فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۵۸۱ تا ۱٬۶۰۰ مورد از کل ۴٬۱۷۷ مورد.
تجربه ها: تجربیات؛ ظرایف و طرائف نویسندگی
حوزه‌های تخصصی:
نقد: نوجوانی که قایق چشمانش پرنده می خواست (نقد داستان ""مهاجر کوچک"" نوشته رضا رهگذر)
حوزه‌های تخصصی:
تنها صدای زنده نشستن (نقدی بر مجموعه شعر «قصه سنگ و خشت»)
منبع:
تابستان ۱۳۸۵ شماره ۴۸
حوزه‌های تخصصی:
سهراب و زن اثیری او
حوزه‌های تخصصی:
تاریخ بیهقی
حوزه‌های تخصصی:
اخلاق جنگ در متون ادبی و حماسی فارسی
حوزه‌های تخصصی:
مقاله ای که ملاحظه می فرمایید، گزیده ای مختصر از فصل پنجم کتابی است که تحت عنوان اخلاق جنگ در فرهنگهای اسلامی با نگرشی تطبیقی و منتقدانه، به قلم دکتر محمدجعفر محلاتی تنظیم شده است و کتاب آن توسط دانشگاه هاروارد در دست انتشار است. این مقاله ضمن کاوش در فرهنگ ایرانی- اسلامی در جستجوی ریشه های فکری مبانی است که امروزه به صورت مقررات بین المللی...
طنز و مزاح در آثار نعمت خان عالی
حوزه‌های تخصصی:
تقابل عقل و عشق از دیدگاه عطار
حوزه‌های تخصصی:
سخن از تقابل میان عاطفه ازلی بی زوال شورآفرین عشق است و بارقه نخستین خلقت یعنی عقل. دو مقوله ای که همواره تعارض آن دو از مهم ترین مسایل مورد بحث در طول تاریخ عرفانی ادب فارسی بوده است. موضوعی که پژوهش ها و نقدهای بسیاری در پی داشته است. یافتن پیشینه تاریخی این تقابل از میان آثار بزرگان عرفان و تصوف ، خود در خور مقاله مفصلی است که در این مجمل نمی گنجد...
در بازار گوهریان
حوزه‌های تخصصی:
آن روزها، تأملی در توجه به دوران کودکی در آثار نیما، گلچین گیلانی، فروغ سپهری
حوزه‌های تخصصی:
درنگی در یک بیت از رودکی
حوزه‌های تخصصی:
معرفی - نقد
منبع:
تابستان ۱۳۸۵ شماره ۴۸
حوزه‌های تخصصی:
کمی اندیشه و دیگر هیچ (گزارشی از نشست نقد و بررسی آخرین گزیده شعر زنده یاد بیژن جلالی)
منبع:
تابستان ۱۳۸۵ شماره ۴۸
حوزه‌های تخصصی:
جوهر زمان (تحلیل جامعه شناختی منظومه «کار شب پا» ی نیما)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
در نوشتار حاضر، منظومه «کار شب پا» ی نیما از منظر جامعه شناسی مورد تحلیلی قرار گرفته است و نشان داده شده که پیوند قابل درکی میان اثر هنری– ادبی و اوضاع اجتماعی وجود دارد. اثر ادبی گاهی بازتاب ایجابی وضعیت بیرونی جامعه است و گاهی بازتابی سلبی دارد که به انتقاد و اعتراض نسبت به آن وضعیت می پردازد. هر چند اشعار نیما بازتابی از روح حاکم بر زمانه اوست، غالبا در انتقاد و نفی مناسبات اجتماعی عصر سروده شده است. کار شب پا، به عنوان منظومه ای واقع گرا در توصیف نظام طبقاتی و کارکرد و روابط میان دو طبقه فرودست و انتقاد غیر مستقیم به این نظام سروده شد. در این مقاله نخست از شعر اجتماعی نیما و تحلیل کار شب پا سخن رفته و در پایان مایه های رئالیستی شعر چون زبان، عناصر بومی و شکل ارگانیک شعر و تناسب آن با جامعه ارگانیک به بحث گذاشته شده است.