نامه آموزش عالی

بدون شک دانشگاه ها برای استفاده حداکثری از ظرفیت خود، نیازمند داشتن استقلال در بخش های مختلف خود هستند زیرا استقلال دانشگاه ها، سیاستی اصولی برای افزایش مسئولیت پذیری، پاسخگویی و ایجاد ثبات است. بنابراین، هدف از اجرای این پژوهش، بررسی وضعیت پیشایندها و پسایندهای استقلال دانشگاهی بود. نوع پژوهش، توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی دانشگاه کاشان به تعداد 303 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 169 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های پیشایندهای استقلال دانشگاهی، پسایندهای استقلال دانشگاهی و استقلال دانشگاهی بر حسب طیف پنج درجه ای لیکرت استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه ها تأیید شد و پایایی پرسشنامه ها نیز با ضریب آلفای کرونباخ برای پیشایندها 87/0، پسایندها 85/0 و استقلال دانشگاهی 72/0 برآورد شد. تحلیل داده ها در سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار Spss و Amos انجام گرفت. یافته ها نشان داد میانگین هر یک از پیشایندها و پسایندهای استقلال دانشگاهی پایین تر از حد متوسط و میانگین استقلال دانشگاهی بالاتر از حد متوسط بود. ضریب همبستگی نشان داد همه پیشایندها (سرمایه فکری، توانمندسازهای تعالی و شایستگی های مدیریتی) بر استقلال دانشگاهی تأثیر مثبت و معنی دار دارند. همچنین استقلال دانشگاهی بر همه پسایندهای سازمانی تأثیر مثبت و معنی دار دارد.

پژوهش حاضر با هدف تبیین الگوی قضاوت دانشجویان بر اساس جهت گیری های ارزشی و فرهنگی آنان اجرا شده است. جامعه آماری پژوهش، شامل همه دانشجویان دانشگاه شیراز بود. نمونه گیری به روش طبقه ای و با استفاده از فرمول کوکران شامل تعداد 370 نفر از دانشجویان بود. در این پژوهش به منظور گردآوری اطلاعات از سه مقیاس محقق ساخته استفاده شد. روایی این مقیاس ها با استفاده از تحلیل گویه و پایایی آن به وسیله آلفای کرونباخ، محاسبه و مطلوب ارزیابی شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون رگرسیون چندمتغییره استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که الگوی قضاوت دانشجویان با جهت گیری های ارزشی و فرهنگی تبیین می شود. همچنین نتایج نشان داد که توان تبیین کنندگی دو متغیر جهت گیری های ارزشی و فرهنگی به طور هم زمان در مقایسه با نتیجه پرسش های قبل، کاهش یافته است. این یافته ها نشان دهنده آن است که دو متغیر جهت گیری ارزشی و فرهنگی به صورت هم زمان، اثر یکدیگر را خنثی کرده اند.

هدف از نگارش این مقاله، بررسی رابطه هم آفرینی و سرمایه اجتماعی بوده است. روش پژوهش توصیفی - همبستگی است. حجم جامعه آماری 671 نفر بود که حجم نمونه با به کارگیری نرم افزار سمپل پاور، 200 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه اصفهان برآورد شده است. برای گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته هم آفرینی مبتنی بر مدل دارت (2014) و سرمایه اجتماعی (عباس زاده و مقتدایی، 1388) استفاده شده است. ابزار تجزیه وتحلیل داده ها نرم افزار SPSS23 و Amos23 بود. برای تحلیل مدل از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که الگوی مفهومی پژوهش از برازش مطلوب برخوردار است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که بین هم آفرینی با سرمایه اجتماعی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. هم آفرینی با ایجاد زمینه گفت وگو، تسهیل جریان انتشار اطلاعات، دسترسی سریع، استفاده از استراتژی ها و تدابیر مناسب برای ایجاد شفافیت و انعطاف پذیری بین همکاران موجبات افزایش سرمایه اجتماعی را فراهم می آورد.

هدف از اجرای این پژوهش، تعیین کیفیت سامانه های مجازی بر اساس الگوی ایزو/آی.ای.سی 9126 از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بود. نوع پژوهش، توصیفی-پیمایشی و از حیث هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز به تعداد 4934 نفر بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 357 نفر است اما با توجه به احتمال برگشت برخی پرسشنامه به شکل مخدوش 400 پرسشنامه توزیع شد و در نهایت، 378 پرسشنامه با داده های صحیح، انتخاب و تحلیل شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها نیز با نرم افزار اس پی اس اس و اکسل انجام گرفت. نتایج نشان داد که بیشتر دانشجویان کیفیت سامانه های مجازی دانشگاه را متوسط و کیفیت عملیاتی بودن و کیفیت کارایی سامانه های مجازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بر اساس الگوی ایزو/آی.ای.سی 9126 را متوسط ارزیابی کرده اند. همچنین قابلیت اطمینان، قابلیت استفاده و قابلیت نگهداری سامانه های اطلاعاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز از دیدگاه دانشجویان این دانشگاه ضعیف ارزیابی شد. در نهایت، کیفیت انتقال پذیری سامانه های مجازی از دیدگاه دانشجویان خوب ارزیابی شد. حسب نتایج پژوهش، پیشنهادهایی برای بهبود کیفیت سامانه های مجازی دانشگاه مذکور ارائه شده است.

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی عناصر برنامه درسی فزاینده و کاهنده اثرگذار بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان بود. این پژوهش کاربردی با روش پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه کاشان در سال تحصیلی97- 1396 بود و نمونه پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد مسلش و دو پرسشنامه محقق ساخته عوامل کاهنده و عوامل فزاینده فرسودگی تحصیلی بود. برای پرسشنامه های مذکور از روایی محتوایی و سازه استفاده شد. پایایی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ برای فرسودگی تحصیلی897/0، برای عوامل کاهنده فرسودگی تحصیلی 947/0 و برای عوامل فزاینده فرسودگی تحصیلی 953/0 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از نرم افزارهای AMOS22و SPSS22  در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان فرسودگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه کاشان پایین تر از حد متوسط است. همچنین نتایج نشان داد که از میان عوامل چهارگانه در کاهش فرسودگی تحصیلی، عامل روش تدریس و عامل ارزشیابی و از عوامل چهارگانه در افزایش فرسودگی تحصیلی، عامل هدف های آموزشی و عامل ارزشیابی به ترتیب بیشترین و کمترین نقش را در افزایش و کاهش فرسودگی تحصیلی دانشجویان به خود اختصاص داده اند.

هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی و بازنمایی قلمرو روش شناسی در جغرافیای مطالعات برنامه درسی در ایران بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع کمی و از نظر هدف جزو پژوهش های کاربردی بوده و به روش تحلیل مستندات انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش، نشریه های تخصصی انجمن مطالعات برنامه درسی ایران بود که به منظور برآورد حجم نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده (121 مقاله) استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، سیاهه وارسی تحلیل محتوا «دامنه قلمرو روش شناسی در جغرافیای مطالعات برنامه درسی» و روش تجزیه وتحلیل داده ها براساس شاخص های تحلیل توصیفی و تفسیری انتخاب شد. نتایج نشان داد قلمرو روش شناسی در جغرافیای مطالعات برنامه درسی ایران، قلمرویی کوچک و محدود است. سهم کل مقاله های مرتبط با قلمرو روش شناسی از تعداد 31 روش (74/91 درصد) تنها 16روش (36/47 درصد) بود که از این بین بیشترین فراوانی با تعداد 24مقاله (83/19درصد) به پژوهش کاوش تحلیل محتوا و کمترین فراوانی با تعداد 1 مقاله (83/0) به پژوهش های پژوهش روایی، پژوهش تلفیقی، پژوهش نظریه ای و پژوهش هنجاری تعلق داشته است. در پایان با توجه به یافته های پژوهش، به منظور بهبود وضعیت و گسترش قلمرو روش شناسی در جغرافیای مطالعات برنامه درسی در ایران پیشنهادهایی ارائه شد.

هدف از نگارش مقاله حاضر، تبیین چگونگی انگیزش، رشد، تعامل و هماهنگی عرضه وتقاضای دانش توسط بازار دانش در چارچوب «اکوسیستم دانش» بود. برای این منظور از روش پژوهش اسنادی در دو حوزه نظری و تجربی استفاده شده است. یافته های پژوهش در حوزه نظری نشان می دهند که بازار دانش، سازوکار تعاملی پویا و هوشمندی است که به طور طبیعی در چارچوب اکوسیستم دانش شکل می گیرد و موجب تخصیص بهینه منابع کمیاب در فعالیت های تولید، اشاعه، تجاری سازی و استفاده از دانش در نظام اقتصادی می شود. از این رو، نهادی کلیدی برای کمک به توسعه اقتصادی دانش بنیان در یک کشور محسوب می شود. در حوزه تجربی، یافته های پژوهش، نشان دهنده آن است که اکوسیستم دانش (به طور عام) و بازار دانش (به طور خاص) در اقتصاد ایران شکل نگرفته اند. چون اقتصاد ایران زیست بوم مناسب برای شکل گیری و توسعه اکوسیستم های دانش و درنتیجه بازار دانش نیست. از این رو، تلاش های دولت که بدون توجه به این مسئله صورت گرفته اند، اثربخشی لازم را نداشته اند. بنابراین، توسعه اکوسیستم و بازار دانش در ایران، نخست مستلزم اصلاح و بهبود زیست بوم آن است.