محمدمهدی پرهیزگار

هم آفرینی ارزش، موضوعی است که توجه بسیاری از نهادها و سازمان ها و به خصوص دانشگاه ها را به خود جلب نموده است و ارائه الگویی جامع، فراگیر و کاربردی به ویژه در آموزش عالی می تواند بسیار راهگشا باشد. بدین لحاظ هدف این تحقیق نخست شناسایی عوامل، مولفه ها و پیامدهای هم آفرینی ارزش دانشگاهی با تاکید بر دانشگاه های نسل چهارم و پنجم و طراحی الگوی مفهومی مربوطه، و سپس ارائه و بررسی الگوی جامع و  بومی هم آفرینی ارزش دانشگاهی در آموزش عالی ایران می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ نحوه گردآوری داده ها، با رویکرد آمیخته اکتشافی می باشد. در بخش کیفی تحقیق جهت شناسایی عوامل، مولفه ها و پیامدهای هم آفرینی ارزش از روش متاسنتز و جهت پالایش این موارد و طراحی الگوی مفهومی از روش دلفی فازی و نظرات 20 نفر از خبرگان استفاده شد. در بخش کمی، جامعه آماری کلیه اساتید دانشگاه های دولتی استان کرمان به تعداد 1250 نفر هستند، که  بر اساس جدول مورگان تعداد 295 نفر به عنوان نمونه تعیین گردید. الگوی تحلیلی با استفاده از داده های جمع آوری شده در این بخش پس از تحلیل عاملی انجام گرفته با با تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری و با نرم افزار Smart PLS 3 بررسی گردید. نهایتا مدل استراتژیک هم آفرینی ارزش دانشگاهی با 16 عامل، 23 مولفه و 13 پیامد و هر کدام در سه دسته طراحی و آزمون شد و به عنوان مدلی پیشنهادی جهت هم آفرینی ارزش دانشگاهی ارائه شد. برازش مدل نهایی نشان از وضعیت بسیار مناسب مدل تحقیق دارد.

مدیران سازمان ها در محیط های کاملا متلاطم امروزی مجبورند با توجه به وجود رقبای متعدد و تغییرات شتابان آن، عوامل محیطی را که باعث رقابت در محیط نامطمئن خواهد شد شناسایی نمایند، لذا برنامه ریزی استراتژیک، به منزله ی یک ابزار مفید و قدرتمند برای رسیدن به اهداف سازمانی مطرح است. هدف از پژوهش حاضر شناسایی و تبیین عوامل موثر رقابتی در جایگاه یابی استراتژیک صنعت پوشاک می باشد.  روش پژوهش، ترکیبی(کیفی- کمّی) است. در بخش کیفی از تکنیک دلفی استفاده شده است. نمونه خبرگان این پژوهش متشکل از 15 نفر از افراد خبره صنعت پوشاک در استان تهران می باشند که به صورت آگاهانه انتخاب شده است.  در بخش کمّی، جامعه آماری متشکل از کلیه صاحبان کسب وکارها و فروشندگان پوشاک در استان تهران بودند که برحسب جدول مورگان، 385 نفر به صورت تصادفی در دسترس، حجم نمونه انتخاب شدند. گردآوری داده های کمّی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و تحلیل داده های کمی، با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری (نرم افزارPLS software 2.0) و نرم افزار آماری SPSS 26 انجام شد.مدل نهایی از مقوله عوامل سازمانی، عوامل مشتری، توان رقابت، عوامل زمینه ای، عوامل تسهیل کننده، راهبردها و پیامدها تشکیل شد. نتایج حاکی از آن است که با استفاده از خط مشی های صحیح جایگاه یابی ضمن ارتقاء جایگاه در بازار و در صورت اتخاذ راهبردهای تمایز، رهبری هزینه و تمرکز، پیامدهایی چون جایگاه یابی استراتژیک، افزایش سهم نسبی بازار و رشد و سود آوری ممکن می گردد. بر اساس نتایج، پیامدهای ارتباط این متغیرها و مولفه های آنان که اولویت بندی شدند، جایگاه یابی استراتژیک در بازار پوشاک ایران خواهد بود، این امر رشد سهم بازار و سودآوری را به همراه خواهد داشت. بر این اساس و با ایجاد جایگاه مناسب برند در صنعت پوشاک که امروزه در حال رقابت با برندهای خارجی نیز می باشد، می توان با استفاده از خط مشی های صحیح جایگاه یابی ضمن ارتقاء جایگاه در بازار، شرایط رقابتی مناسبی را ایجاد کرد.

در محیط پویای امروز نوآوری محصول عامل کلیدی دستیابی به مزیت رقابتی پایدار است. برخلاف اهمیت بالای نوآوری محصول، مطالعات در این زمینه به ویژه درباره قابلیت های پویای موثر بر آن بسیار محدود است و در مرحله ابتدایی خود قرار دارد. لذا پژوهش حاضر بر مبنای نظریه قابلیت های پویا و با  اتخاذ رویکرد تحلیل مضمون کاربردی اقدام به شناسایی قابلیت های سازمانی پویای موثر بر عملکرد نوآوری و ارائه الگوی نظری در این زمینه کرده است. یافته های حاصل از کدگذاری مضامین 36 مصاحبه نیمه ساختاریافته با مدیران شرکت های ایرانی در حوزه تجهیزات پزشکی که منتج به 600 بخش کدگذاری شده است، نشان دهنده 18 قابلیت پویای موثر بر عملکرد نوآوری محصول است که در سه دسته قابلیت های آگاهی، قابلیت های پاسخ دهی و قابلیت های پیکربندی مجدد طبقه بندی شد ه اند. لذا یافته های پژوهش حاضر نه تنها سهمی قابل توجه در توسعه حوزه نظری نوآوری محصول و قابلیت های پویا دارد بلکه مدیران شرکت های ایرانی، به ویژه برندهای حوزه تجهیزات پزشکی را قادر می سازد از سهم بازار و سودآوری بیشتر بهره مند شوند.

هدف: امروزه مدیران بازاریابی و فروش بسیاری از شرکت های بیمه به تجربه دریافته اند که مشتریانی که قبلاً از محصولات یا خدمات یک شرکت استفاده نموده اند و مایل به اشتراک گذاشتن تجربیات خود هستند، نقشی اساسی در فرایند خرید خریداران و اطمینان بخشی به آن ها ایفا می کنند. این در حالی است که بررسی مطالعات پیشین بیانگر فقدان وجود الگوی بومی مرجع مشتری و عوامل اثرگذار بر آن در صنعت بیمه می باشد، ازاین رو هدف از انجام این پژوهش، رفع خلأ پژوهشی موجود در این زمینه است. روش شناسی: با استفاده از رویکرد آمیخته (کیفی- کمّی)، در گام اول پس از انجام مطالعات کتابخانه ای با بکارگیری تکنیک دلفی و مشارکت اعضای پانل تخصصی مشتمل بر 23 تن از خبرگان دانشگاهی و از مدیران عالی و کارشناسان خبره و بازاریابان شرکت های بیمه، نسبت به ارائه الگوی مرجع مشتری اقدام شد. ابزار گردآوری داده ها در این مرحله پرسشنامه بود. سپس در گام دوم و در مرحله کمّی، به منظور برازش و آزمون الگوی به دست آمده، از روش تحلیل عاملی تأییدی و مدل یابی معادلات ساختاری با بکارگیری نرم افزار Smart-PLS استفاده شد. جامعه آماری در این مرحله، مشتمل بر 1400 نفر از کارشناسان بازاریابی و فروش نمایندگی های شرکت های بیمه در استان فارس بود که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر با 301 نفر تعیین گردید. یافته ها : نتایج حاکی از آن است که 4 دسته عوامل مرتبط با مشتریان، عوامل مرتبط با شرکت، رضایت و وفاداری مشتری منجر به شکل گیری مرجع مشتری برای شرکت های بیمه می شود و عوامل مرتبط با مشتری شامل (تجربه مشتری از شرکت؛ ارزش ادراک شده؛ تعامل مشتری با شرکت؛ امید مشتری؛ اطمینان و اعتماد مشتری و جذابیت های جایگزین) بهتر از سایر عوامل می تواند در شکل گیری مرجع مشتری مؤثر واقع گردند. بر اساس نتایج پژوهش عوامل مرتبط با مشتری و عوامل مرتبط با شرکت زمانی می توانند منجر به شکل گیری مرجع مشتری برای شرکت های بیمه شوند که ابتدا رضایت و وفاداری در مشتریان ایجاد شده باشد. مرجع شدن مشتری نیز پیامدهای ارزشمندی برای شرکت های بیمه از جمله، هم آفرینی ارزش مشتریان، افزایش ارزش مشارکت مشتریان، ایجاد سبد مرجع مشتری و ارتقای ارزش برند شرکت را در پی دارد. نتیجه گیری: شرکت های بیمه با تأکید بر معیارهای شناسایی شده، ضمن ارزیابی فرصت های مرجع مشتری در صنعت، می توانند تصمیمات صحیحی درباره چگونگی بهره برداری از این فرصت ها اتخاذ کنند تا با کسب مزیت رقابتی، سبب افزایش ضریب نفوذ بیمه و درنهایت رشد و توسعه اقتصادی کشور شوند. شرکت های بیمه با بهره گیری از مرجع مشتری می توانند نگرش ارزش آفرینی مشتری، قدردانی مشتری و رفتار شهروندی مشتری را بهبود داده و همچنین طول عمر مشتریان و ارزش ارجاع و دانش مشتریان را تقویت نمایند. همچنین می تواند تداعی برند، تصویر برند و هویت برند شرکت را در ذهن مشتریان بهبود داده و درنهایت از مشتریان مرجع می توان در انتشار اطلاعات مرتبط با کیفیت خدمات و توصیه خدمات بصورت دهان به دهان به سایر مشتریان شرکت بهره ببرند.

هدف: یکی از قدرتمندترین و در عین حال، ناشناخته ترین روش های پیدا کردن بیمه گذاران جدید، ارجاع گرفتن مشتری است. به اذعان بسیاری از صاحب نظران، فروش ارجاعی بیمه یا جذب بیمه گذار ارجاعی بیمه، بهترین روش فروش بیمه و قدرتمندترین ابزار مشتری یابی است تا جایی که بزرگان صنعت بیمه نام آن را «معجزه ارجاعی» گذاشته اند. روش: پژوهش حاضر با هدف تبیین الگوی عوامل اثرگذار بر مرجع مشتری در صنعت بیمه، با استفاده از تکنیک دلفی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش متشکل است از خبرگان دانشگاهی و مدیران ارشد شرکت های بیمه است که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 8 نفر از خبرگان دانشگاهی و 12 نفر از مدیران عالی و کارشناسان خبره شرکت های بیمه و 3 نفر از بازاریابان و کارشناسان فروش بیمه نامه در صنعت بیمه به عنوان اعضای پانل تخصصی دلفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، مطالعات کتابخانه ای و پرسش نامه دلفی بوده است. یافته ها: ابتدا با استفاده از روش کتابخانه ای و بررسی متون و مشاهده، عوامل مرتبط با مرجع مشتری، استخراج و به عنوان مبنای روش دلفی در نظر گرفته شدند؛ سپس به منظور دریافت نظر اعضای پانل تخصصی، پرسش نامه دلفی طی سه مرحله برای آنها ارسال و مورد مطالعه و بازبینی قرار گرفت. نتیجه گیری: گویه های شناسایی شده در قالب 5 دسته عوامل مرتبط با مشتریان، عوامل مرتبط با شرکت، رضایت مشتری، وفاداری مشتری و مرجع مشتری طبقه بندی و در چارچوب مدل پژوهش ارائه شد.

تحقیق حاضر با هدف طراحی مدل برندسازی در تولید اجتماعی در جهت بهبود عملکرد صنعت پوشاک داخلی انجام شده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، توسعه ای و از لحاظ نوع روش، توصیفی- اکتشافی است. داده های کیفی مورد نیاز از طریق مصاحبه گردآوری شده است. تعداد مشارکت کنندگان با استفاده از روش نمونه گیری نظری، 20 نفر از فعالان عرصه تولید اجتماعی در صنعت پوشاک داخلی بوده است. جهت طراحی مدل برندسازی در تولید اجتماعی در جهت بهبود عملکرد صنعت پوشاک داخلی از استراتژی گراندد تئوری با رهیافت استراوس و کوربین استفاده شده است. بر اساس نتایج کدگذاری باز و محوری، عوامل شبکه های ارتباطات، پویایی صنعت، اهداف و انگیزه های برندسازی، انجمن های تولید اجتماعی و حمایت های بالادستی، از جمله عوامل علی می باشند. ظرفیت های مشارکت، توسعه برند، بسترهای حقوقی و قانونی، ساختارسازمانی چابک، ظرفیت های آموزشی برندسازی و قابلیت های ایده پردازی در برندسازی، در دسته الزامات قرارمی گیرند. چالش های مالکیت حقوقی، چالش های مدیریتی، چالش های برنامه ریزی و تحولات غیرقابل پیش بینی، از جمله عوامل مداخله گر محسوب می شوند. همچنین، تولید سفارشی، بهبود کیفیت خدمات، بهبود روابط با بازار هدف، توسعه فعالیت های پژوهشی در زمینه برند، افزایش چابکی سازمان، توسعه ایده ها در جهت افزایش قدرت برند، توسعه شبکه های مشارکت و ادغام تولیدکنندگان اجتماعی خرد از جمله مهمترین راهبردها هستند. کاهش هزینه ها، افزایش سودآوری، برنامه ریزی بهینه و توسعه کانال های ارتباطات ازجمله مهمترین پیامدهای مدل پژوهش می باشند.

با وجود ارائه مدل های هم آفرینی ارزش، هنوز ابعاد و مؤلفه های مختلف آن در دانشگاه ها روشن نیست. هدف این مقاله شناسایی عوامل، مؤلفه ها و پیامدهای هم آفرینی ارزش دانشگاهی با تأکید بر دانشگاه های نسل چهارم و پنجم و به تبع آن ارائه یک الگوی مفهومی براساس آن است. برای انجام این پژوهش علاوه بر مطالعه عمیق با استفاده از روش متاسنتز جهت شناسایی عوامل، مؤلفه ها و پیامدهای هم آفرینی ارزش، از تکنیک دلفی فازی جهت پالایش عوامل و مؤلفه ها بهره گرفته شده است. نظرسنجی به عمل آمده در چهار مرحله انجام گرفته و نتایج هر مرحله با استفاده از فرمول های روش دلفی فازی مورد پالایش قرار گرفته است. نهایتاً مدل هم آفرینی ارزش دانشگاهی با تأکید بر دانشگاه های ارزش آفرین و تمدن ساز با 16 عامل، 23 مؤلفه و 13 پیامد و هرکدام در سه دسته طراحی گردیده، و به عنوان مدلی پیشنهادی جهت هم آفرینی ارزش دانشگاهی ارائه شده است، تا بدین وسیله دانشگاه ها بتوانند ضمن تحلیل وضعیت موجود و بهینه کاوی از تجارب موفق، اقدام به ارائه طرح ها و اقدامات بهبود نمایند.

امروزه صنعت گردشگری به عنوان یکی از بخشهای صنعتی و اقتصادی کشورها که بر محیطهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تأثیرات شگرفی داشته باشد.در کشور ما ایران در زمینههای جاذبه های باستانی، تاریخی و طبیعی، یکی از بارزترین پتانسیل های درونی جهت بهبود فضای کسب وکار، ایجاد اشتغال و...، توجه به صنعت گردشگری و کسب وکارهای مرتبط با آن است. از این رو پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی کسب و کارهای گردشگری با رویکرد توسعه پایدار و شیوه پژوهشی ترکیبی (کیفی-کمّی) انجام شد. جامعه آماری این پژوهش در بخش دلفی) خبرگان دانشگاهی و مدیران و فعالان اقتصادی صنعت گردشگری و در بخش کمّی شامل مدیران، کارشناسان سازمان میراث گردشگری استان خوزستان است. متغیرهای مهم اثرگذار بر موفقیت کسب و کارهای مرتبط با حوزه گردشگری با بهرهگیری از روش زمینهای استخراج و مبنای روش دلفی قرار گرفت.پرسشنامه دلفی در اختیار24 تن از خبرگان پانل دلفی قرار داده شد و بدین ترتیب در دور چهارم، 51 متغیرهای خرد در قالب 6 متغیر کلان شناسایی شدند. سپس با استفاده از الگوی معادلات ساختاری و نرم افزار Amose اعتبارسنجی مدل شد. از مهمترین دستاوردهای این پژوهش شناسایی عوامل اثر گذار بر توسعه پایدار کسب و کارهای گردشگری در قالب یک مدل جامع است،

در بسیاری از سازمان ها و شرکت ها برنامه ریزی راهبردی را بدون در نظر گرفتن کنترل راهبردی طراحی کرده اند. در واقع مدیریت راهبردی دارای سه ضلع تدوین، اجرا و کنترل است که عمدتا ضلع کنترل راهبردی مورد غفلت واقع می شود این درحالی است که برنامه ریزی راهبردی برای شرایط متلاطم و پویای محیطی بسیار مناسب است و مهم تر این که کنترل راهبردی نیز در این محیط ها دارای اهمیت بالایی است. این پژوهش تلاش دارد تا ضمن نشان دادن اهمیت کنترل برنامه ریزی راهبردی بتواند مدلی برای کنترل راهبرد ارائه دهد. پژوهش از نظر هدف از نوع توسعه ای- کاربردی و به لحاظ روش توصیفی با رویکرد تحقیقات آمیخته است. گمرک ایران دارای دو ضلع تدوین و اجرای برنامه ریزی راهبردی اما فاقد کنترل راهبرد است و  پس از بررسی و مطالعات در حوزه مدل های کنترل راهبردی و مصاحبه و ارائه چهار دور پرسشنامه  با پایایی 80% به روش دلفی در سال 98 تعداد 17 متغیر با اهمیت برای مدل کنترل راهبردی گمرک شناسایی و مدل کنترل راهبردی  بر اساس آن تدوین شد که این 17 متغیر عبارتند از «شرایط زمینه ای شامل: کنترل های تشخیصی، تعاملی،محتوایی و فرایندی، شرایط مداخله ای شامل: کنترل مشوق ها، کنترل فرهنگی و کنترل غیر رسمی، شرایط محیطی شامل: کنترل بنیادی هدف گرا، کنترل بنیادی انسان گرا، کنترل تدریجی، کنترل تدریجی فرایندگرا، و کنترل محیطی درون سازمانی شامل: کنترل قبل از عمل، حین عمل، بازخور، نظارت محیطی، تغییر ناگهانی و بنچ مارکینگ( بهینه گزینی) و عملکرد». سپس برای اطمینان بیشتر از مدل به دست آمده، مدل در قالب نرم افزار PLS و با پرسشنامه کمی با پایایی بالای 80% که میان 290 نفر از پرسنل گمرکات اجرایی و ستادی در سطح استان تهران توزیع شد آزمون شد و نتایج حاصله ضمن تائید متغیرهای 17 گانه، مدل بر اساس متغیرهای 17 گانه را به جهت کمی نیز تائید کرد.

تاب آوری ظرفیت این را دارد که در چرخه مدیریت سوانح محیط زیستی: در قبل، حین و بعد از سانحه وارد شود. هدف این پژوهش بررسی مدل های موجود در زمینه تاب آوری در برابر سوانح محیط زیستی است. این پژوهش با روش فراتحلیل انجام شد. جامعه آماری پژوهش کنونی شامل پژوهش های مرتبط بود که در داخل و خارج از کشور به صورت مقاله تمام متن، پایان نامه و طرح های پژوهشی در پایگاه های اطلاعاتی و کتابخانه های دانشگاه ها یا مراکز دولتی در دسترس بودند. بر اساس ملاک های ورود و خروج 25 پژوهش موردبررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش منجر به تشکیل مدل جامع با 14 مؤلفه محیط زیست و کشاورزی، انسانی، فیزیکی و کالبدی، اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و مالی، بیمه، کاهش مخاطرات، روان شناختی، جمعیت شناختی، نهادی و سازمانی، صلاحیت جامعه و سبک زندگی، اطلاعات و ارتباطات، رهبری و استراتژی و حفاظت و امنیت تشکیل گردید. پایایی از طریق ضریب کاپا با مقدار 95/0 محاسبه گردید که در سطح توافق عالی قرار گرفته است. مدل حاصل از پژوهش با شناساندن عوامل مؤثر بر تاب آوری جامعه در برابر سوانح محیط زیستی امکان بهبود مدیریت بحران، کاهش آسیب ها و زمینه های لازم برای برنامه ریزی آموزشی در سطح کشور را فراهم می کند.

امروزه در اقتصاد جهانی، برند پدیده ای رایج و برندسازی ملی روش هوشمندانه تجارت و بخش مهمی از راهبردهای تجاری کشورهای پیشرفته است. این در حالی است که صنایع غذایی کشور علی رغم برخورداری از پتانسیل های بسیار جهت تولید و ارائه محصولات خود به بازارهای خارجی، به دلیل عدم برخورداری از برند ملّی قوی با چالش های فراوانی مواجه اند. پژوهش حاضر با توجه به نیاز پژوهشی موجود، با رویکردی ترکیبی (کیفی- کمّی) و به کارگیری روش تحلیل محتوای کیفی و معادلات ساختاری درصدد تدوین و تبیین الگوی راهبردی توسعه برند ملّی صنایع غذایی کشور است. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی خبرگان دانشگاهی و فعالان صنایع غذایی و در بخش کمی مدیران و کارشناسان شرکت صنایع غذایی تبرّک است. نتایج به دست آمده بیان گر آن است که توسعه برند ملی صنایع غذایی کشور تحت تأثیر 5 دسته عوامل کلیدی 1) عوامل مرتبط با صنعت؛ 2) عوامل کلیدی مرتبط با شرکت؛ 3) عوامل مرتبط با برند؛ 4) سیاست ها و حمایت های دولتی و 5) عوامل کلان محیطی اثرگذار بر برند ملی، است. یافته های بخش کمی بیانگر برازش مناسب الگوی پژوهش و تأیید همه ی فرضیات آن است.

تجربه ی بلند مدت بسیاری از مناطق موفق گردشگری دنیا نشان داده است که رفتارهای توسعه ا ی صنعت گردشگری باید منطبق با شرایط خاص آن مناطق باشد. به دلیل عدم توجه شایسته به این موضوع است که توسعه ی صنعت گردشگری در ایران همواره دستخوش تغییرات شدید بوده و میزان توسعه با توان بالقوه ی آن هم خوانی مناسبی ندارد. محقق در این پژوهش، هدف اصلی خود را پاسخگویی به این سوال قرار داده است که مدل رفتاری توسعه ی صنعت گردشگری ایران با محوریت جذب گردشگران خارجی چگونه است؟ با عنایت به این موضوع، پژوهش حاضر از نظر ماهیت از نوع تحقیقات پیمایشی- اکتشافی بوده و از رویکرد معادلات ساختاری برای دست یابی به مدل مورد نظر استفاده کرده است. جامعه آماری پژوهش متشکل از مجریان و فعالین در صنعت گردشگری است. نتیجه ی نهایی پژوهش ابعاد توسعه ای صنعت گردشگری کشور با هدف ورود گردشگران خارجی را در سه بُعد: 1- مبادی گردشگرفرست خارجی، 2- حمل ونقل و 3- مقاصد گردشگرپذیر داخلی مشخص نموده و از سوی دیگر برای توسعه ی این ابعاد سه گانه، نوع رفتارهای تأثیرگذار را در سه محور: 1- رفتارهای نهادی، 2- رفتارهای مردمی و 3- رفتارهای تولیدی تعیین کرده است.

هدف : اجرای درست استراتژی به عنوان یکی از توانمندی های کلیدی سازمانها در راستای تحقق اهداف تعیین شده، شناخته می شود. این درحالی است که بسیاری از سازمانها به دلیل فقدان برخورداری از فرایند مناسب اجرای استراتژی های تدوین شده، از توانایی کافی جهت دستیابی به اهداف خود برخوردار نیستند. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل اجرای استراتژی بازاریابی در سازمان های خدماتی تجاری و بطور مشخص بانک های تجاری انجام شده است.روش : این پژوهش به لحاظ هدف،کاربردی؛ از منظر میزان نظارت و درجه کنترل، میدانی و از حیث چگونگی تحلیل داده ها، از انواع توصیفی است. رویکرد حاکم بر این پژوهش، کیفی و روش انجام آن، تکنیک دلفی است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از خبرگان صاحب نظر در بانک های تجاری استان بوشهر که با استفاده از روش هدایت شده، نمونه گیری شده اند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته و پرسشنامه است.یافته ها : نتایج تحقیق بیانگر تاثیرگذاری 13 عامل محیط داخلی و خارجی متشکل از دو دسته عوامل داخلی و یک دسته عوامل محیط خارجی بر اجرای درست استراتژی بازاریابی در بانک های تجاری است. نتیجه : عوامل موثر بر اجرای استراتژی بازاریابی شامل: 1- نرم افزارهای درون سیستم ( شامل ریسک-پذیری مدیریت عالی؛ روابط بین بخشی؛ تعهد مدیریت عالی؛ دانش اجرای استراتژی؛ تاکتیک رهبری؛ همسویی منافع کارکنان و سازمان؛ برنامه ریزی؛ هماهنگی سازمانی؛ فرهنگ سازمانی )، 2- عوامل سخت افزاری درون سازمان ( شامل تکنولوژی و ساختار سازمانی) و 3 - عوامل محیطی خارجی ( شامل اطلاعات محیطی و قوانین و مقررات دولتی) هستند.

سازمان های حوزه تجارت نیازمند تطبیق خود با تغییرات این حوزه هستند.گمرک ایران نیز بر اساس برنامه ریزی استراتژیک سازمان جهانی گمرک اقدام به تدوین و اجرای برنامه ریزی استراتژیک کرد. هدف پژوهش حاضر تحلیل تجربیات پدیدار شناختی مدیریت استراتژیک در سازمان گمرک به روش تحلیلی جیورجی است. روش تحلیل جیورجی به تحلیل داده ها در پدیدارشناسی توصیفی می پردازد و شامل 5 مرحله است:1.در نظر داشتن نگرش پدیدارشناسی 2.مطالعه متن مصاحبه برای درک کلی از آن 3.تفکیک واحدهای معنایی اولیه 4.تبدیل واحدهای معنایی به عبارات روانشناختی و 5.ساخت ساختار روانشناختی عمومی تجربه بر اساس مولفه های اصلی. برای مشخص شدن اهمیت این روش تحلیل و کاربرد آن، در این پژوهش یک سوال مطرح می شود: تجربیات مدیریت استراتژیک در زمان تدوین و اجرای برنامه استراتژیک است که منجر به جهت دار شدن عملکرد سازمان شد و متغیرهای مهم در این سازمان چیستند؟ جامعه مورد مطالعه کارکنان و مدیرانی هستند که در استراتژی های سازمان نقش داشتند و تجربیات خود را بیان و توصیف می کنند. با نمونه گیری مبتنی بر هدف تعداد 12 نفر از کارکنان و مدیران صفی و ستادی انتخاب شدند. سپس داده های مورد نیاز با مصاحبه انفرادی نیمه ساختارمند (30 تا 55 دقیقه) در محدوده زمانی 15/2/98 تا 20/6/98 جمع آوری شد. یافته های پژوهش به روش جیورجی در 5 مفهوم اساسی طبقه بندی شد که عبارتند از فرهنگ و ارزش های سازمانی، کنترل، شبکه ها و ارتباطات، عملکرد و ساختار سازمانی.

امروزه رقابت در فضای کسب وکارهای مختلف مستلزم مواجهه با فرصت ها و چالش های فروانی است. ازاین رو، ضروری است تا مدیران به منظور پیش بینی و هدایت راهبردی اثربخش سازمان های خود، همچنین کنترل و پاسخگویی به -موقع در واکنش به تحرکات رقبا و تحولات محیطی، از نوعی الگوی کنترل -استراتژیک استفاده نمایند که علاوه بر ضمانت حفظ حیات و بقای سازمان و تحقق اهداف سازمان، کنترل را به امری مستمر، درونی و جاری در سازمان تبدیل نماید. بنابراین؛ پژوهش حاضر با بهره گیری از شیوه پژوهشی کیفی و روش داده بنیاد به تبیین الگوی کنترل استراتژیک با رویکرد خودکنترلی پرداخته است. در این پژوهش نمونه گیری به روش های هدفمند، نظری و گلوله برفی انجام شده، ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، مصاحبه های نیمه ساختاریافته و شیوه تجزیه و تحلیل آن با استفاده از مدل پارادیمی داده بنیاد انجام شده است. نتایج حاصله مؤید آن -است که مقوله اصلی «پیاده سازی کنترل استراتژیک در سازمان و نگاهی -درونی به کنترل استراتژیک» است که با توجه به عوامل علّی، عوامل زمینه ای و عوامل مداخله گر شکل گرفته است و از طریق راهبردها، به دودسته پیامد اصلی شامل پیامدهای سازمانی و پیامدهای فردی منجر می شود.

اگرچه تدوین راهبرد برای پیشبرد اهداف یک سازمان ضروری است، اما مهم تر از آن وجود هماهنگی بین عناصر سازمان به منظور اجرای موفقیت آمیز راهبرد های مدون شده است. جاری سازی راهبرد در شریان های سازمان، فرآیندی است که طی آن همه بخش های تشکیل دهنده یک کل برای دستیابی به هدف مشترک ترکیب می شوند. این مهم، به ویژه در ﺻﻨﻌﺖ ﺑیﻤﻪ کﻪ زﻣیﻨﻪ ﮔﺴﺘﺮش فعالیت های ﺗﻮﻟی ﺪی و ﺧ ﺪﻣﺎﺗی را ﻓ ﺮاﻫﻢ ﻣی ﺳﺎزد؛ از اهمیت بیشتری برخوردار است. مطالعه حاضر بر آن است تا به تبیین عوامل اثرگذار بر جاری سازی راهبرد در سازمان ها بپردازد. جامعه آماری مورد مطالعه، متشکل از مدیران و کارشناسان شرکت های بیمه ایران، آسیا و معلّم در شهر شیراز است که حجم نمونه آن بر اساس فرمول کوکران ۲۷۱ نفر تعیین گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است که روایی آن با استفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی و پایایی آن با بهره گیری از ضریب آلفای کرونباخ به محاسبه شد. در ادامه مدل مفهومی پیشنهادی پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاصله مؤید مثبت و معنادار بودن روابط بین متغیرهای پژوهش هستند. بنابراین می توان بیان داشت که روابط در نظر گرفته شده در مدل درست و منطقی بوده و مدل ارائه شده تائید می گردد.

پژوهش حاضر با هدف دستیابی به نظریه ای در حوزه فرهنگ نوآوری به منظور درک بهتر این پدیده در شرکت های تولیدی سازمان صنعت، معدن و تجارت در استان مازندران اجرا شده است. روش تحقیق به صورت کیفی و مبتنی بر رویش نظریه ها است. برای گردآوری اطلاعات از برجسته ترین مبانی نظری و مصاحبه های نیمه ساختاریافته استفاده شد و بررسی و تحلیل اطلاعات به روش استراوس و کوربین و مدل پارادایمیک انجام گرفت. نمونه گیری به روش نمونه گیری نظری بود و با بهره مندی از تکنیک های هدفمند قضاوتی و گلوله ی برفی انجام شد. نتایج تحلیل داده های به دست آمده از مصاحبه ها طی فرایند کدگذاری به ایجاد نظریه در حوزه فرهنگ نوآوری منجر شد که بر مبنای آن عوامل علی، زمینه ای، عوامل مداخله گر، راهبرد و پیامد در رابطه با فرهنگ نوآوری معنا پیدا کرده اند.

سازمان ها برای رویارویی با محیط دگرگون خود نیازمند انعطاف پذیری در عملکرد و گرایش کارآفرینی برای عملکرد نوآورانه باتوجه به رهبری تحول آفرین هستند. هدف پژوهش حاضر، درک تجربیات رهبران تحول آفرینی است که با گرایش کارآفرینی، گمرک را الکترونیک کرده اند. سؤال پژوهش  با عنوان " رهبران در طی فرایند الکترونیکی کردن گمرک، چه تجاربی کسب کرده اند؟" شکل گرفت. جامعه مورد مطالعه، مدیران و رهبرانی هستند که از سال 1393 تا 1396 گمرک را الکترونیک کرده و تجربیات خود را بیان و توصیف می کنند. برای انتخاب افراد از نمونه گیری مبتنی بر هدف استفاده شد. (4 مدیر اجرایی و 4 مدیر ستادی) سپس داده های موردنیاز با مصاحبه انفرادی نیمه ساختارمند (30 تا 50 دقیقه) در محدوده زمانی 15/11/1395 تا 15/2/1396 جمع آوری شد. یافته های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کلایزی، در هفت مفهوم اساسی طبقه بندی شد. این مفاهیم عبارتند از: رهبری (انگیزه الهام بخش، ترغیب ذهنی، ملاحظات فردی)؛ نوآوری (نوآوری فرایند و محصول، نوآوری فنی و اجرایی) و گرایش کارآفرینی (پیشگامی و رویکرد تهاجمی). نتایج پژوهش، نشان دهنده آن است که رهبری تحول گرا تأثیر مثبت و معنی داری برگرایش کارآفرینی کارکنان در اجرای گمرک الکترونیک دارد. ازطرف دیگر، می توان گفت گرایش به کارآفرینی تأثیری مثبت بر عملکرد نوآورانه در گمرک الکترونیک دارد.

 توسعه ی صنعت گردشگری ایران به دلیل تأثیرپذیری از فضای جهانی این صنعت و نیز میزان توانایی هایی که در حوزه های مربوط به گردشگری از خود نشان داده است، همواره دستخوش تغییرات شدید بوده و میزان توسعه با توان بالقوه ی آن هم خوانی مناسبی ندارد. محقق در پژوهش حاضر، هدف اصلی و عمده ی خود را پاسخگویی به این سؤال قرار داده است که الگوی  توسعه ی صنعت گردشگری ایران با تأکید بر ورود گردشگران خارجی چگونه است؟ با عنایت به این موضوع، پژوهش حاضر از نظر ماهیت از نوع تحقیقات پیمایشی-اکتشافی بوده و از رویکرد دلفی و تحلیل عاملی تأییدی و نیز آزمون فرض برای دست یابی به الگوی مورد نظر استفاده می کند. جامعه آماری پژوهش، متشکل از خبرگان و فعالین در صنعت گردشگری کشور است. نتیجه ی نهایی و اصلی تحقیق دربرگیرنده ی الگوی تأثیرگذار در توسعه ی صنعت گردشگری کشور در سه محور مبادی گردشگرفرست، حمل ونقل و مقاصد گردشگرپذیر داخلی است که در یک سلسله مراتب با عوامل اصلی و شاخص های مرتبط با آن ها است. این سلسله مراتب با اولویت بندی عوامل تأثیرگذار در صنعت گردشگری ایران به دست آمده است.

هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی ساختاری تأثیر بانکداری الکترونیک بر افزایش توان رقابتی    بانک ها است. روش شناسی پژوهش کمی و روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش های گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی است. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. جامعه ی آماری مدیران، معاونین و کارشناسان ادارات و بانک های شهر تهران(پنج بانک خصوصی منتخب)  بوده اند که 269 نفر از آنان در پژوهش شرکت کرده اند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری با نرم افزار لیزرل استفاده شده است. نتایج نشان دهنده ی آن است که فرهنگ، امنیت ادراک شده، سهولت استفاده، اعتماد، کیفیت وب سایت، حفظ حریم خصوصی و نوآوری بر توان رقابتی بانک ها تأثیر مثبت و معناداری دارند. اما تأثیر سرعت بر توان رقابتی بانک ها معنادار شناخته نشده است. در مجموع نتایج این تحقیق، نقش بانکداری الکترونیکی را بر توان رقابتی بانک ها مورد تأیید قرار می دهد.