درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از مطالعه حاضر، مقایسه نیمرخ حالتهای خلقی کشتی گیران تیمهای ملی جوانان و بزرگسالان در دو رشته آزاد و فرنگی بود. بدین منظور، 285 نفر از کشتی گیران تیم ملی (جوانان آزاد N=70، جوانان فرنگی N=71، بزرگسالان آزاد N=73 و بزرگسالان فرنگی N=71) که در یک سال گذشته به اردوهای تمرینی برای شرکت در مسابقات آسیایی، جهانی ، المپیک و تورنمنتهای معتبر بین المللی دعوت شده بودند، به طور غیر تصادفی و هدفدار در چهار گروه مورد بررسی قرارگرفتند. برای بررسی نیمرخ حالتهای خلقی کشتی گیران از پرسشنامه POMS استفاده شد. پس از تعیین شاخصهای آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف استاندارد و هنجار درصدی ، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) شش وضعیت خلقی کشتی گیران مقایسه شد. نتایج آزمون نشان دادند که در پنج عامل خشم، سرزندگی، سردرگمی، افسردگی و خستگی تفاوت معناداری در بین آزمودنیهای چهارگروه وجود ندارد (P<0.05) و تفاوت مشاهده شده فقط در عامل تنش (F=3.8،P<0.01) معنادار بود. با این حال، مشخص شد که نیمرخ خلق و خوی هر چهار گروه از کشتی گیران ایرانی با الگوی کوه یخی مورگان در قهرمانان نخبه همخوانی دارد.

هدف این پژوهش ارزیابی همبستگی بین تغییرات در اندازه های روان شناختی و عملکردی مرتبط با افتادن مردان سالمند متعاقب یک برنامه ی تمرینی - ترکیبی و مقایسه ی میزان تأثیر تمرین بر این متغیرها بود. نمونه ی آماری، 31 سالمند بالای 60 سال بودند که به طور تصادفی به دو گروه مداخله (با میانگین سنی 39/4±08/66) و کنترل (با میانگین سنی 33/7±14/70) تقسیم شدند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسش نامه مشخصات فردی، آزمون نشستن و برخاستن 30 ثانیه، بنشین و برسان، تعادل روی یک پا، بلندشدن و رفتن، 10متر راه رفتن، مقیاس اعتماد به تعادل ویژه ی فعالیت ها و کارآمدی افتادن – بین المللی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با آزمون t مستقل، محاسبه ی درصد تغییر، ضریب همبستگی پیرسون و اندازه ی اثر انجام شد. میانگین نمره ی آزمون های قدرت عضلانی اندام تحتانی، انعطاف پذیری، چابکی و تعادل پویا، سرعت حرکت، تعادل ایستا، مقیاس ترس از افتادن و اعتماد به تعادل در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل، به طور معناداری بهبود یافت (P≤0.05). تأثیر برنامه ی مداخله ی تمرینی بر اندازه های عملکردی و روان شناختی یکسان نبود. بیشترین اندازه ی اثر به ترتیب در قدرت اندام تحتانی و اعتماد به تعادل و کمترین اندازه ی اثر در انعطاف پذیری و ترس از افتادن مشاهده شد. تغییرات قدرت عضلانی با تغییرات سرعت و تغییرات انعطاف پذیری با تغییر چابکی و سرعت به طور معناداری همبسته بود (P≤0.05). بین تغییرات در اندازه های عملکردی و روان شناختی، همبستگی معناداری وجود نداشت (P≤0.05). هم چنین بین میزان تغییرات در ترس از افتادن و اعتماد به تعادل، همبستگی معناداری مشاهده شد (P≤0.05, r=-0.66). بنابراین، برنامه ی تمرینی به اضافه ی برنامه ی آموزش درباره ی افتادن، بر بهبود عوامل روان شناختی و عملکردی مرتبط با تعادل و افتادن مردان سالمند مؤثر بود.

فعالیت های زندگی روزانه از اساسی ترین اجزای زندگی و بازگوکنندة جنبة مهمی از استقلال کارکردی در سالمندان هستند. هدف این تحقیق، تدوین مقیاسی روزامد و متناسب با فرهنگ بومی برای سنجش فعالیت های زندگی روزانة سالمندان ایرانی بود. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی بود و جامعة آماری آن زنان و مردان سالمند (بالای 60 سال) ساکن شهرهای اراک و شازند در سال 91 بودند. نمونة آماری، دو گروه، شامل 297 آزمودنی (تحلیل عاملی اکتشافی) و 280 آزمودنی (تحلیل عاملی تأییدی) بودند که به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی، تحلیل مؤلفة اصلی با چرخش واریماکس استفاده شد. تمامی عملیات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS-16 وLESREL انجام گرفت. در نتیجة تحلیل عاملی اکتشافی، پنج زیرمقیاس شامل فعالیت های درشت (9 گویه)، فعالیت های شخصی (7 گویه)، فعالیت های اعتقادی و اجتماعی (8 گویه)، فعالیت های ظریف (4 گویه) و فعالیت های شست وشو با ماشین (2 گویه) استخراج شد. یافته های تحلیل عاملی تأییدی نیز این نتایج را تأیید کرد. این پنج عامل در مجموع 90/75 درصد کل واریانس را تبیین کرد، عامل اول 38/50 درصد، عامل دوم 06/11درصد، عامل سوم 30/6 درصد، عامل چهارم 675/4 درصد و عامل پنجم 485/3 درصد. این ابزار، مقیاس فعالیت های زندگی روزانة سالمندان نام گذاری شد. محاسبة ضریب همبستگی پیرسون بین دوبار تکمیل پرسشنامه توسط30 آزمودنی (50 درصد زن) با فاصلة 1 تا 2 هفته، برای زیرمقیاس های 1 تا 5، همبستگی بین 97/0 تا 76/0 و برای نمرة کل مقیاس 97/0 به دست آمد که نشان دهندة پایایی آزمون مجدد خوب تا عالی است. همچنین پایایی درونی به روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که ضریب 96/0 را به دست داد و نشان دهندة پایایی درونی عالی این مقیاس است. به طور کلی، این نتایج تأیید کرد که مقیاس فعالیت های زندگی روزانة سالمندان ابزاری روا و پایا برای اندازه گیری توانایی و معلولیت سالمندان است.

انگیزش یکی از عوامل بسیار تأثیرگذار بر موفقیت و کیفیت مطلوب عملکرد ورزشکاران است. این در حالی است که تحقیقات محدودی درباره تعیین صفات انگیزشی در ورزشکاران ایران انجام گرفته است. هدف از این تحقیق، توصیف صفات انگیزشی در ورزشکاران ماهر و مبتدی، رشته های تیمی و انفرادی در چند رشته ورزشی منتخب بود. بدین منظور به صورت هدفمند بازیکنان تیم های ملی در رشته های انفرادی کاراته، تکواندو، شمشیربازی، بدمینتون، قایقرانی و در رشته های تیمی بسکتبال، والیبال، دراگون بوت، هندبال و فوتسال به عنوان جامعه آماری ورزشکاران ماهر و 60 نفر به صورت تصادفی در تمام رشته های ورزشی منتخب مذکور از چند استان منتخب کشور به عنوان نمونه آماری ورزشکاران مبتدی در نظر گرفته شد. داده های حاصل از پرسشنامه نگرش ورزشی (SAI) براساس رشته تیمی و انفرادی و ورزشکاران براساس مبتدی و ماهر گروه بندی شدند و با استفاده از آمار توصیفی تجزیه وتحلیل شد. نتایج آمار استنباطی آزمون تحلیل واریانس نشان داد انگیزه رقابت در ورزشکاران ماهر و مبتدی رشته های انفرادی به صورت معناداری بیشتر از رشته های تیمی و در ورزشکاران ماهر بیشتر از ورزشکاران مبتدی بود (05/0P<).

هدف پژوهش حاضر پیش بینی تحلیل رفتگی شغلی بازیکنان فوتبال باشگاهی خوزستان است. جامعه آماری این پژوهش بازیکنان فوتبال تیم های خوزستان حاضر در لیگ های برتر، یک و دوی کشور در فصل 92-91 (154 نفر) بودند. 128 نفر از بازیکنان به پرسش نامه ها پاسخ دادند. پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. ابزار اندازه گیری پرسش نامه تحلیل رفتگی شغلی مسلچ و ابعاد شخصیت گلدبرگ بود. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چندمتغیری به استفاده شد. بر اساس نتایج، بین مسخ شخصیت و پایداری هیجانی و گشودگی، و بین فرسودگی هیجانی و گشودگی رابطه معناداری دیده شد. همچنین بین ابعاد شخصیت و تحلیل رفتگی شغلی بازیکنان رابطه چندگانه وجود دارد و گشودگی به تجربه و پایداری هیجانی، به ترتیب قوی ترین پیش بینی کننده های میزان تحلیل رفتگی بازیکنان بودند. در پایان به مسئولان توصیه می شود که به هنگام جذب بازیکنان جوان توجه بیشتری به ابعاد شخصیتی ورزشکاران برای مقابله با روند تحلیل رفتگی بازیکنان فوتبال داشته باشند.

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل کنندة بیش تمرینی در رابطة کمال گرایی با خستگی و فرسودگی ورزشی در ورزشکاران حرفه ای بود. جامعة پژوهشی، ورزشکاران حرفه ای کشور و نمونة پژوهشی شامل 200 نفر از ورزشکاران حرفه ای (میانگین سنی= 33/21) در رشته های مختلف ورزشی بود. نتایج پژوهش نشان داد بین کمال گرایی مثبت و خستگی ورزشی؛ و همچنین بین کمال گرایی مثبت و فرسودگی ورزشی در ورزشکاران حرفه ای رابطة منفی معنادار وجود دارد. بین کمال گرایی منفی و خستگی ورزشی؛ و همچنین بین کمال گرایی منفی و فرسودگی ورزشی در ورزشکاران حرفه ای رابطة مثبت معنادار وجود دارد. رابطة مثبت معناداری نیز بین بیش تمرینی ادراک شده و خستگی ورزشی، و بین بیش تمرینی ادراک شده و فرسودگی ورزشی در ورزشکاران حرفه ای وجود دارد. همچنین نقش تعدیل کنندة بیش تمرینی در رابطة کمال گرایی با خستگی و فرسودگی ورزشی، در ورزشکاران حرفه ای تأیید شد.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطة بین سطح هوشبهر با عوامل آمادگی دانش آموزان کم توان ذهنی بود. روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است که در آن تعداد 355 دانش آموز کم توان ذهنی (160 پسر و 195 دختر) در دامنة سنی 22-16 سال، از بین کلیة دانش آموزان کم توان ذهنی مدارس دارای مقاطع پیش حرفه ای و حرفه ای شهر تهران (1663 نفر) انتخاب شدند. برای اندازه گیری عوامل آمادگی جسمانی از مجموعه آزمون یوروفیت ویژه استفاده شد. سطح هوشبهر و سوابق پزشکی دانش آموزان نیز از پرونده های تحصیلی، مشاوره، و سلامت آنان استخراج شد. نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که به جز انعطاف پذیری، بین سطوح هوشبهر با سایر عوامل آمادگی جسمانی در دانش آموزان کم توان ذهنی ارتباط معنا داری وجود دارد؛ بدین معنا که دانش آموزانی که سطح هوشبهر بالاتری دارند از تعادل، استقامت عضلانی، قدرت، سرعت، و استقامت قلبی تنفسی بالاتری برخوردارند. پیشنهاد می شود در آموزش هر نوع فعالیت بدنی و ورزشی، و همچنین در طراحی برنامه های تمرینی، توانمندی های افراد در سطوح مختلف هوشبهر مورد توجه قرار گیرد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطة بین سطح مهارت های روانی بازیکنان جوان فوتبال و بروز آسیب های ورزشی بود. بدین منظور، 66 بازیکن 16 14 سال از چهار تیم فوتبال در این پژوهش شرکت نمودند. پیش از شروع فصل مسابقات، این بازیکنان پرسش نامة اومست 3 را که 12 محور مهارت های روانی را اندازه گیری می کند، تکمیل نمودند. سپس، آسیب های این بازیکنان در طول یک فصل به صورت آینده نگر توسط تیم پزشکی ثبت گردید. لازم به ذکر است که میزان شیوع آسیب ها برابر با 7/8 آسیب در هر 1000 ساعت فعالیت بود. نتایج آزمون رگرسیون لجستیک نشان می دهد که نمرة مجموع آزمون اومست 3 و نمرة مهارت های روان تنی و هدف گزینی ارتباط معناداری با وقوع آسیب های بازیکنان دارد؛ اما در سایر زیرمحورها ارتباط معناداری مشاهده نمی شود. همچنین، یافته ها حاکی از آن است که مهارت های روانی می توانند وقوع آسیب های ورزشی را پیش بینی کنند؛ ازاین رو، توصیه می شود در تدوین برنامه های پیشگیری از آسیب های ورزشی به این ریسک فاکتورها توجه شود.

هدف از انجام این تحقیق، بررسی میزان هوش هیجانی و تعهد داوطلبان زن و مرد مسابقات آسیایی تیروکمان و تعیین رابطه ی ابعاد آنها با یکدیگر بود. در این راستا همه ی داوطلبان دختر و پسر حاضر در هفدهمین دوره ی مسابقات آسیایی تیروکمان تهران(1390) به عنوان جامعه ی آماری پژوهش در نظر گرفته شد و نمونه ی آماری برابر با جامعه ی آماری(80n=) تعیین گردید. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ی استاندارد هوش هیجانی برادبری وگریوز(2004) و تعهد سازمانی مودای(1979) استفاده شد. روایی محتوایی ابزار تحقیق با نظر خواهی از 11 تن از اساتید صاحب نظر در این زمینه انجام شد و جهت تعیین پایایی پرسش نامه ها با انجام یک مطالعه ی مقدماتی، ضریب پایایی در حد قابل قبولی (هوش هیجانی 76/0= α) و (تعهد سازمانی 75/0= α) به دست آمد. میانگین رتبه های عوامل مرتبط با هوش هیجانی بر اساس اولویت به ترتیب عبارت بودند از 1. خودآگاهی؛ 2. آگاهی اجتماعی؛ 3. مدیریت رابطه و 4. خودمدیریتی. همچنین رتبه های عوامل مرتبط با تعهد سازمانی به این ترتیب به دست آمد: 1. تعهد عاطفی؛ 2. تعهد مداوم؛ 3. تعهد هنجاری. در نهایت، یافته ها نشان داد که بین همه ی ابعاد هوش هیجانی با تعهد سازمانی ارتباط معنادار و مثبتی وجود دارد. لذا با توجه به نتایج ضروری است که سازمان های ورزشی به طور عام و مدیران تربیت بدنی دانشگاه ها به طور خاص، وقت بیشتری را برای شناخت عوامل روان شناختی(هوش هیجانی) و تعهدات داوطلبان صرف کنند تا فرآیند جذب و نگهداری داوطلبان برای آنها تسهیل شود.

سرسختی ذهنی، عبارت است از توانایی افزایش جریان انرژی مثبت هنگام مواجهه با سختی ها. هدف از پژوهش حاضر مقایسه سرسختی ذهنی کوهنوردان زن و مرد ماهر و مبتدی بود. 130 کوهنورد به طور تصادفی ساده در قالب کوهنوردان ماهر و مبتدی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سرسختی ذهنی شیرد، گلبی و ون ورش و برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنا داری 05/0≥P استفاده شد .نتایج نشان داد که اثر اصلی تبحر معنا دار نبوده و اثر اصلی جنسیت و تعامل جنسیت و تبحر معنا دار بود. با تجزیه وتحلیل بیشتر داده ها معلوم شد که بیشترین میانگین مربوط به کوهنوردان مرد ماهر در مؤلفه اطمینان و کمترین میانگین به دست آمده مربوط به کوهنوردان زن مبتدی در مؤلفه کنترل بود. همچنین کوهنوردان مرد ماهر به شکل معنا داری در هر سه خرده مقیاس اطمینان، کنترل، و ثبات نسبت به کوهنوردان زن ماهر بالاتر بودند. بدین ترتیب پیشنهاد می شود که با توجه به ماهیت ورزشی کوهنوردی که یک ورزش استقامتی و پرمخاطره است، صرفاً ماهر بودن در توسعه سطح سرسختی ذهنی کوهنوردان ملاک نیست و عوامل دیگری مانند جنسیت و تعامل آن با مهارت نیز نقش مهمی دارند.

مسئولیت پذیری یکی از مؤلفه های وظایف اجتماعی است که رابطه مستقیمی با سلامت روان دارد بنابراین پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین مسئولیت پذیری و سلامت روان بانوان ورزشکار آماتور کرج پرداخته است. به این منظور 70 نفر از بانوان ورزشکار آماتور در رشته پیلاتس از باشگاه های کرج به طور تصادفی انتخاب شده اند. در این پژوهش از شرکت کنندگان درخواست شد که پرسشنامه های مقیاس سلامت روانGHQ-12 و مقیاس مسئولیت پذیری CPI-Re را تکمیل نمایند. پژوهش از نوع همبستگی می باشد، یافته ها نشان داد که ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شده برای سلامت روان و مسئولیت پذیری از عدد مبین جدول در سطح معناداری 05/0a= بزرگتر است، بنابراین با 95% اطمینان می توان گفت که بین این دو متغییر همبستگی منفی معناداری وجود دارد. همچنین یافته ها نشان داد که مسئولیت پذیری با میزان تحصیلات، وضعیت تأهل و وضعیت اشتغال بانوان ورزشکار هیچ رابطه معناداری ندارد. پیشنهاد می شود برای بررسی جامع، پژوهش حاضر را در جامعه بانوان غیر ورزشکار و جامعه مردان با حجم نمونه بالاتری نیز انجام شود.