درخت حوزه‌های تخصصی

یکی از اهداف راه اندازی شبکه های استانی، پرداخت رسانه ای به حاشیه ها و پیرامون به منظور کمک به تحققِ عدالت بوده است. اقتضای تحقق چنین مأموریتی، تمرکززداییِ سازمانی و فهم الزامات محتوایی عدالت رسانه ای، به عنوان مقدمه انجامِ مأموریتِ فوق است. عدم فهم و کاربست این سیاست ها هم باعث تعمیق فضای نامتوازن در حوزه رسانه و معطل ماندن ظرفیت های شبکه های استانی می شود. پژوهشگران با درک این ضرورت، با هدف تدوین سیاست های رسانه ای برای شبکه های استانی صداوسیما به منظور افزایش ادراک عدالت رسانه ای مخاطبان محلی، به این پژوهش پرداخته اند. این پژوهش در دو مرحله انجام شده است: در مرحله اول، با مصاحبه مردم نگارانه همراه با مشاهده مشارکتی، انتظارات و خواست های رسانه ای مخاطبان شبکه کرمان استخراج شد، در مرحله بعد، بر اساس یافته های مرحله اول، به کمک مصاحبه نیمه ساختاریافته با نخبگان رسانه ای، سیاست های رسانه ای پیشنهادی برای شبکه کرمان تدوین گردید. یافته های پژوهش در ادامه فرایند استقرا و تحلیل، در سه محور «استقلال شبکه»، «شناخت و مدیریت فرآیند تولید محتوا» و «مدیریت رویکرد» احصا شدند. همچنین در ضمن این پژوهش، تعریفی از عدالت رسانه ای و الزامات تحقق آن در نظام رسانه ای اسلامی به طور عام به دست آمد.

مقاله حاضر ،به بررسی مقاصد انحصارات تبلیغاتی در سطح بین المللی و تاثیری که آنها تاکنون در تغیرات و تحولات اجتماعی کشورهای جهان سوم بر جای گذاشته اند می پردازد بخشی از این بررسی ، جنبه تاریخی دارد بدین معنی که به نقش انحصارات تبلیغاتی در جهان سوم و به تغییراتی که در ساختار اجتماعی این جوامع در زمینه های مختلف ، از آغاز تا کنون به وجود آورده اند به اختصار و در چند مرحله اشاره شده است

"مقاله حاضر، خلاصه گزارشی است دربارة تحقیقاتی که پیرامون بازی‌های رایانه‌ای و تأثیر آنها بر کودکان و نوجوانان انجام شده است. این گزارش حاوی بررسی دو دیدگاه عمده در زمینه بازی‌های رایانه‌ای و تاثیر آنهاست. دیدگاه اول معتقد است ویژگی‌های شخصیتی و شرایط محیطی کودک بر میزان و نوع تأثیرپذیری وی از بازی‌های رایانه‌ای موثر است و خود بازی تأثیر مستقلی بر کاربر ندارد اما دیدگاه دوم دیدگاه رسانه فعال است که خشونت بازی‌های رایانه‌ای را منشاء تأثیرات عمیق و مستقیم بر کاربران به ویژه خردسالان می‌داند." "کودک، رسانه، بازی‌های رایانه‌ای، کاربر فعال، رسانة فعال، پرخاشگری. "

گسترش مشارکتهای اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی ، و فرهنگی به عنوان یکی از زمینه های اساسی پیشبرد برنامه های توسعه ملی ، از وظایف مهم وسائل ارتباط جمعی است.

شبکه انگلیسی زبان پرس تی وی به عنوان مهم ترین درگاه رسانه ای جمهوری اسلامی ایران به سوی مخاطبان انگلیسی نیازمند تدوین چارچوب های سیاستی متقن و مبتنی بر دانش و تخصص می باشد. آنچه مقاله پیش رو بدان می پردازد، ارزیابی و بررسی روند سیاستگذاری رسانه ای شبکه پرس تی وی در قبال بازنمایی تصویر ایران می باشد. اهمیت تصویر ایران با توجه به آرمان های رسانه ای جمهوری اسلامی در راستای معرفی صحیح و شفاف ایران به مخاطبان خارجی و مقابله با تصویر منفی ساخته شده توسط رسانه های غربی و جریان اصلی بر کسی پوشیده نیست. این پژوهش در مرحله گردآوری داده با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی، برنامه ایران را به عنوان یکی از مهم ترین مصادیق تصویرسازی ایران در شبکه مذکور مورد مطالعه قرار داده و همین طور با مصاحبه نیمه ساخته مند با خبرگان این حوزه و تحلیل مضمون مصاحبه های مذکور چارچوب های حاکم بر سیاستگذاری رسانه ای این شبکه در قبال تصویر ایران را شناسایی و ارزیابی می کند. در پایان با تطبیق مدل مختار در زمینه سیاستگذاری با روند سیاستگذاری موجود در شبکه پرس تی وی و همین طور سنجش برنامه ایران، خلاءها و نقاط ضعف اصلی این فرایند درخصوص بازنمایی ایران تشریح شدند. عمده ترین نقاط محل اشکال درخصوص فرایند سیاستگذاری شبکه پرس تی وی درخصوص بازنمایی تصویر ایران مربوط به شیوه های مخاطب شناسی و نیازسنجی مخاطب برای تأمین محتوای در مرحله تبیین مسأله و همین طور نقص در سیستم دریافت بازخورد از اقدامات اجرایی و اصلاح فرایندهای عملیاتی براساس بازخوردهای دریافتی می باشد

"امروزه ضرورت و اهمیت استفاده از شبکه های علمی وتحقیقاتی جهانی برای بسیاری ازدانش پژوهان در اکثر رشته ها قطعی وروشن است. "

رسانه ملی یکی از بازیگران اصلی فرآیند ترویج علم در کشور است که مسئولیت پیوند حوزه علم و عرصه عمومی و نهادینه سازی گفتمان علمی را بر عهده دارد. هدف از این پژوهش، تبیین الگوی پارادایمی ارتباطات علم در برنامه سازی علمی در تلویزیون است که ضمن احصای شرایط علّی، زمینه ای و میانجی به شناسایی راهبردهای مناسب برای کنش متقابل رسانه در فرآیند رسانه ای سازی علم و سرانجام پیامدهای منتج از این الگو می انجامد.روش تحقیق این پژوهش نظریه مبنایی است و داده هابا روش نمونه گیری نظری ازطریق مصاحبه عمیق غیر ساختار یافته با 12 نفر از صاحبنظران که در طراحی و راهبری برنامه های علمی نقش داشته اند، بدست آمد. یافته های این مقاله حاکی از آن است که الگوی منتخب رسانه ملی در بازنمایی علم، الگوی نقصانی است. دلایل اتّخاذ این الگو عبارت است از دانای کل پنداری رسانه، تصور نادرست از سطح ادراک عامّه از علم، پیچیده انگاری زبان علم، محدودیت منابع در برنامه سازی علمی، فقدان فرهنگ حمایتگر علم و عدم ثبات و تمایز وظایف ساختاری شبکه های عمومی و تخصصی تلویزیون. به این ترتیب با الگوی نقصانی ترویج علم، کنشگری رسانه در حوزه ارتباطات علم با راهبردهایی چون تخصص زدگی، عوام زدگی، کلیشه سازی یا نتیجه گرایی علمی معنا می یابد. درنتیجه، ارائه ایدئولوژیک علم، خلط علم و شبه علم، برجسته سازی دستاوردهای علمی، عدم ورود علم به حوزه عمومی، ترویج علم محض و عدم ارتباط تعاملی رسانه با عموم و جامعه علمی را به دنبال دارد. بنابراین ضروری است که رسانه ملی با اتخاذ الگوی مشارکت در ترویج علم،  از رویکرد همگانی سازی علم به رویکرد درگیرسازی عموم  در علم تغییر موضع دهد.

اگر هنجارها را به دو دسته رسمی و غیر رسمی تقسیم کنیم ، قانون را می توان نوعی هنجار رسمی دانست و به این اعتبار قانون عبارت از آن دسته از هنجارهای مدون حقوقی خواهد بود که حوزه باورها را به حوزه رفتارها پیوند می زند.

نهاد ارتباطی در جمهوری اسلامی ایران، نقش و جایگاه مؤثری دارند ؛ به نحوی که در لایه مختلف اسناد بالاد ستی نظام، شاهد توجهات آشکار و پنهانی به آن هستیم. این پژوهش با هد ف کلی شناسایی جایگاه نهادارتباطی در اسناد بالاد ستی نظام جمهوری اسلامی ایران، انجام شد ه؛ به این منظور 12 سند ، به صورت تمام شماری و به روش تحلیل محتوای کمّی مطالعه شد ه است. روایی مقوله شمارش شد ه، بر اساس ضریب کاپای کوهن بین 69/0 تا 93/0 به د ست آمد ه. نتایج عمد ه این پژوهش در پاسخ به سؤال تحقیق، بیانگر آن است که مجموعه اسناد ، به لحاظ کمّی و کیفی، توجه یکسانی به رسانه ندارند . این ناهمگونی هم در میان اسناد مشابه، نظیر قوانین برنامه توسعه و هم در مجموعه اسناد به چشم می خورد . اسناد بالاد ستی نظام، بیشترین توجه را از میان انواع رسانه، به رسانه د یجیتال و از مجموع سازمان رسانه ای و ارتباطی، به سازمان صداوسیما دارند و بر عنصر رسانه (به عنوان ابزار)، کارکرداطلاع رسانی به ویژه در حوزه فرهنگی و اجتماعی، مواجهه فعال با رسانه جد ید ، افزایش کمّی و کیفی فعالیت ها در سطح ملی با توجه به محیط عمومی داخلی، تأکید بیشتری داشته و بیش از آنکه رسانه را محصول توسعه بداند ، آن را عامل توسعه دانسته است.