رسانه های جمعی

هدف کلی تحقیق، تحلیل محتوای پرمخاطب ترین کانال های ورزشی ایرانی شبکه اجتماعی تلگرام بود.این پژوهشاز نظر استراتژی توصیفی، از نظر مسیر اجرا تحلیل محتوا واز منظر جمع آوری داده به شکل کتابخانه ای انجام شد.جامعه آماری سه کانال پرطرفدار ورزشی با معیار عضویت بیش از ۸۰ هزار دنبال کننده بود. کانال های سایت ورزش۳ با حدود ۷۳۰ هزار عضو، کانال برنامه نود با ۵۵۰ هزار عضو، کانال سایت ورزشی طرفداری با ۸۰ هزار نفر عضو به عنوان نمونه های پژوهش انتخاب شدند. برگه های کد گذاری و دستورالعمل کد گذاری قاسمی 1394 (پس از تایید روایی و عینیت مجدد) به عنوان ابزار تحقیق درنظر گرفته شد.نتایج نشان داد کانال تلگرام برنامه نود با ۱۶۱۶ خبر بیشترین توزیع اخبار را دارد. بیشترین فراوانی اخبار در روز شنبه با ۴۸۳ خبر و کمترین فراوانی مربوط به روز چهارشنبه با ۳۵۶ خبر است. همچنین ورزش حرفه ای با 3/85 درصد آمار، بیشترین فراوانی اخبار را در بین مولفه های مختلف در هر سه کانال دارا است. ورزش تربیتی با تنها یک مورد خبر در سه کانال کمترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. یکی از مهمترین یافته های تحقیق تحت الشعاع قرار گرفتن اغلب رشته های ورزشی زیر سایه رشته فوتبال بود چرا که رشته ورزشی فوتبال با 4/93 بیشترین فراوانی در پوشش اخبار رشته های مختلف را دارد.تفاوت معنادار نگاه جنسیتی نیز یافته دیگر این پژوهش بود. چرا که 2/98 درصد اخبار مربوط به ورزش مردان و تنها 3/0 درصد از اخبار مربوط به ورزش زنان است. 4/94 درصد مطالب از امکانات چند رسانه ای مثل عکس، فیلم و تصاویر متحرک بهره برده بودند.

آشنایی با حوزه ارتباطات و رسانه و درک آن که یکی از دلایل مهم صورت بندی های اجتماعی و فرهنگی است مستلزم نظریه پردازی، بازشناسایی و بازپردازی نظریه است. هدف مقاله حاضر بررسی وضعیت نظریه های ارتباط جمعی اجتماعی رفتاری در محیط رسانه های جدید است. این امر با استفاده از روش اسنادی و با استفاده از تکنیک های متعددی مانند: مقایسه تطبیقی، طبقه بندی و استفاده نظام مند از داده های اسنادی مرتبط دنبال شده است. در ابتدا مبانی و زمینه های تفاوت های نظریه پردازی در رسانه های جدید با رسانه های جمعی با توجه به چهار مقوله احصاء شده از نظریه های اجتماعی رفتاری شامل: محتوای ارتباطی، مخاطب (کاربر)، وسایل ارتباطی (رسانه) و مطالعه تأثیر شناسایی شده است. سپس با درنظرداشتن ریشه های تاریخی و زمینه های شکل گیری هر نظریه، وضعیت نظریه های استفاده و رضامندی، برجسته سازی، چارچوب سازی، مارپیچ سکوت بررسی شده و به مفاهیم جدیدی که به این نظریه ها اضافه شده پرداخته است. با نظر به یافته ها، به طورکلی می توان این گزاره را مطرح کرد که هرکدام از این نظریه ها با توجه به شرایط و ویژگی هایشان در یک طیفِ زیاد تا کم، در محیط رسانه های جدید توسعه یافته اند، به این معنا که نظریه های مذکور در عین حفظ ایده اصلی شان، متأثر از مبانی و زمینه های متفاوت رسانه های جدید با رسانه های جمعی توسعه یافته اند.

هدف مقاله تبیین سیاستها و ضوابطی است که دین مبین اسلام و فقه القران در مسیر انتقال محتوا در رسانه های گروهی به مثابه گزاره های الزامی به آنها نگریسته و آنها را ضرورت ارتباطات دینی در رسانه های گروهی میداند.براساس استقرای نگارنده آنچه ضوابط فقه القران نقل در رسانه است مختصراً عبارتند از: أ- جریان آزاد اطلاعات ممنوع نیست، مگر در مواردی که نهی صریح از شارع مقدّس دریافت شده و یا مصلحتی موجِد حکم ثانویِ منع آزادی اطلاع رسانی و وجوب سانسور گردد. ب- عدالت در اطلاع رسانی به معنای مساوات بین مردم در زمینه دریافت اطلاعات و ممنوعیّت تبعیض در دادن سرویس اطلاعاتی به مخاطبان رسانه های خبررسانی از دیگر سیاستهای اختصاصی در نگاه شارع است. ج- فعال بودن سیستم اطلاع رسانی نیز سیاستی دیگر است که بعد ایجابی و جنبه فعلی دارد. براساس، این سیاست، سیستم اطلاع رسانی نباید نسبت به آنچه در جامعه می گذرد، بی اعتنا باشد و باید به مقابله با جریانات ناسالم خبری پرداخته و خدمت رسانی به اهداف نظام اسلامی را در دستور کار خود قرار دهد.

مدگرایی مفهومی فراگیر در چرخه زندگی جهان معاصر است. پدیده ای که بیشتر از هر گروهی، جوانان را به عنوان پای ثابت خود اغوا نموده و به نظر می-رسد در حال تبدیل شدن به مسئله ای اجتماعی است. هدف این تحقیق، بررسی عوامل اجتماعی- فرهنگی مرتبط با مدگرایی جوانان بوده است. روش پژوهش از نوع پیمایش و جامعه آماری این تحقیق جوانان شهر تهران بوده است. تعداد نمونه 387 نفر بوده که با استفاده از فرمول کوکران به دست آمد و نمونه با شیوه خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. تکنیک گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته و استاندارد است که از نظر روایی و پایایی مورد ارزیابی قرار گرفت. الگوی نظری پژوهش حاضر الگویی تلفیقی است. بنابراین از مفاهیم و نظریه های متخصصان اجتماعی از قبیل گئورگ زیمل (فرایند تناقض آمیز مد)، تورشتاین وبلن (فراغت و مصرف متظاهرانه)، بودریار، والتر بنیامین (پرسه زن و پاساژگردی)؛ بودریار (مصرف و هویت) و دلوز و گاتاری (سوژه پراکنده ماشین امیال) استفاده شده است. سنجش پایایی از طریق آزمون آلفای کرونباخ میزان قابل قبولی را نشان می دهد. بر اساس یافته های این پژوهش، بین متغیرهای سن، تحصیلات پدر و مادر، طبقه اجتماعی، تشخص طلبی، رسانه های همگانی و شبکه های اجتماعی (شبکه های مدرن مجازی)، دین داری و مدگرایی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان می دهد که با توجه به ضریب تعیین تعدیل شده در معادله رگرسیون 3/50 درصد از واریانس متغیر وابسته توسط متغیرهای مستقل تبیین می شود. متغیر تشخص طلبی قوی ترین رابطه را با مدگرایی نشان داد. همچنین در قسمت تحلیل مسیر معادلات ساختاری شاخص های مدل از برازش قابل قبولی برخوردار می باشند.

سیاست گذاری مناسب رسانه های جمعی با ایجاد رقابت میان طبقات، احزاب و گروه ها منجر به افزایش مشارکت سیاسی می گردد. در دنیای امروزی انگیزه، علاقه و شدت تمایل شهروندان به فعالیت سیاسی (مشارکت انتخاباتی) تحت تأثیر سیاست رسانه ای، نوع و نحوه استفاده از عوامل رسانه ای است. هدف اصلی این پژوهش مطالعه تأثیر عوامل رسانه ای بر میزان مشارکت سیاسی است. روش پژوهش از نوع فراتحلیل کمی (CMA2) است، واحد تحلیل آن، مقاله ها از منابع علمی نورمگز و مگ ایران در بازه زمانی 1384 الی 1402 است. 40 سند علمی به عنوان جامعه آماری گردآوری و به روش تعمدی-غیراحتمالی 26 سند علمی (حجم نمونه) طبق ارزیابی مقاله برحسب ملاک ورود و خروج انتخاب و نتایج با ابزار آزمون d کوهن و f فیشر تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد که عوامل رسانه ای تأثیری معنی داری بر مشارکت سیاسی شهروندان داشته و مقدار ضریب تأثیر آن در کل برابر 220/0(رابطه مثبت و مستقیم) است. همچنین میزان استفاده از رسانه های داخلی (234/0)، مصرف رسانه های جمعی (167/0) و سواد رسانه ای (211/0) اثری مثبت و میزان استفاده از رسانه های خارجی (258/0-)، عضویت در فضای مجازی (215/0-) و عضویت در شبکه های اجتماعی (147/0-) اثر منفی بر میزان مشارکت سیاسی داشته است.

اعتماد به نظام سیاسی مهمترین سرمایه اجتماعی یک حکومت و مبنای مشروعیت آن است. نظر به نقش رسانه ها در این باره ، در پژوهش حاضر،به بررسی میزان مصرف رسانه ای جوانان و رابطه آن با اعتماد به نظام سیاسی پرداخته شده است. جامعه آماری عبارت از جوانان 35-18 سال شهر تهران است که 384 تن از آنان ، با استفاده از روش تصادفی طبقه ای توزیع به نسبت به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند .برای گردآوری داده ها از شیوه پیمایش و ابزار پرسشنامه محقق ساخته ، و برای تجزیه وتحلیل آن از نرم افزار spss استفاده شد. روایی این پرسش نامه با استفاده از روش اعتبار صوری وپایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ انجام شد . نتایج تحقیق گویای آن است که بین استفاده افراد از رسانه های داخلی با میزان اعتماد به نظام سیاسی همبستگی مستقیم وجود دارد .ودررابطه با استفاده کنندگان از رسانه های خارجی به صورت معکوس است

زمینه و هدف: رسانه های جمعی به دلایل مختلف به انعکاس آسیب های اجتماعی مانند خودکشی می پردازند و فرض اساسی این است که نمایش خودکشی می تواند مخاطبین را به این عمل، تحریک کند. هدف پژوهش حاضر این است که اثر شاخص های کلان رسانه های جمعی بر خودکشی را در ایران مورد بررسی قرار دهد. روش: پژوهش حاضر از نوع کمی طولی است که به روش سری های زمانی انجام شده است. این پژوهش رابطه متغیرها را در دوره 1376-1401 مورد نظر قرار داده است. داده های مورد نیاز از وزارت فرهنگ و ارشاد، مرکز آمار ایران، و پزشکی قانونی کشور جمع آوری شده اند. جهت بررسی رابطه متغیرها، از الگوی خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی در نرم افزار مایکروفیت نسخه 5 استفاده شده است. یافته ها: براساس نتایج، اشتراک تلفن همراه (002/0, Prob.= 4365/4-T-Ratio=) و تعداد فیلم های تولید شده (001/0, Prob.= 5016/4-T-Ratio=) اثر منفی و معناداری بر خودکشی دارد و با افزایش اشتراک تلفن همراه و تعداد فیلم های تولید شده میزان خودکشی کاهش یافته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که ضریب نفوذ اینترنت (006/0, Prob.= 5538/3T-Ratio=) و تعداد سینما (000/0, Prob.= 0507/6T-Ratio=) اثر مثبت و معناداری بر میزان مرگ و میر ناشی از خودکشی داشته اند. و بالاخره، تعداد مطبوعات و تعداد عناوین و تیراژ کتاب ها رابطه ی معناداری با میزان مرگ و میر ناشی از خودکشی ندارد.نتیجه گیری: با استناد به یافته ها، نتیجه گیری پژوهش حاضر این است که اشتراک تلفن همراه، و تعداد فیلم ها باعث کاهش، و ضریب نفوذ اینترنت، و تعداد سینما باعث افزایش خودکشی شده اند. ضمن اینکه، تعداد مطبوعات و عناوین و تیراژهای کتاب تاثیری بر خودکشی نداشته اند.

یکی از مهمترین راهبردهای دشمن در عرصه فرهنگی، نفوذ در ارزش ها و باورهای اعضای جامعه و ایجاد تغییر در محاسبات ذهنی آنهاست. ابزار اساسی مورد استفاده دشمن دراین راستا و در سال های اخیر، رسانه و به طورخاص شبکه های ماهواره ای فارسی زبان بوده است. ازآن جا که هر رسانه ای الگوی راهبردی خاص خود را دارد که بر اساس آن عمل می کند، مطالعه راهبردهای این شبکه ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است که در این پژوهش به طورخاص برنامه های شبکه ماهواره ای «من و تو» در سال 1401 با روش تحلیل محتوای کیفی بررسی شده اند. با توجه به بررسی برنامه های «شبکه من و تو»، راهبردهای این شبکه عبارت اند از: القای ناکارآمدی جمهوری اسلامی، فاصله بین مردم و مسئولان، فاصله طبقاتی در جمهوری اسلامی، القای ناکارآمدی رهبری، ترویج فرهنگ و سبک زندگی غربی، تضعیف باورهای دینی مردم، القای نبود آزادی و وجود فضای امنیتی در جمهوری اسلامی، القای فراگیری فساد در جمهوری اسلامی، و ایجاد تفرقه بین نیروهای نظامی. همچنین، با توجه به شرایط متفاوت کشور در نیمه دوم سال 1401، شبکه ماهواره ای «من و تو» راهبردهای ویژه ای را به منظور تشدید شرایط اعتراضی در جامعه ایرانی در دستور کار خود قرار داد که شامل ایجاد خودتحقیری ملی (تضعیف هویت ملی)، تلاش در راستای سرنگونی جمهوری اسلامی، به چالش کشیدن اقتدار جمهوری اسلامی، و القای بی توجهی به حقوق زنان در جمهوری اسلامی می شده است. درنهایت، ارتباط راهبردهای اخیر با سوژه اغتشاش و براندازی و همچنین تناسب این راهبردها با رویکرد اصلی این شبکه مورد بررسی قرار گرفت.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش رسانه های جمعی در بازاریابی گردشگری ورزشی بود. جامعه آماری این پژوهش را مدیران و کارشناسان در سه حوزه ورزش، گردشگری و رسانه های ورزشی تشکیل می دادند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد شده ای بود که پس از تایید روایی و پایایی(90:α) توزیع گردید. داده های 267 پرسشنامه برگشتی توسط نرم افزار های SPSS V.21 و Amos V.21و با استفاده از آزمون های کولموگروف- اسمیرنف، آزمون فریدمن، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون کولموگروف- اسمیرنف نرمال نبودن توزیع داده ها را نشان می داد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که تلویزیون در میان رسانه های دیگر بیشترین نقش را در بازاریابی گردشگری ورزشی از دیدگاه هر سه گروه آزمودنی دارا است. همچنین در بحث بررسی عامل ها، با توجه نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی تاییدی بالاترین اهمیت مربوط به شاخص «تبلیغ رویدادها و جاذبه ها پس از گرفتن میزبانی در جهت جلب گردشگران» با بار عاملی 0.88 و در بین مولفه ی بسته های گردشگری «تشویق آژانس های گردشگری به استفاده از فعالیت های ورزشی و تفریحی در بسته های گردشگری» با بار عاملی 0.75 بیشترین اهمیت در توسعه بازاریابی گردشگری را ورزشی داشتند.

هدف از پژوهش حاضر، توصیف عوامل موثر بر گرایش و عدم گرایش شهروندان شهر آمل به ورزش     می باشد. روش انجام این پژوهش، توصیفی– پیمایشی و روش جمع آوری اطلاعات، میدانی بوده است. جهت گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته برای افراد شرکت کننده در ورزش- با اقتباس از پرسشنامه شمسی(1392)- و افراد غیر شرکت کننده در ورزش- با اقتباس از پرسشنامه موتمنی و همکاران (1392)- استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آزمون فردیمن، آزمون کروسکال والیس، تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل تابع تشخیص در سطح معناداری p≤0/05 استفاده شده است. نتایج نشان داد متغیر خانواده بیشترین نقش و متغیر مدرسه کمترین نقش را در گرایش شهروندان شهر آمل در زمینه مشارکت در ورزش و فعالیت بدنی دارا بوده است- مدرسه بیشترین نقش را در عدم گرایش افراد به ورزش و فعالیت بدنی دارا بوده است. نتایج نشان داد هرچه میزان درآمد افراد بالاتر باشد، فرهنگ ورزش نیز در بین آنان بالاتر است و هرچه فاصله تا اولین فضای ورزشی کمتر باشد، میزان فرهنگ ورزش افزایش می یابد. در مورد افراد ورزشکار نتایج نشان داد افراد با ساعات کاری بیشتر، فرهنگ ورزش بالاتری دارند و افرادی که هزینه و زمان زیادی را صرف فعالیت های جانبی می کنند، از فرهنگ ورزش پایین تری برخوردارند. در مورد افراد غیر ورزشکار نیز نتایج نشان داد هرچه میزان ساعات کاری افزایش می یابد، تاکید افراد بر موانع شغلی بیشتر می شود و کسانی که زمان و هزینه های زیادی را صرف فعالیت های جانبی نموده اند، بیشتر بر موانع شخصی تاکید داشته اند.

در این پژوهش به بررسی عوامل جامعه شناختی مؤثر بر شکل گیری هویت اجتماعی دختران دانش آموز دوره متوسطه شهر اهواز پرداخته شده است. پژوهش حاضر به روش پیمایشی  و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده است. بدین منظور از بین دختران دبیرستانی شهر اهواز، 383 نفر از طریق نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم نمونه انتخاب شدند. جهت سنجش میزان روایی پرسشنامه از روایی صوری و برای سنجش میزان پایایی هم از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردیده است. ضریب آلفای کل به دست آمده 73/0 بوده است که حاکی از پایایی مناسب پرسشنامه می باشد. چارچوب نظری پژوهش بر اساس نظریه های گیدنز، تاجفل، مید، بورک و برادلی تدوین یافته است. در این پژوهش به بررسی تأثیر متغیرهای پایگاه اقتصادی- اجتماعی، انتظارات خانواده، میزان تعلق به مدرسه، میزان تعلق به گروه همسالان، میزان استفاده از رسانه های جمعی و میزان تحصیلات والدین بر هویت اجتماعی دختران دبیرستانی پرداخته شده است. یافته های پژوهش حاضر با توجه به تأثیر متغیرهای یاد شده، حاکی از این است که پایگاه اقتصادی-اجتماعی، میزان تحصیلات والدین و میزان استفاده از رسانه های جمعی رابطه ای معکوس با شکل گیری هویت اجتماعی دختران داشتند و سه متغیر دیگر (میزان تعلق به مدرسه، میزان تعلق به گروه همسالان و انتظارات خانواده ها) از رابطه ای مستقیم با شکل گیری هویت اجتماعی دختران برخوردار بوده اند. در مجموع، این متغیرها 43/0 درصد از واریانس تغییرات مربوط به متغیر وابسته هویت اجتماعی را تبیین می کنند.

این پژوهش بر آن است که وضعیت مشارکت سیاسی و عوامل تاثیرگذار بر آن را در میان جوانان دانشجوی  دو دانشگاه  مورد مطالعه قرار دهد. از این رو،  ابتدا سطوح سه گانه نظریات مرتبط به مشارکت سیاسی(کلان، خرد و تلفیقی) مورد بررسی نظری قرار گرفت و سپس بر اساس آن، چارچوب کلی برای پژوهش میدانی طراحی گردید. در این پژوهش از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات بهره گیری شد. 800  نفر از دانشجویان که به صورت نمونه گیری تصادفی طبقات متناسب به عنوان نمونه آماری انتخاب شده بودند، مورد تحقیق قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میان مشارکت سیاسی به عنوان متغیر وابسته و متغیرهای رسانه های جمعی، دینداری، پایگاه اجتماعی- اقتصادی و نگرش سیاسی به عنوان متغیر مستقل ارتباط معناداری وجود دارد. هر یک از متغییرها بر اساس دیدگاه های محققان حوزه مشارکت سیاسی در بخش پایانی مورد تبیین و توضیح قرار گرفتند.

در این پژوهش، نگارندگان در صدد تبیین سنجش میزان آگاهی معلمان به حقوق شهروندی وعوامل موثر بر آن با توجه به متغیرهایی همچون: آگاهی سیاسی، میزان و نوع استفاده از رسانه های جمعی، مشارکت و عضویت در نهادهای مدنی و پایگاه اجتماعی- اقتصادی هستند. روش تحقیق به صورت پیمایشی بوده و داده ها با تکنیک پرسشنامه ای جمع آوری شده اند. مهمترین یافته های این مطالعه در ارتباط با جامعه آماری ذکر شده عبارتند از: 1. بین آگاهی سیاسی معلمان و سطح آگاهی آنان به حقوق شهروندی خویش در سه بعد مدنی، سیاسی و اجتماعی ارتباط مثبت و معنا دار در سطح بالا دیده شد. 2. بین متغیر میزان استفاده از رسانه های جمعی و آگاهی معلمان به حقوق شهروندی، ارتباط مثبت و معنا دار دیده شد. 3. بین محتوای سیاسی و مدنی استفاده از رسانه های جمعی و میزان آگاهی معلمان به حقوق شهروندی ارتباط مثبت و معنا داری دیده شد، در مورد محتوای اجتماعی این ارتباط مثبت بود، اما معنادار نبود. 4. تأثیر متغیر حضور و مشارکت در عرصه های عمومی و مشارکتی و نهادهای مدنی و آگاهی معلمان به حقوق شهروندی نیز مثبت و معنا دار نشان داده شد.