درخت حوزه‌های تخصصی

ارزیابی دانش دستوری یکی از موارد تقریبا مغفول در تحقیقات رشته ی آموزش زبان با سوالات بی پاسخ فراوانی می باشد (پورپورا، 2004). مروری بر سازه دستوردر ادییات تحقیق بیانگر آن است که مدل های دستور زبان به صورت مکفی به ابعاد این دانش نپرداخته اند. تحقیق حاضر با استفاده از پیشنهادات اخیر در مورد ماهیت توسعه دانش دستوری اقدام به تهیه ی چارچوبی شامل ابعاد پیچیدگی، گستره، و قوت برای یافتن بهترین پیش بین وضعیت دانش دستوری فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم کرده است. به این منظور، سند اولیه مشخصات آزمون دانش دستوری تهیه و توسط گروهی متشکل از هفت کارشناسی که در زمینه بررسی سند آزمون تربیت شده بودند مورد بازبینی قرار گرفت. سند مشخصات اصلاح و آزموی مبتنی بر آن به 158 فراگیر انگلیسی با سطوح مختلف توانش داده شد. سوالات با استفاده از نظریه کلاسیک آزمون و مدل راش تحلیل گردید. نتایج رگراسیون گام به گام حاکی از آن است که بهترین مدل پیش بین دانش دستوری فراگیران با توانایی پایین تر شامل گستره و قوت است در حالیکه برای فراگیران با توانایی بالاتر بهترین مدل پیش بین قوت و پیچیدگی است. این یافته دال بر آن است که سند مشخصات آزمون دانش دستوری می تواند شامل ترکیبی از صورتهای سوال مختلف برای اندازه گیری ابعاد مختلف این دانش باشد.

Advertisement has long been used as a tool for informing and attracting audiences in different ways. This study aims at investigating the linguistic tools of advertisement in Persian on the basis of Halliday’s systemic-functional grammar theory. The data of this study were gathered from written and verbal commercial advertisements which were recorded and rewritten in order to investigate verbal groups in the sentences in terms of process and function types and subsequently compare the two bodies. The results showed that material and relational processes had highest frequency in Persian language in terms of ideational metafunction. From the interpersonal metafunction perspective, information function was frequent in most cases. Regarding these factors, there was no significant difference between verbal and written bodies.

نظر به لزوم یادگیری حجم بالای از لغات و دسترسی اندک زبان آموز به اطلاعات لازم در محیط آموزشی زبان، بررسی تکنیک های تسهیل کننده یادگیری لغات اجتناب ناپذیر است. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر حاشیه نویسی تصویری با تدریس ریخت شناسی بر توانایی استنباط لغوی فراگیران ایرانی زبان انگلیسی در سطح متوسط بوده است. برای اطمینان از هم سطح بودن زبان آموزان و ایجاد یک نمونه همگن از شرکت کنندگان، انتخاب آن ها از طریق آزمون استاندارد PET انجام شد و محققین آنها را میان دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم کردند. پیش از شروع دوره آموزش، تمام گروه ها در پیش آزمون استنباط لغوی که به صورت تست خودسنجی بود شرکت کردند. این دوره تحقیقی شامل 6 هفته تدریس استنباط لغوی لغات ناآشنا بود که در متون انگلیسی زیر آنها خط کشیده و پر رنگ شده بودند. در تمام گروه ها مقدار تدریس و نوع مواد آموزشی یکسان بود با این تفاوت که به یک گروه ریخت شناسی تدریس شد و در گروه دیگر از حاشیه نویسی تصویری استفاده شد. شایان ذکر است، در گروه کنترل از روش های سنتی یادگیری لغات بهره گرفته شد و فراگیران هیچ دسترسی به حاشیه نویسی تصویری و ویژگی های ریخت شناسی لغات نداشتند. نتایج حاصل از تحلیل واریانس یک طرفه پیش آزمون و پس آزمون استنباط لغوی که توسط محققین ساخته و استاندارد شده بود، هیچ تفاوت معناداری میان عملکرد زبان آموزانی که به آنها ریخت شناسی لغوی تدریس شده بود با عملکرد زبان آموزان گروه کنترل نشان نداد. یافته ها اثبات کرد عملکرد گروه آزمایشی که به آن حاشیه نویسی تصویر داده شده بود به طور معناداری از گروه ریخت شناسی بهتر بود. از این رو، محققین امیدوارند نتایج این تحقیق بتواند گامی نو در جهت رفع بسیاری از مشکلاتی را که مدرسان و فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در حدس زدن لغات ناآشنای موجود در متن با آنها روبرو هستند از میان بردارد.

Learning from experience is a central physiological and theoretical idea in adult language learning which has become increasingly important in the field of second language acquisition (SLA) and is closely connected to task-based language teaching (TBLT). Accordingly, this study was designed to investigate the role of experience-based learning strategies in developing male and female intermediate EFL learners’ speaking fluency. To this end, from the target population of 300 language learners attending evening English classes at a language institute, a sample of 50 intermediate participants were randomly chosen by administering an Oxford placement Test (OPT). The average age of the selected students ranged between 17 and 25. An interview was utilized as a pretest to determine participants’ speaking fluency entry behavior. Subsequently, they were divided into two groups labeled as experimental and control groups. While the control group students received instruction through a traditional method without any focus on experience-based activities and strategies, those in the experimental group were exposed to interactive solutions verbally participating in class discussions during task-based classroom sessions in which they discussed their experiences in performing carefully prepared two-way tasks. The analysis of the data obtained from the posttest interview indicated that the participants in the experimental group outperformed those in the control group. Moreover, the results reflected that experience-based tasks considerably improved language the learners’ speaking fluency. Notably, the findings of the present study may have certain insightful pedagogical implications for language instructors and material developers.