ظاهرگرایان تفسیر گریز
حوزه های تخصصی:
مقالات
آینده اصلاحات همین است که بوده
حوزه های تخصصی:
عمل به آنچه ممکن است
حوزه های تخصصی:
دین داری عامیانه و عارفانه
حوزه های تخصصی:
حقوق بشر جهان شمول؛ در عرصه دولت - ملت
حوزه های تخصصی:
سوء تفاهم های مزمن
حوزه های تخصصی:
برابری ادیان از دیدگاه گاندی
حوزه های تخصصی:
تحریف قرآن توسط شیعیان
حوزه های تخصصی:
رویکرد سوسیال دموکراسی آیت الله طالقانی
خداباوری و فهم علمی درباره ذهن
حوزه های تخصصی:
تقابل میان سنت و مدرنیته
حوزه های تخصصی:
سنخ شناسی عقلانیت
حوزه های تخصصی:
لیبرالیسم فایده گرا، انحراف از اصول است
حوزه های تخصصی:
نسبت میان تفکر پسامتافیزیک و اندیشه پسامدرن
امامت در قرآن از منظر محقق طوسی و فاضل قوشچی
حوزه های تخصصی:
در این نوشتار، آرای دو متکلم برجسته جهان اسلام از دو مکتب امامیه و اشاعره، در ذیل آیات امامت مقایسه و بررسی شده است.
محقق طوسی -از علمای قرن هفتم- مهم ترین اندیشه های کلامی خویش را به طور موجز در تجرید الاعتقاد آورده است. محقق قوشچی -از اشاعره قرن نهم هجری- اندیشه های اشعری خود را در شرح تجرید الاعتقاد بیان کرده است. از این رو این متن و شرح، نمایانگر منازعات دو فرقه مهم کلامی شیعه امامیه و اشاعره به شمار می آید.
در این پژوهش، چهار آیه ولایت (مائده / 55)، امامت (بقره / 124)، اولی الامر (نساء / 59) و همراهی با صادقین (توبه / 119) از منظر این دو محقق بررسی و سپس به شبهات قوشچی پاسخ داده شده است.
بررسی و نقد دیدگاه های چندمعنایی آیات قرآن کریم
حوزه های تخصصی:
یکی از پرسش های مطرح در مورد واژگان و جملات قرآن کریم این است که آیا خداوند متعال همانند روش متداول متون بشری، در آن واحد، از هریک از الفاظ و جملات قرآن در یک معنا و مفهوم استفاده کرده است یا معانی متعددی را اراده نموده است؟
در این باره دیدگاه های متعددی در بین صاحب نظران و مفسران اسلامی مطرح است که مهم ترین و عمده ترین آنها چهار نظریه است.
نظریه صحیح بر آن است که چندمعنایی در لغت عرب و قرآن امکان پذیر بوده و واقع هم شده است. در این مقاله ضمن طرح دیدگاه صحیح، به رد و ابطال نظریات دیگر، با ارایه ادله متعدد، می پردازیم.
روش و رویکرد کلیفورد گیرتز درباره دین و فرهنگ
حوزه های تخصصی:
این مقاله مروری بر روش و رویکرد کلیفورد گیرتز در باب دین و فرهنگ است. تحلیلی از رویکرد او در اینکه چگونه آیین ها، مناسک و الگوهای مشخص، خود را همچون «متن» بر پژوهشگر عرضه می کنند و پژوهشگر به جای رویارویی با واقعیت های ایستا، بی جان و منفعل، در روندی پویا و بازسازی شونده مبتنی بر مشاهده و حضور، در میدان جای می گیرد.
وی می کوشد بدین پرسش ها پاسخ گوید. او در این زمینه از معنا و فرهنگ در چارچوب جامعه شناسی تطبیقی کسانی چون وبر و دورکیم بهره می گیرد و با بازخوانی آنها، رویکردی تفسیری را نسبت به شناخت دین و فرهنگ برمی گزیند.
این پژوهش، روش و رویکرد او را به دین و فرهنگ بررسی می کند و تحلیلش را درباره پرسش های پیش گفته باز می کاود.