یکی از چالش های اساسی مدیریت دانش در اقتصاد دانش بنیان امروزی، ترغیب افراد برای تسهیم دانش آنان است. ساختارهای دانش بنیان به دلیل نیاز شدید به مشارکت افراد، باید رویکرد اعتماد-محور در پیش گیرند، زیرا لازمه خلق و تسهیم دانش سطح بالایی از اعتماد و خوش بینی در روابط اعضای سازمان با یکدیگر است. این مهم در سازمان های مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات به خصوص موردتوجه است زیرا از گروه هایی تشکیل شده اند که هدف نهایی آن ها اجرای موفق پروژه های سیستم های اطلاعاتی است. این پژوهش که با هدف بررسی نقش متغیرهای اعتماد و وابستگی میان افراد در توفیق تسهیم اطلاعات در سازمان انجام شده است با استفاده از روش پیمایشی، نظرات خبرگان و مدیران سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری شیراز را مورد بررسی قرار داده است. پس از گردآوری و تحلیل مقدماتی داده ها، اقدام به آزمون مدل مفهومی پژوهش با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری گردید. نتایج نشان می دهد میزان ارتباطات اعضا بر اعتماد گروه سیستم های اطلاعاتی تأثیر مثبت و معنی داری دارد، همچنین تأثیر معنادار اعتماد و وابستگی، بر تسهیم دانش میان اعضا مورد تأیید قرار گرفته است که منجر به افزایش عملکرد گروه سیستم های اطلاعاتی می شود.
