درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انگیختگی ناشی از حضور تماشاگر بر ادراک عمق و حافظه فضایی دانشجویان دختر ورزشکار می باشد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانشجویان دختر دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران تشکیل دادند که از این میان، 30 نفر (با میانگین سنی 38/1±47/20 سال) به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت نمودند. شایان ذکر است که پژوهش حاضر به روش نیمه تجربی انجام شد. ابتدا از تمامی آزمودنی ها پیش آزمون ادراک عمق (آزمون گر الکتریکی ادراک عمق) و حافظه فضایی (با استفاده از دستگاه حرکت خطی) به عمل آمد. سپس، آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (بدون حضور تماشاگر) (15 نفر) و تجربی (با حضور تماشاگر هم جنس) (15 نفر) تقسیم شدند. قابل ذکر است که شاخص ضربان قلب برای سنجش سطح انگیختگی آزمودنی ها مورداستفاده قرار گرفت. همچنین، پس از اعمال مداخله مربوط به گروه تجربی، از شرکت کننده ها پس آزمون به عمل آمد. نتایج تحلیل کوواریانس در ادراک عمق نشان می دهد که بین ادراک عمق دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (P=0.001). به عبارت دیگر، افزایش سطح انگیختگی (حضور تماشاگر هم جنس) موجب افزایش خطای ادراک عمق آزمودنی ها شده است. تحلیل کوواریانس در حافظه فضایی نیز بیانگر این است که گرچه محیط انگیزشی سبب افزایش خطای حافظه فضایی شده است، اما بین انگیختگی ناشی از حضور تماشاگر و حافظه فضایی دانشجویان دختر ورزشکار در گروه تجربی و کنترل تفاوت معناداری وجود ندارد (p=0.1)؛ لذا، پیشنهاد می شود با توجه به تضعیف ادراک عمق از طریق افزایش میزان انگیختگی، ورزشکاران از راهبردهای مؤثر و مناسب کنترل میزان انگیختگی بهره مند گردند.

هدف این پژوهش پیش بینی میزان تأثیر و سهم عوامل رشدی و مهارتی مرتبط با استعدادیابی پیش از شروع آموزش فوتبال بر عملکرد مهارتی نوجوانان 10 تا 12 ساله پسر پس از هشت جلسه آموزشی بود. جامعه آماری تمام مدارس فوتبال دارای مجوز شهر اصفهان بود که در نهایت 16 مدرسه با محقق همکاری کردند. نمونه شامل 171 نوجوان پسر (میانگین و انحراف استاندارد سن 79/0± 01/11سال، قد 8/7± 141سانتی متر و وزن 5/7± 03/34کیلوگرم) بود که از هر مدرسه فوتبال در هر رده سنی چهار آزمودنی به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. عملکرد مهارتی آزمودنی ها شامل دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، دریبل کردن و سرعت دویدن از طریق آزمون های استعدادیابی فوتبال که اقتباسی از فدراسیون فوتبال انگلستان بود، پیش از شروع دوره آموزش فوتبال و پس از هشت جلسه آموزش اندازه گیری شد. اعتبار این آزمون ها 90 درصد و روایی آن 85 درصد بود. در این پژوهش از آمار توصیفی و رگرسیون چندمتغیره گام به گام استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها چهار مدل را برای پیش بینی عملکرد مهارتی نوجوانان 10 تا 12 سال پس از هشت جلسه آموزش براساس آزمون های ابتدای دوره آموزشی مشخص کرد. در نهایت مدل کامل 4/59 درصد از تغییرپذیری در نمره ملاک را تبیین کرد.

هدف این پژوهش، مطالعه تأثیر ورزش تکواندو بر تقارن توزیع فشار کف پایی، نیروی عکس العمل زمین و سطح تماس اندام برتر و غیربرتر تکواندوکاران زن نخبه است. در این مطالعه،10 تکواندوکار زن نخبه انتخاب شدند. توزیع فشار کف پایی و نیروی عکس العمل عمودی زمین و سطح تماس نواحی مختلف کف پا با استفاده از دستگاه emed ارزیابی شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تی وابسته و تقارن بین دو اندام با استفاده از فرمول شاخص تقارن ارزیابی شد. یافته ها نشان داد تفاوت معناداری در میزان سطح تماس ناحیه سه انگشت آخر و همچنین عدم تقارن بین دو اندام وجود دارد. این عدم تقارن در توزیع فشار می تواند با آسیب های عضلانی یا بافتی مانند التهاب فشیای کف پا یا استرس فرکچر سر استخوان های کف پایی مرتبط باشد. بنابراین، در این رشته ورزشی لازم است با انجام تمرینات ویژه به ایجاد توازن و تقارن بیشتر در اندام تحتانی کمک شود تا آسیب های ناشی از این عدم تقارن به حداقل برسد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مشاهده انواع اطلاعات مختلف به هنگام یادگیری مشاهده ای می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان پسر دانشگاه شهید بهشتی در سال 90 1389 تشکیل دادند که از میان آن ها، 24 نفر دانشجوی راست دست بدون تجربه رسمی در تکالیف پرتابی به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان بر اساس فیلم هایی که می دیدند به صورت تصادفی به سه گروه مختلف تقسیم شدند؛ گروه اول کل بدن را می دید، گروه دوم دست پرتاب را مشاهده می کرد و گروه سوم تنها مچ دست را می دید. افراد 20 کوشش را به عنوان اکتساب انجام دادند و 24 ساعت بعد از اکتساب، مجدداً پنج کوشش را به عنوان یادداری انجام دادند. پس از این مرحله، یک مرحله به عنوان بازاکتساب وجود داشت که در آن، تمام افراد فیلم کل بدن را مشاهده می کردند. شایان ذکر است که دقت حرکت، هماهنگی درون عضوی و اختلاف حداکثر سرعت مچ افراد از الگو محاسبه شد. یافته ها نشان می دهد که گروه کل بدن، در دقت حرکت بهتر از دو گروه دیگر عمل کرده اند، اما در یادگیری الگوی حرکت، ضعیف تر از دو گروه دیگر بوده اند. با این حال، بین دو گروه دست پرتاب و مچ دست تفاوتی دیده نمی شود. بین گروه ها در اختلاف حداکثر سرعت مچ دست نیز تفاوتی وجود ندارد. به طور کلی، نتایج بیانگر این هستند که در برخی موارد، مشاهده اطلاعات نسبی کل بدن برای یادگیری الگوی حرکت مفید نمی باشد و نسبت به دیگر انواع اطلاعات (اطلاعات نسبی محدود شده یا اطلاعات مطلق) منجر به یادگیری کمتری می شود. همچنین، این احتمال وجود دارد که نشان دادن اطلاعات نسبی کل بدن باعث شود مشاهده کننده از الگوی حرکت صرف نظر نماید.

هدف پژوهش حاضر مطالعه تأثیر محرومیت از خواب و مداخله پس گستر بر یادگیری ناپیوسته بازی شبیه سازی شده تنیس بود. 50 نفر از دانشجویان دختر 19 تا 25 ساله دانشگاه سمنان با توجه به پرسشنامه های مرتبط با متغیرهای تحقیق به عنوان نمونه انتخاب و به پنج گروه خواب کامل، محرومیت از خواب، خواب و مداخله پس گستر، محروم از خواب و مداخله پس گستر و فاصله کمتر از یک ساعت تقسیم شدند. برای سنجش یادگیری ناپیوسته از بازی شبیه سازی شده تنیس که قوانین و شیوه امتیازدهی شبیه به بازی واقعی بود، استفاده شد. برای تحلیل استنباطی داده ها از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و اندازه گیری های مکرر در سطح معناداری 05/0≥ P استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت یادگیری ناپیوسته (001/0Sig=) و نمره های یادداری گروه های پژوهش (001/0Sig=) معنادار است. سطح اجرای روز بعد گروه های دارای فاصله زمان استراحت کافی بین دو جلسه و استراحت کامل، نسبت به روز قبل بالاتر بود. کم خوابی و مداخله پس گستر اثر معکوس داشتند. بنابراین افرادی که در حال یادگیری مهارت اند، باید بر الگوی خواب و فعالیت های روزانه خود نیز توجه داشته باشند تا یادگیری مهارت دچار اختلال نشود و از تمرین خود بهره بیشتری ببرند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شدت فعالیت هوازی (شدت کم و متوسط) بر ابعاد خودپندارة سالمندان 60 تا 70 سال انجام شد. آزمودنی های آن، 45 سالمند مرد بودند که به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل گمارده شدند. پروتکل تمرینی افراد شامل 8 هفته فعالیت هوازی در قالب آزمون یک مایل پیاده روی/دویدن راکپورت بود. شدت فعالیت کم تا متوسط نیز با استفاده بلت های مخصوصی که به سینة آزمودنی ها متصل شده بود، اندازه گیری و کنترل شد. تمامی آزمودنی ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پرسش نامة خودپندارة تنسی-2 را تکمیل کردند. نتایج نشان داد در مرحلة پس آزمون، اختلاف معناداری بین سه گروه در ابعاد خودپنداره وجود دارد (0.05 P<). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان داد گروه فعالیت با شدت متوسط، دارای میانگین نمرات بالاتر و بهتری نسبت به دو گروه دیگر بود. همچنین، گروه فعالیت با شدت کم نیز دارای میانگین نمرات بهتری نسبت به گروه کنترل بود. براساس نتایج پژوهش، انجام فعالیت هوازی با شدت متوسط، به عنوان یک روش مفید برای افزایش ابعاد خودپنداره به سالمندان توصیه می شود.

پارکینسون  (PD)اختلالی مزمن در مغز است که روی حرکات بدن تأثیر می گذارد. هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرینات ترکیبی تعادلی و ثبات دهنده مرکزی پیش رونده بر تعادل بیماران مسن مبتلا به بیماری پارکینسون بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح متقاطع بود. از بین بیماران مرد مبتلا به پارکینسون شهر ساری 16 بیمار به صورت داوطلبانه و در دسترس در این پژوهش شرکت کردند. سپس بیماران به روش انتساب تصادفی و رعایت اصل معادل سازی، به دو گروه تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل دو بخش چهارهفته ای تمرین پیش رونده تعادلی و ثبات دهنده مرکزی )هفته ای سه جلسه، میانگین 30 دقیقه) بود که به صورت ضربدری در چهار هفته دوم نوع تمرین گروه ها جابه جا شد. متغیر تعادل چشم باز و بسته به عنوان متغیر وابسته اندازه گیری شد. تحلیل آماری داده ها در پایان برنامه، بیانگر تغییر معنادار نمره های آزمون تعادل در هر دو وضعیت چشم باز و بسته بود (001/0=P). همچنین تفاوت دو گروه در نمره های تعادل چشم باز معنادار بود (023/0=P). براساس این نتایج در مجموع برنامه ترکیبی تعادلی و ثبات دهنده مرکزی برای ارتقای تعادل بیماران مبتلا به پارکینسون مناسب است و برنامه ای که در آن ابتدا تمرینات ثبات دهنده مرکزی انجام می گیرد، برنامه مفیدتری برای آنهاست.

هدف از انجام پژوهش حاضر، مطالعه ارتباط بین عوامل استرس زای شغلی و ویژگی های فردی در بین دبیران تربیت بدنی شهرستان شهریار بود. جامعه آماری شامل 120 دبیر از مدارس شهرستان شهریار بود که تعداد 92 نفر با استفاده از جدول کرجسای مورگان به عنوان جامعه نمونه تحقیق تعیین گردید. روش انجام این تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر استراتژی همبستگی و از نظر مسیر اجرا پیمایشی است و جمع آوری داده ها به صورت میدانی انجام شد که در آن مشخصات فردی و مؤلفه های استرس شغلی از طریق پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت و ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه ویژگی های فردی(محقق ساخته)، تیپ شخصیتی (روزمن و فرید من) و عوامل استرس زای شغلی (کوپر) بود که پس از تأیید روایی محتوای و پایایی 87/0 = rمورد استفاده قرار گرفت. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون ضریب همبستگی کندال و پیرسن به منظور اختلاف میانگین و ارتباط متغیرهای عوامل استرس زا با متغیرهای دیگر استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین ویژگی های فردی سن، جنسیت، سابقه خدمت و تحصیلات با عوامل استرس زای شغلی رابطه معنادار وجود دارد ولی ببن عوامل وضعیت استخدام و تأهل با عوامل استرس زا رابطه ای وجود ندارد. همچنین بین تیپ شخصیتی A و بروز عوامل استرس زای شغلی رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد.

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی ویژگی های روان سنجی نسخة فارسی مقیاس تجدیدنظرشدة انگیزش ورزشی در دانشجویان ورزشکار بود. شرکت کنندگان این پژوهش، شامل 503 دانشجوی ورزشکار از دانشگاه های ارومیه بودند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند نتایج تحلیل عاملی تأییدی، با حذف یک گویه از خرده مقیاس تنظیمات درون فکنی شده، برازش مدل شش عاملی مقیاس را برای داده ها تایید کرد. همبستگی بالای خرده مقیاس های همسان مقیاس تجدیدنظرشدة انگیزش ورزشی و پرسش نامة تنظیمات رفتاری در ورزش، روایی ملاکی مناسب مقیاس را نشان داد. نتایج آلفای کرونباخ همسانی درونی قابل قبول خرده مقیاس ها را نشان داد. در کل، یافته ها بیانگر آن است که با حذف یک گویه از خرده مقیاس تنظیمات درون فکنی شده، نسخة فارسی مقیاس تجدیدنظرشدة انگیزش ورزشی را می توان برای سنجش انگیزش ورزشی در دانشجویان ورزشکار استفاده نمود.

هدف: بررسی اثر سطح بالیدگی و ترکیب بدنی بر روایی معادلات آلومتری برآورد VO2peakدختران چاق و غیرچاق. روش شناسی: 80 دختر 17-12 ساله به روش تصادفی از مدارس شهر همدان انتخاب شدند و در دو گروه اضافه وزن-چاق (BMI>85%) و نرمال (BMI<85%) قرار گرفتند. سن بیولوژیک به روش سن دندانی مشخص شد. سنجش VO2peakبا آزمون کیورتون و معادلات آلومتری میلانو و بیونن صورت گرفت. برای تعیین روایی از همبستگی پیرسون و روش آماری بلاند – آلتمن استفاده شد. یافته ها: VO2peak میان سه روش منتخب تفاوت معنا داری داشت (P<0.01). با مداخله متغیر بلوغ، تفاوت میانگین VO2peak معنادار به دست نیامد (P>0.05). روایی ظرفیت عملی دختران نوجوان چاق با بلوغ طبیعی شایان توجه بود (92/0=r ،01/0P<). با توجه به اندازه SE، معادله آلومتری میلانو صحت بیشتری در پیشگویی VO2peakدختران نوجوان چاق با بلوغ طبیعی و غیرچاق نشان داد. روش بلاند- آلتمن نیز توافق بالایی میان VO2peakتست کیورتون و معادله آلومتریک با ضریب 59/0 نشان داد. روایی ظرفیت عملی آزمودنی های چاق با بلوغ غیرطبیعی معنادار (82/0= r،01/0 P<) و در افراد غیرچاق با بلوغ غیرطبیعی معادل 94/0= r،01/0 P< و با بلوغ طبیعی برابر80/0= r،01/0 P< به دست آمد. نتیجه گیری: به نظر می رسد مدل های پیشگوی منتخب آلومتریک VO2peakبا نقش مداخله گرهای مؤثر بلوغ و ترکیب بدن، قابلیت استفاده برای سنجش سطح آمادگی قلبی – تنفسی دختران نوجوان را دارند.

تقویت مطبوعات ورزشی به عنوان یک رسانه گروهی در به تصویر کشیدن قهرمانی ها، ورزش بانوان، صنایع ورزشی، فرهنگ رفتار تماشاگران و طرفداران ورزشی و امثال آن از موضوعات مهم در ورزش است. هدف تحقیق بررسی عوامل اجتماعی موثر برگرایش به مطالعه روزنامه های ورزشی بود.. روش تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی پیمایش بود و به روش میدانی اجرا شد. جامعه آماری. کلیه شهروندان بالای 20 سال شهر ارومیه که حداقل دارای مدرک دیپلم بودند که با استفاده از از روش نمونه گیری مرحله ای 368 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته که پایایی آن با استفاده از روش آزمون- باز آزمون(77/0=r) استفاده شد. از آزمون تحلیل عاملی و تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین احساس مسئولیت و مطالعه مطبوعات(11.27 f= 0.000 sig= ). مشارکت (3.42f= ، 0.003 sig= ). اعتماد به مطبوعات (6.025 f= ، 0.000 sig= ). استفاده از سایر وسایل(4.58f= ، 0.000 sig= ). و احساس سهیم بودن در سرنوشت(6.145f= ، 0.000 sig= ) با میزان مطالعه مطبوعات را رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین روزنامه های ورزشی جهت مطالعه بیشتر مطبوعات ورزشی باید به این عوامل توجه داشته باشند