بنا بر اصول توسعه پایدار انسانی تأمین نیازهای اولیه و اساسی شهروندان یک جامعه امری مهم و الزامی می باشد. یکی از مهم ترین این ضروریات نیاز به تأمین مسکن برای اقشار مختلف می باشد. اﻣﺮوزه مسکن یکی از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﺎد کشورهای درحال توسعه اﺳﺖ، بطوری که مهاجرت های داﺧﻠی، ﻣﺸکﻼت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻋﺮﺿﻪ ی زﻣیﻦ، ﻓﻘﺪان منابع کافی، ﺿﻌﻒ ﻣﺪیﺮیﺖ اﻗﺘﺼﺎدی، ﻧﺪاﺷﺘﻦ برنامه ریزی ﺟﺎﻣﻊ ﻣﺴکﻦ و ﺳﺎیﺮ نارسایی هایی کﻪ در زیرساخت های اﻗﺘﺼﺎدی ایﻦ کﺸﻮرها وﺟﻮد دارد، از یکﺴﻮ و اﻓﺰایﺶ ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺟﻤﻌیﺖ ﺷﻬﺮﻧﺸیﻦ از ﺳﻮیی دیﮕﺮ تأمین ﺳﺮﭘﻨﺎه در ایﻦگونه کﺸﻮرﻫﺎ را ﺑﻪ ﺷکﻠی ﻏﺎﻣﺾ و چندبعدی درآورده اﺳﺖ. در این میان مالکیت مسکن با توجه به اهمیتی که در بعد اجتماعی و روانی شهروندان دارد، امری مهم است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی وضعیت مالکیت مسکن در نواحی چهارگانه شهر سامان از توابع استان چهارمحال و بختیاری با رویکرد توسعه پایدار می باشد، این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. جهت تحلیل پژوهش از مدل تصمیم گیری ویکور و برای وزن دهی به شاخص ها از مدل سلسله مراتبی AHP استفاده گردیده است.
فرسایش که یکی از آنها زمین لغزش است پدیده ایست که هرساله باعث هدر رفتن بسیاری از منابع آب وخاک و تخریب منابع طبیعی می شود. هدف تهیه و تحلیل نقشه زمین لغزش ها و تأثیر آن در تولید رسوب در حوزه آبخیز چلگرد شهرکرد است. برای تهیه نقشه خطر زمین لغزش لایه های اطلاعاتی شیب، ارتفاع از سطح دریا، شاخص پوشش گیاهی، لیتولوژی، کاربری اراضی، فاصله از جاده، فاصله از شبکه آبراهه، فاصله از گسل و فاصله از چشمه ها استفاده گردیدند. سپس محدودیت ها و عوامل به ترتیب استانداردسازی بولین و فازی شده، پس از وزن دهی با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی، تلفیق نهایی فازی انجام شده، نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش فازی تهیه گردید. نتایج حاصله نشان داده که 49 درصد از اراضی منطقه موردمطالعه در پهنه های خطر بالا و خیلی بالا قرارگرفته است. در این تحقیق فاصله 500 متری از جاده و 400 متری از آبراهه، شیب 50-15 درصد، ارتفاع تا2600 متر و کاربری های کشاورزی و باغ و همچنین سازندهای خان کت و نیریز بیشترین درصد مساحت لغزش هارادرخود جای داده اند که البته احتمال بروز زمین لغزش در حواشی جاده ها و آبراهه ها با شیب های متوسط به مراتب از سایر نقاط بیشتر است که در مدیریت آبخیز با توجه به رسوب و فرسایش باید به این مناطق بیشتر توجه کرد.
پردازه های محرک توسعه یکی از رویکردهای متأخر ادبیات بازآفرینی شهری در جهان و ایران هست. در این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی سعی بر آن است تا با بهره گیری ازتجارب علمی و عملی در شهرهای منتخب جهان (انگلیس، هلند و ایران ) ودر راستای دستیابی به هدف مقاله عوامل موفقیت اجرای پردازه های یاد شده را بیان دارد. برای این منظور پنج نمونه از اجرای پردازه های محرک توسعه انتخاب انتخاب گردید. با استفاده از روش ANP در نرم افزار super desicion نسبت به مقایسه زوجی معیار ها ، زیر معیار ها و گزینه ها اقدام شده و در نهایت پس از بدست آوردن اوزان مرتبط با آنها ، این نتیجه حاصل شده است که در سطح معیار ها مهمترین عوامل موفقیت پردازه های موصوف تکیه بر معیارهای اجتماعی و اقتصادی است. اما به صورت جزئی تر عواملی چون بهبود محیطی( معیار زیست محیطی) ، فضای همگانی (معیار اجتماعی) ، بازیگران اقتصادی ، برند سازی و بهبود مسکن (معیار اقتصادی) ، خدمات عمومی ، توجه به زمینه و بافت و در نهایت بهره برداری از زمین (معیار کالبدی) از مهمترین عوامل اجرای بهینه پردازه های محرک توسعه است.
افزایش مشکلات دنیای مدرن و رشد روزافزون جمعیت منجر به افزایش ساخت و سازهای بشری در جهت رفع نیازهای گسترده جمعیت گردیده است. این امر از یک سو سبب مصرف بیش از حد انرژی ، افزایش آلودگی های محیطی و از دست دادن حجم عظیمی از منابع طبیعی و از سوی دیگر سبب نادیده گرفته شدن نیازهای روانی، فرهنگی، اجتماعی انسان ها گردیده است. از اینرو سامانه های پایدار در اولویت سیاست های کشورهای توسعه یافته قرار گرفته اند .کشورهای در حال توسعه مانند ایران نیز هم اکنون در پی اجرای این سیاست ها در جهت حل مشکلات مختلف فرهنگی، زیست محیطی هستند. پیامد های مثبت ناشی از کنترل این آسیب ها و به حداقل رساندن آنها باعث به وجود آمدن سامانه های صدور گواهی نامه پایداری نظیر لیید در آمریکا و بریام در انگلستان گردید. با توجه به وضعیت کشور ایران در زمینه مصرف بی رویه انرژی و سرعت ساخت و سازها، در این مقاله ابتدا سامانه های لیید و بریام به عنوان نمونه های موفق جهانی مورد بررسی قرار گرفته اند. سپس، با در نظر گرفتن هویت، فرهنگ و سایر عوامل موثر بر روابط اجتماعی مردم، ضوابطی در جهت ایجاد یک سامانه ارزیابی پایداری ساختمان سبز در ایران پیشنهاد شده است.
در عصر حاضر یکی از مهمترین چالش های شهر تهران موضوع حریم و اداره آن است به طوریکه تغییر کاربری ها و پیدایش کانون های شهری جدید به ویژه در پهنه جنوبی وغربی تهران بسیار نابسامان و مغشوش شده است.در تحقیق پیش رودرنظر داریم ظرفیت نهادهای تاثیرگذار درصیانت وتوسعه پایدارحریم منطقه 19را بر اساس چهارمولفه ظرفیت توانایی نهادها، ظرفیت یکپارچه بودن نهادها، ظرفیت دانش نهادها و ترتیبات قانونی مناسب مورد بررسی قرار دهیم.نوع تحقیق بر مبنای هدف کاربردی و اکتشافی و از نظر روش توصیفی-تحلیلی است.جهت تجزیه و تحلیل آماری در بخش یافته های توصیفی از درصد فراوانی و میانگین؛و در بخش استنباطی از آزمونهای تی تک نمونه ای و فریدمن استفاده شده است. نتایج نشان میدهد هیچ کدام ازظرفیت های مولفه های اشاره شده در سطح مطلوب وبالایی قرار ندارند. همچنین بررسی میانگین رتبه نشان می دهد که ظرفیت یکپارچه بودن نهادها بالاترین میانگین بین این مولفه ها با مقدار 3.15 را دارد
توسعه اقتصادی ﯾﮑﯽ از رویکردهای ﻋﻤﺪه ﮐﺸﻮرﻫﺎ نسبت به مناطق مرزی به شمار می رود.این کشورها ﺑﺮای ﺟﺒﺮان ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽﻫﺎ، ﻓﺮار از ﻓﻘﺮ ﺳﯿﺎﺳﯽ، اﻗﺘﺼﺎدی، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪای ﻣﺘﻌﺎدل و ﻫﻤﻪﺟﺎﻧﺒﻪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد وﺿﻊ زﻧﺪﮔﯽ ساکنین مناطق مرزی ﻣﻨﺠﺮﮔﺮدد ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺻﺤﯿﺢ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰیﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺑﻬﯿﻨﻪ در ﺳﻄﺢ ﻣﻠﯽ و ﻣﻨﻄﻘﻪای اﺳﺖ هستند.ﺗﻮﺳﻌﻪ اقتصادی و اﻣﻨﯿﺖ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮزی ﺗﺄﺛﯿﺮات ﻣﺘﻘﺎﺑﻠﯽ ﺑﺮﻫﻢ دارﻧﺪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪایﮐﻪ ﻫﺮ اﻗﺪاﻣﯽ در ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮات ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﯽ ﺑﺮ اﻣﻨﯿﺖ ﻣﯽﮔﺬارد.ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ، ﻣﻨﺎﻃﻖ دارای ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﺑﺎﻻی ﺗﻮﺳﻌﻪ از ﺿﺮاﯾﺐ اﻣﻨﯿﺘﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﻧﺴﺒﺖﺑﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺗﻮﺳﻌﻪﻧﯿﺎﻓﺘﻪﺗﺮ ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ.از این رو ،نگارندگان با روش توصیفی تحلیلی و بهره گیری ازمطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی و با هدف تحلیل مولفه های توسعه اقتصادی بر امنیت پایدار منطقه مرزی بورالان تا سردشت ،در صدد پاسخگویی به این سوال هستند : مولفه های تاثیرگذار توسعه اقتصادی بر امنیت پایدار منطقه مرزی بورالان تا سردشت کدامند؟
نقشه سیاسی جهان از سال 1648 میلادی زمانی که طبق معاهده وستفالیا حق حاکمیت حکومت ها در قلمرو سرزمینی آنها به وسیله قدرت های بزرگ اروپایی به رسمیت شناخته شد تاکنون دچار تحولات زیادی شده است. در قرن بیست و یکم محور تفکرات و تحولات ژئوپلیتیکی قومیت ها و ملیت ها خواهد بود بطوری که در قرن حاضر شاهد رشد جنبش های استقلال خواهانه ی مناطق جدایی طلب در مناطق مختلف ژئوپلیتیکی جهان هستیم. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و پیمایشی و نیز با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و میدانی از طریق تکنیک تحلیل مسیر با نرم افزارLisrel ، بدنبال ارزیابی و ارئه ی مدل عملیاتی از عوامل تاثیرگذار بر استقلال مناطق جدایی طلب و تأثیر آن بر خودآگاهی و افزایش جنبش های جدایی طلب می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که به ترتیب عوامل سیاسی 48/80، نظامی- امنیتی 34/78، سرزمینی 62/74، ژئواکونومیک 07/60، ژئوپلیتیک 12/55، ژئوکالچر 76/50 و هیدروپلیتیک 38/47، بیشترین ضریب معناداری را با استقلال مناطق جدایی طلب دارند و استقلال این مناطق نیز با خودآگاهی و افزایش جنبش های جدایی طلب رابطه ی معناداری دارد. همچنین نتایج شاخص های برازش مدل نشان داد مدل طراحی شده با داده های نمونه برازش مناسب و ارتباط نزدیکی با فرض های نظری دارد.
یکی از مسائل مهم دفاع در مقابل حملات هوایی و زمینی جهت حفظ جان نیروها و کاهش تلفات، داشتن امکانات درمانی و بیمارستان های مناسب و به تعداد کافی در محل هایی می باشد که اصول پدافند غیرعامل و ملاحظات مکانیابی مدنظر قرار گرفته باشد. پژوهش حاضر به عنوان یک تحقیق کاربردی بارویکردی توصیفی- تحلیلی و استفاده از نظر کارشناسان نظامی، جهت مکانیابی بهینه بیمارستان های صحرایی با استفاده از یکی از روش های تصمیم گیری چند معیاره، ((FUZZYAHP، در محیط GIS انجام پذیرفته و در پایان، مکان های مستعد جهت استقرار بیمارستان های صحرایی در منطقه نصرآباد مشخص گردید. در این تحقیق معیارهایی چون ارتفاع، شیب، دسترسی به راهها، پوشش اراضی، فاصله از مواضع استقرار نیروهای خودی و توپخانه سبک دشمن، قابلیت دید، دسترسی به محل های مناسب فرود بالگرد و فاصله از آبراهه ها مدنظر قرار گرفته و سپس به معیارها وزندهی بر اساس نظرات کارشناسان انجام پذیرفت و نقشه پهنه بندی مکان های مناسب احداث بیمارستان تهیه گردید. نتایج حاصل از مکان یابی نشان می دهد که درحدود 95 هکتاراز زمین های منطقه که تقریبا5 درصد ازکل منطقه را در بر دارد، مناسب ترین مناطق جهت استقرار این واحدها با توجه به معیارهای درنظرگرفته شده می باشد
