تری انجام شد که منجر به شناسایی مضامین سازمان دهنده (عوامل مربوط به زیباشناسی، عوامل ایمنی، عوامل مربوط به توسعه پایدار شهری، عوامل مربوط به تجهیزات، عوامل مربوط به جغرافیای شهری، عوامل مربوط به فرهنگ، عوامل مربوط به مکان یابی، عوامل مربوط به آینده نگری، عوامل مربوط به انسجام و جامعیت و عوامل مربوط به نمادپردازی) و در واقع عوامل و چارچوب مدل ساخت و طراحی اماکن ورزشی کشور شده است. در بخش کمی، روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه مدیران اماکن ورزشی کشور بود که با توجه به فرمول کوکران در جامعه های نامشخص، تعداد 384 نفر به عنوان نمونه آماری مشخص شدند. ابزار مورد استفاده در بخش کمی، مقیاس محقق ساخته بر اساس شبکه مضامین بخش کیفی بود. برای بررسی روایی صوری، از نظر ده تن از اساتید رشته مدیریت ورزشی بهره گرفته شد و برای آزمون روایی محتوایی سوال های پرسش نامه، از مدل لاشه استفاده شد(cvr= 0/76) که روایی محتوایی هم تایید شد. همچنین روایی همگرا، پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ  مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و برای بررسی برازش مدل تحقیق، از معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که مقدار T مربوط به هر عامل تاثیر معناداری دارد و تمامی چارچوب مدل ساخت و طراحی اماکن ورزشی روباز کشور مورد تایید قرار گرفت. همچنین، عوامل مکان یابی با تأثیر 612/0 مهم ترین عامل در چارچوب مدل ساخت و طراحی اماکن ورزشی روباز کشور می باشند. بنابراین با توجه به ضرورت الگوی چارچوب مدل ساخت و طراحی اماکن ورزشی توصیه می گردد که مباحث مربوط به عوامل مکان یابی مورد توجه مسئولان قرار گیرد.

هدف از این پژوهش واکاوی نقش دولت در توسعه بکارگیری انرژی تجدیدپذیر در اماکن ورزشی بود. روش انجام آن آمیخته اکتشافی بود. در بخش کیفی به منظور شناسایی ابعاد نقش دولت بر توسعه بکارگیری انرژی تجدیدپذیر از روش فراترکیب استفاده گردید. در بخش کمی ابتدا با نطرسنجی خبرگان روایی مدل تائید و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تائیدی به بررسی برازش مدل پرداخته شد. در مرحله فراترکیب جامعه موردبررسی پایان تامه ها و مقالات پژوهشی مرتبط با موضوع (35 مورد)، در نظرسنجی خبرگان 7 نفر از خیرگان صاحب نظر در حوزه انرژی تجدیدپذیر و در مرحله تحلیل عاملی مدیران و کارشناسان سازمان انرژی های تجدیدپذیر، مدیران شرکت های فعال در حوزه انرژی تجدیدپذیر، مدیران و کارشناسان شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و واحدهای تابعه و خبرگان صاحب نظر در انرژی تجدیدپذیر (676 نفر) بودند. روش نمونه گیری در مرحله اول و دوم کل شمار و در مرحله تحلیل عاملی طبقه ای بود که بر اساس جدول مورگان 240 نفر محاسبه شد. یافته های فراترکیب نشان داد دولت از طریق سیستم سیاسی، سیاست ها و راهبردهای انرژی، وضعیت اقتصادی دولت، حمایت دولت و ساختار بخش انرژی بر توسعه انرژی سبز در اماکن ورزشی تاثیرگذار است. روایی مدل به روش سیگمای شمارشی 893/0 به دست آمد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار است. به طور کلی نتیجه گرفته می شود که نقش دولت در توسعه بکارگیری انرژی تجدیدپذیر در اماکن ورزشی یک نقش سیاستگذاری و حمایتی است تا زمینه لازم برای استفاده اماکن ورزشی از انرژی سبز فراهم شود.

مدیریت خطر امری ضروری در حفظ ایمنی اماکن ورزشی و فراهم آوردن محیطی مناسب برای ورزش است. با توجه به اهمیت فعالیت ورزشکاران در محیطی ایمن، پیاده سازی مدل مدیریت خطر در اماکن ورزشی، باید در اولویت قرار گیرد. از این رو هدف از انجام این تحقیق طراحی مدل مدیریت خطر در اماکن ورزشی کشور بود. این تحقیق با رویکرد آمیخته(کیفی و کمی) انجام گرفت. به منظور شناسایی عوامل ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای ومقالات مرتبط، زوایای اصلی مشخص شد. سپس با 10 نفر از متخصصین و اساتید در زمینه ورزش و توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و مدیران، مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته صورت گرفت. عوامل در4 مقوله و 8 مفهوم و 91 نشان، طبقه بندی شدند. سپس اولویت بندی عوامل با استفاده از تکنیک ANP صورت گرفت. همبستگی میان متغیرها، تأیید شد و در نهایت مدل مدیریت خطر در اماکن ورزشی ارائه شد. یافته های تحقیق نشان دادند که اجرای مدل مدیریت خطر اماکن ورزشی کشور، مهم و ضروری است و پیشنهاد می شود که مسئولان و مدیران به منظور اجرای برنامه ی مدیریت خطر، از مدل ارائه شده بهره ببرند تا محیطی ایمن برای فعالیت ورزشکاران فراهم شود.

شواهد و قرائن موجود در ایران نشان می دهد مدیریت تأسیسات و اماکن ورزشی با معیارها و استانداردهای جهانی فاصله دارد. در این بین سیستم مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) یکی از کاملترین و مؤثرترین سیستم های مدیریتی است که می تواند به مرتفع ساختن این چالش کمک کند. براین مبنا تحقیق حاضر به ارزیابی عملکرد پایدار اماکن مجموعه ورزشی آزادی تهران با رویکرد HSE پرداخته است. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است و به صورت میدانی- کتابخانه ای اجرا شده است. محدوده زمانی این تحقیق سال 1399 و محدوده مکانی آن اماکن ورزشی مجموعه ورزشی آزادی تهران می باشد که به دو دسته اماکن تحت مدیریت مجموعه و اماکن تحت مدیریت فدراسیون های ورزشی طبقه بندی می شود. در این تحقیق برای ارزیابی عملکرد پایدار اماکن مذکور از رویکرد تحلیل پوششی داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد میزان کارایی نسبی DMU1(اماکن تحت مدیریت مجموعه) برابر با 44/0 و میزان کارایی نسبی DMU2 (اماکن تحت نظارت فدارسیون های ورزشی) برابر با 0/1 می باشد، که نشان می دهد واحد تصمیم گیری DMU2 نسبت به واحد تصمیم گیری DMU1 کارایی نسبی بهتری دارد. شاید به این دلیل که دایره نظارت اماکن تحت اختیار فدارسیون های ورزشی بیشتر است و بودجه خود را به طور مستقیم از شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور دریافت می کنند.

هدف از این پژوهش، طراحی الگوی مدیریت سبز اماکن ورزشی با تاکید بر توسعه پایدار بود. روش پژوهش حاضر کیفی و براساس نظریه داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید متخصص و صاحب نظر در زمینه اماکن ورزشی، مهندسی و محیط زیست بودند. نمونه گیری به شکل هدفمند و به روش گلوله برفی انجام گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته بود که با 22 نفر از افراد متخصص در این زمینه انجام گرفت. خروجی پژوهش، مدل پارادایمی مدیریت سبز اماکن ورزشی با تاکید بر توسعه پایدار بود که از شرایط علی، مقوله محوری، شرایط مداخله گر، راهبردها و پیامدها تشکیل شده است. در مرحله اول کدگذاری یعنی کدگذاری باز، مفاهیم مدیریتی حقوقی، اخلاق حرفه ای، مالی اقتصادی، فناوری تجهیزاتی، دانشی شناختی، انسانی ارتباطی، فنی مهندسی و زیست محیطی بدست آمدند. در مرحله دوم کدگذاری نیز کدگذاری محوری با مقوله محوری مدیریت سبز اماکن ورزشی و سطوح فرعی نظیر فردی، مدیریتی و حرفه ای شناسایی شد. در نهایت مشخص شد که نتیجه اجرای راهبردهای موثر مدیریت سبز در سه سطح خرد، میانی و کلان منجر به افزایش سلامتی، امید به زندگی و ارتقای کیفیت زندگی ورزشکاران همراه با کسب وجهه و اعتبار بین المللی برای ورزش کشور و توسعه اخلاق حرفه ای، فرهنگ مدیریت سبز و زیرساخت های ورزشی با افزایش سرانه و دانش ساخت فناوری ها و تجهیزات مدرن اماکن ورزشی و در نهایت حفظ سرمایه های ملی، منابع طبیعی و تامین نیازهای نسل آینده در کشور می شود

هدف از پژوهش حاضر، سنجش میزان مطلوبیت استفاده از تبلیغات سبز مبتنی بر ارزش های بومی در مدیریت اماکن ورزشی و همچنین تعیین شیوه های استفاده از این تبلیغات بود. این پژوهش از دسته تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها در زمره پژوهش های پیمایشی- توصیفی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران اماکن ورزشی سرپوشیده یزد بود (600 نفر). نمونه آماری براساس جدول مورگان، 234 مدیر بودند که به صورت تصادفی ساده  انتخاب شدند. ابزارجمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد بهره برداری قرار گرفت. روایی سازه پرسشنامه با استفاده از معادلات ساختاری و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از نرم افزارهای Spss V26 و Smart PLS 3 استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که کاهش آلودگی صوتی مبتنی بر ارزش های بومی، افزایش فضای سبز مبتنی برارزش های بومی، دفع زباله و نخاله ساختمان مبتنی بر ارزش های بومی و صرفه جویی انرژی مبتنی بر ارزش های بومی عوامل موثر بر شیوه های تبلیغات سبز اماکن ورزشی می باشند که از این 4 عامل بیشترین توجه مربوط به شاخص «دفع زباله و نخاله ساختمان» (با میانگین 06/3) و کم ترین توجه مربوط به شاخص «افزایش فضای سبز»(با  میانگین 18/2) می باشد که در رتبه چهارم قرار دارد. می توان گفت برای دست یابی به توسعه پایدار لازم است که استفاده از شیوه های به تصویر کشیدن مسئولیت پذیری افزایش فضای سبز مبتنی بر ارزش های اخلاقی، ملی و تاریخی و ارزش های زندگی مدرن در مدیریت اماکن ورزشی دیده شود.

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اماکن ورزشی شهر تبریز با توجه به عوامل پدافند غیرعامل با رویکرد ترکیبی اجرا گردید. این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی، روش تحقیق، آمیخته از نوع اکتشافی متوالی و شیوه گردآوری پیمایشی بود. جامعه آماری در بخش کیفی را خبرگان حوزه های مختلف ازجمله پدافند غیرعامل، مدیریت شهری، سازه ها و معماری و همچنین خبرگان حوزه مدیریت ورزشی تشکیل می دادند که به صورت هدفمند از نوع معیاری، برای مصاحبه های کیفی پیرامون موضوع پژوهش انتخاب گردیدند(17 نفر). جامعه آماری بخش کمی ﺷﺎﻣﻞ مدیران مجموع های ورزشی شهر تبریز بودند (47 نفر) که تعداد 42 پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسش نامه محقق ساخته بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های پژوهش حاضر از کدگذاری در بخش کیفی و از روش معادلات ساختاری به منظور سنجش روایی سازه و آزمون تی تک نمونه برای بررسی وضعیت اماکن ورزشی استفاده شد. در بخش کیفی پژوهش مقوله ها در قالب 34 کد مفهومی و 4 مقوله اصلی استخراج شدند. در بخش کمی نیز مشخص گردید که وضعیت اماکن ورزشی در برخورداری از فضای باز، برخورداری از فضای سبز، امکان تخلیه سریع، انعطاف پذیری در کاربری، تعداد ورودی ها و خروجی های مکان ورزشی، هم جواری فضای باز، هم جواری فضای سبز، پراکندگی اماکن ورزشی، تراکم جمعیت منطقه و تناسب بین جمعیت شهری و تعداد اماکن ورزشی از وضعیت مطلوب فاصله دارد (کمتر از میانگین فرضی، عدد 3) و مناسب نیست (05/0 ≥ P)؛ و در سایر موارد، بیشتر از میانگین فرضی (عدد 3) و مطلوب است. به مدیران ورزش کشور توصیه می شود قبل از ساخت و تجهیز اماکن ورزشی و همچنین به منظور اصلاح موارد گفته شده در این پژوهش، عوامل پدافند غیرعامل در اماکن ورزشی را مطالعه نمایند و آن ها را به کار گیرند. 

The purpose of this research was to investigate the relationship between jihadi management and the performance of managers of sports venues in Golestan province. The research method was descriptive-correlation and the data were collected in the field method. The statistical population was all the managers of sports facilities in Golestan province (N=1500). The statistical sample was selected based on Morgan's sample size selection table from the available stratified method (n=309). The required data were collected using two modified questionnaires. Researcher-made questionnaire jihadi management questionnaire (2017) and Jamipour's Organizational Performance Questionnaire (2018). To ensure the validity of the questionnaires, the opinions of 8 sports management and physical education professors were used and Cronbach's alpha method was used to ensure internal reliability (Jihadist management 0.90 and organizational performance 0.94). Due to the normality of the data distribution and the scale of the variables, Correlated t-test, Pearson's correlation coefficient and Multivariate regression were used to analyze and interpret the obtained data. The results showed that there was no correlation between jihadi management and the financial performance of sports organizations. But a significant relationship was seen between jihadi management and customer-oriented performance, internal processes and organizational growth and learning. Therefore, it can be concluded that jihadi management can improve the performance of sports organizations, especially in terms of growth and learning, internal processes and customer orientation.

هدف:تجارت اجتماعی یک رویکرد موثر در شرکت ها برای تعامل عمیق با مشتریان خود و ایجاد روابط با آنها ارائه می دهد بنابراین هدف از این مطالعه شناسایی مولفه های تجارت اجتماعی در اماکن و باشگاه های ورزشی ایران می باشد. روش:جامعه آماری پژوهش حاضر شامل اساتید رشته مدیریت ورزشی، مدیران باشگاه های ورزشی بوده که تجربه غنی در حیطه موضوع پژوهش داشتند و با استفاده از رویکرد کیفی داده بنیاد به شناسایی مولفه های تجارت اجتماعی اماکن و باشگاه های ورزشی پرداخته شده است. یافته ها:از تجزیه- تحلیل و بررسی مصاحبه های انجام شده، 17 مولفه محوری و70 شاخص اولیه به دست آمد. این مولفه ها در برگیرنده ویژگی های شبکه های اجتماعی 6 شاخص، نگرش مدیران 8 شاخص، تجربه خرید 4 شاخص، اعتماد سازی به خدمات4 شاخص، امنیت تراکنش ها5 شاخص، ضمانت ها 4 شاخص، تبلیغات4 شاخص، عوامل حمایتی3 شاخص، زیرساخت های فناوری3 شاخص، راهکار های مدیریتی5 شاخص، راهکارهای تجاری3 شاخص، راهکارهای قانونی3 شاخص، راهکارهای فرهنگی4 شاخص، توسعه اقتصادی- تجاری 3 شاخص، توسعه ساختاری 6 شاخص، توسعه فرهنگی- اجتماعی 3 شاخص و توسعه حقوقی- قانونی2 شاخص می باشند. نتیجه گیری:ایجاد اعتماد در مشتریان توسط اماکن و باشگاه های ورزشی با ارائه خدمات و محصولات با کیفیت و استاندارد و پاسخگویی مجموعه و مدیران نسبت به مشکلات و مسائل پیش آمده در فرآیند تجارت اجتماعی می تواند سبب افزایش مشتریان، درآمدزایی و رضایت مندی بیشتر و در نتیجه افزایش میزان وفاداری مشتریان گردد. در نهایت تعامل بین نگرش نوین مدیریتی و استفاده بهینه از پیشرفت تکنولوژی می تواند موجب بهره گیری مثبت از تجارت اجتماعی به عنوان یک پدیده نوین در تجارت وابسته به فن آوری در راستای توسعه اماکن و باشگاه های ورزشی ایران گردد.