از فرود به فراز
حوزه های تخصصی:
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۰۱ تا ۶۲۰ مورد از کل ۹۹۰ مورد.
تأثیر سه رویکرد آموزشی بر عملکرد بازی بسکتبال در دانشجویان پسر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۸ شماره ۳۵
63 - 84
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر سه رویکرد آموزشی مبتنی بر تاکتیک، ترکیبی و تکنیک به تاکتیک (سنتی) بر تصمیم گیری، اجرای مهارت، حمایت و یادگیری تکنیک های پایه ای بسکتبال بود. پژوهش ازنوع نیمه تجربی بود که در یک طرح پیش آزمون- میان آزمون- پس آزمون- یادداری- انتقال درمدت هشت هفته اجرا شد. شرکت کنندگان 45 دانشجوی پسر بودند که به سه گروه مبتنی بر تاکتیک (15 نفر)، ترکیبی (15 نفر) و سنتی (15 نفر) تقسیم شدند و در 18 جلسه آموزش بسکتبال شرکت کردند. نتایج نشان داد که دو گروه مبتنی بر تاکتیک و ترکیبی در تصمیم گیری و حمایت نسبت به گروه سنتی بهتر بودند؛ اما در آزمون های مهارتی ایفرد، گروه ترکیبی و سنتی بهتر عمل کردند. یافته ها پیشنهاد می کنند که مدل های آموزش مبتنی بر تاکتیک و استفاده از فرایند پرسش و پاسخ درقالب بازی های تعدیل شده روش تمرینی مناسبی برای ارتقای عملکرد بازی در دانشجویان هستند و به نظر می رسد که این پیشرفت قابلیت انتقال بیشتری به شرایط بازی واقعی را دارد.
تأثیر نوع تداخل زمینه ای در یادگیری مهارت های حرکتی دختران قبل از بلوغ(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی آرایش تمرین مسدود، تصادفی، فزاینده تدریجی و کاهنده تدریجی بر اکتساب و یادداری انواع مختلف پاس بسکتبال (بالای سر، داخل سینه، بغل با دست برتر) در دختران 8 تا 10 سال است. بدین منظور 60 دانش آموز دختر کلاس دوم، سوم و چهارم ابتدایی داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه مسدود، تصادفی، فزاینده تدریجی، کاهنده تدریجی تقسیم شدند. پس از اجرای پیش آزمون در هر مهارت، مرحله اکتساب شامل پنج جلسه تمرین و هر جلسه 81 کوشش آغاز شد. گروه مسدود در هر جلسه هر مهارت را به صورت 27 کوشش پشت سر هم انجام دادند. گروه تصادفی در هر جلسه با آرایش تصادفی سه مهارت مورد نظر را تمرین کردند و گروه فزاینده تدریجی در هر جلسه 27 کوشش اول را به صورت مسدود، 27 کوشش دوم را به صورت زنجیره ای و 27 کوشش سوم را به صورت تصادفی تمرین کردند. گروه کاهنده تدریجی نیز در هر جلسه 27 کوشش اول را به صورت تصادفی و 27 کوشش دوم را به صورت زنجیره ای و 27 کوشش سوم را به صورت مسدود تمرین کردند. آزمودنی ها در پایان پروتکل تمرین 405 کوشش را انجام دادند. پس از پایان جلسه پنجم آزمون اکتساب گرفته شد و 3 روز پس از آن آزمون یادداری به عمل آمد. نتایج نشان داد که در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معنا داری بین میانگین ها وجود ندارد و این تمرینات با سطح تداخلی متفاوت آثار شایان توجهی بر مراحل مختلف یادگیری نداشته است (05/0 P>).
تأثیر تحریک مستقیم جمجمه ای و تمرینات منتخب حرکتی بر مهارت های حرکتی درشت در کودکان با اختلال طیف اتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۳۹۶ شماره ۲۸
79 - 96
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تحریک مستقیم جمجمه ای ( tDCS ) بر قشر حرکتی اولیه و تمرینات منتخب حرکتی بر مهارت های حرکتی درشت (هدف گیری و گرفتن) در کودکان با اختلال طیف اتیسم بود. روش پژوهش، شبه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شم استفاده شد. تعداد 18 کودک شش تا 14 سال با اختلال طیف اتیسم با روش نمونه گیری دردسترس و با توجه به معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و شم قرار گرفتند. آزمودنی ها به مدت 10 جلسه (سه جلسه در هفته)، تحت tDCS آندی به مدت 20 دقیقه بر قشر حرکتی اولیه ( M<sub>1</sub> ) قرار گرفتند. نُه آزمودنی تمرینات حرکتی را بعد از تحریک مغزی با هدف بهبود مهارت های حرکتی درشت انجام دادند. نُه آزمودنی دیگر در جلسات تمرینات حرکتی به طور مشابهی شرکت کردند؛ با این تفاوت که تحریک مغزی ساختگی اعمال می شد (گروه شم). آزمون هدف گیری و گرفتن از مجموعه آزمون های ارزیابی حرکت برای کودکان ( MABC2 ) قبل از مداخله و پس از 10 جلسه (بعد از مداخله) ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مختلط دوعاملی آزمون تی همبسته استفاده شد. یافته ها نشان داد که تحریک مستقیم جمجمه ای روی قشر حرکتی اولیه به همراه تمرینات حرکتی تأثیر معناداری بر بهبود مهارت های حرکتی درشت در کودکان ب ا اختلال طیف اتیسم دارد ( P ≤ 0.05 )؛ درحالی که تمرینات حرکتی بدون تحریک مستقیم جمجمه ای منجر به بهبود مهارت های حرکتی درشت در کودکان ب ا اختلال طیف اتیسم نمی شوند. یافته ه ا بیانگر این موضوع است که تحریک مستقیم جمجمه ای می تواند مکمل سودمندی برای تمرینات حرکتی با هدف بهبود مهارت های حرکتی در کودکان با اختلال اتیسم باشد.
ارزیابی عوامل اقتصادی مؤثر در موفقیت ورزشی تیم های لیگ برتر فوتبال ایران
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال دوم تابستان ۱۳۹۸ شماره ۲
150 - 160
حوزه های تخصصی:
مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر ارزیابی عوامل اقتصادی مؤثر در موفقیت ورزشی تیم های لیگ برتر فوتبال ایران بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت، تبیینی (علی) است. جامعه آماری پژوهش شامل 32 تیم لیگ برتر فوتبال کشور در سال های 1394 و 1395 بودند. روش شناسی: جهت جمع آوری داده ها از اطلاعات موجود در سایت های سازمان لیگ، بانک مرکزی، ورزش 3، نود و همچنین مصاحبه با مدیران و روابط عمومی های باشگاه ها منتخب استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون چندگانه و لجستیک در نرم افزار E Views (نسخه 9) در سطح 5/0 استفاده گردید. نتایج: نتایج نشان داد که میزان اعتبار تیم ها، سرمایه گذاری در تیم های پایه و وجود هوادار بیشتر در ورزشگاه، اثری مثبت و معنادار بر موفقیت آن ها داشته (05/0 P ≤) ، اما میزان حمایت مالی، شهر محل استقرار تیم ها، تحصیلات کادر فنی و برخورداری از مربی خارجی بر موفقیت تیم ها اثری معنادار نداشته است (05/0 <P). نتیجه گیری: بنابراین می توان گفت که با توجه به نقش مثبت میزان اعتبار تیم ها در به خدمت گرفتن بازیکنان، کادر فنی و همچنین امکانات بهتر و به تبع آن تلاش برای جذب هواداران بیشتر و همچنین سرمایه گذاری در تیم های پایه به عنوان پشتوانه ای برای تیم های بزرگ سال، می توان بیان کرد سایر تیم ها نیز می توانند با الگو گرفتن از تیم های موفق و الگو گرفتن از روش آن ها در کسب موفقیت تلاش نموده و از طرفی از هدر رفت هزینه ها و سقوط به سطوح پایین تر که با ضررهای مالی فراوانی همراه می باشند، جلوگیری نمایند.
نمای نزدیک: سید امیر حسینی
حوزه های تخصصی:
اثر تمرین های چشم ساکن بر یادگیری مهارت های تنیس روی میز(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۳۹۸ شماره ۳۷
53 - 68
حوزه های تخصصی:
هدف از انجام این مطالعه، بررسی کارآمدی تمرین های چشم ساکن در یادگیری مهارت های تنیس روی میز بود. بدین منظور، 28 بازیکن مبتدی به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه کنترل 12 جلسه تمرین های رایج و گروه تجربی یک جلسه تمرین های چشم ساکن و 12 جلسه تمرین های رایج با تمرکز بر تمرین های چشم ساکن را انجام دادند. نتایج نشان داد که گروه تجربی در فاکتورهای بینایی و دقت عملکرد در تمام مهارت ها بهبود یافتند و میانگین دقت عملکرد در گروه کنترل ( 7.1 = M ، 3.2 = M ) و تجربی ( 10.2 = M ، 6.3 = M ) به ترتیب در اجرای سرویس و دریافت سرویس بود. یافته های مطالعه حاضر از ادبیات پژوهشی دراین زمینه حمایت می کنند که تمرین های چشم ساکن در مقایسه با تمرین های رایج، اکتساب مهارت در افراد مبتدی را سرعت می بخشند و شواهد اولیه نشان می دهند که پروتکل های تمرینی چشم ساکن مختصر می توانند تأثیر تمرینی بلندمدت داشته باشند.
تسهیل و تحکیم یادگیری حرکتی رویه ای با استفاده از نوروفیدبک(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۷ شماره ۳۱
129 - 146
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش نوروفیدبک بر بهبود اجرا و یادگیری حرکتی رویه ای یک تکلیف جدید بود. جامعه آماری پژوهش را همه دانشجویان دانشگاه ارومیه در سال 94-1393 تشکیل می دادند که از میان آنها 47 نفر (میانگین سنی 96/1 ± 20/23) به صورت نمونه در دسترس انتخاب و در چهار گروه (نوروفیدبک همراه با تمرین رویه ای حرکتی، نوروفیدبک، تمرین رویه ای حرکتی و کنترل) به طور تصادفی تقسیم شدند. آزمودنی ها همه راست دست بودند و تکلیف پیگردی چرخان را به شیوه معکوس با دست غیربرتر (چپ) اجرا کردند. یادگیری حرکتی رویه ای، به عنوان افزایش عملکرد در تکلیف پیگردی، در طول بلوک های تمرین، در همان روز ارزیابی شد و تحکیم یادگیری پس از 24 ساعت استراحت ارزیابی شد. پروتکل نوروفیدبک شامل فعال سازی قشر حرکتی اولیه راست و سرکوب موج مو (هشت تا 12 هرتز) در نقطه سی چهار در یک جلسه سی دقیقه ای بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری نشان داد که برنامه نوروفیدبک همراه با تمرین رویه ای حرکتی، در مقایسه با دیگر گروه ها، تأثیر معناداری بر یادگیری حرکتی رویه ای داشت؛ اما در مرحله یادداری بر یادگیری مؤثر نبود. به طورکلی یافته های این پژوهش نشان می دهند که یک جلسه برنامه نوروفیدبک بلافاصله به دنبال جلسه تمرینی، موجب تسهیل اجرا و یادگیری و تسریع اکتساب اولیه تکلیف حرکتی رویه ای شد.
مقایسه تأثیر استرس محدودیت حرکتی بر یادگیری و حافظه فضایی رت های نر پیر و جوان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۳۹۶ شماره ۲۸
165 - 178
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر استرس محدودیت حرکتی بر یادگیری و حافظه فضایی رت های نر پیر و جوان بود. تعداد 24 رت نر نژاد ویستار از پژوهشکده رویان اصفهان در دو گروه سنی سه ماهه (جوان) و 12 ماهه (پیر) انتخاب شدند و براساس وزن در چهار گروه شش تایی تقسیم شدند. پس از یک هفته سازگاری با محیط لانه و تردمیل، هر گروه با توجه به برنامه خاص خود شامل، گروه استرس محدودیت حرکتی (روزی دو ساعت به مدت هفت روز) و گروه کنترل به تمرین پرداختند. برای اندازه گیری میزان یادگیری و حافظه فضایی از آزمون مازآبی موریس استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس دوطرفه انجام شد. نتایج نشان داد که استرس محدودیت حرکتی، یادگیری رت های پیر و جوان را تخریب می کند؛ اما بر حافظه فضایی آن ها اثر معناداری برجای نمی گذارد؛ به طوری که یادگیری رت های جوان دراثر استرس در مقایسه با رت های پیر کمتر تخریب می شود. نتایج حاصل از پژوهش به ت أ ثیر منفی استرس محدودیت حرکتی به ویژه در یادگیری اشاره دارد.
تعامل خودپنداره بدنی با تمرین به روش مربی مدار و خودتنظیم در اکتساب، یادداری و انتقال یک مهارت ورزشی در دختران سنین دانشگاهی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
انطباق ویژگی های صفتی شاگردان با شیوه های آموزش و تمرین مهارت های ورزشی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تعامل خودپنداره بدنی با تمرین به روش مربی مدار و خودتنظیم در اکتساب، یادداری و انتقال سرویس والیبال در دختران سنین دانشگاهی بود. شرکت کنندگان 50 دانشجوی دختر 25- 18 سال بودند که در گروه های خودپنداره بدنی بالا و پایین قرار گرفتند و سپس هر کدام از این دو گروه به زیرگروه ها شامل گروه تمرین کننده به روش مربی مدار یا خودتنظیم تقسیم شدند. شرکت کنندگان در محیط تمرینی ویژه خود به مدت شش هفته به صورت هفته ای چهار جلسه به تمرین مهارت ملاک پرداختند. از آزمون های سرویس والیبال ایفرد و پرسشنامه خودپنداره بدنی برای گردآوری داده ها استفاده شد. آزمون های اکتساب در هر هفته، آزمون یادداری پس از سه روز از آخرین جلسه تمرین و آزمون انتقال به فاصله یک ساعت پس از آزمون یادداری اخذ شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و تحلیل واریانس تحلیل شد. یافته ها نشان داد گروه خودپنداره بالا با روش تمرینی خودتنظیم بیشترین پیشرفت را در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال نشان دادند و سایر گروه ها عملکرد نسبتاً مشابهی داشتند. یافته ها به وضوح بیان می کنند فراگیران مهارت سرویس والیبال با داشتن خودپنداره بدنی بالا و انجام تمرین به روش خودتنظیم بیشترین میزان اکتساب و یادگیری مهارت را خواهند داشت.
تدوین راهبردهای توسعه گردشگری ورزشی استان ایلام
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال سوم پاییز ۱۳۹۹ شماره ۳
361 - 371
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق حاضر تدوین راهبردهای توسعه گردشگری ورزشی استان ایلام بود. تحقیق حاضر از نوع زمینه یابی توصیفی تحلیلی بوده و به شکل میدانی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران و کارشناسان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام 60 نفر و ادارات گردشگری و میراث فرهنگی به تعداد 80 نفر بودند (140 N=). نمونه آماری به روش کل شمار برآورد شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود؛ که روایی صوری آن توسط 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن برابر با (88/0 =α) محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با از آزمون های آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که گردشگری ورزشی استان ایلام دارای 12 نقطه قوت، 12 ضعف، 11 فرصت و 12 تهدید می باشد که پس از تحلیل داده ها و تشکیل ماتریس ارزیابی هر یک از عوامل داخلی و خارجی مشخص شد، گردشگری ورزشی استان ایلام در موقعیت WT قرار دارد.واژگان کلیدی: استراتژی، برنامه ریزی استراتژیک، گردشگری، گردشگری ورزشی.
تاثیر تمرینات وی فیت بر ویژگی های فراشناختی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال دوم پاییز ۱۳۹۸ شماره ۳
177 - 188
حوزه های تخصصی:
مقدمه و هدف: اختلال هماهنگی رشدی یک اختلال ناهمگن است. هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثیر تمرینات وی فیت بر ویژگی های فراشناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش شناسی: تحقیق حاضر کاربردی و نیمه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کودکان پسر 7 تا 12 سال مبتلا به اختال هماهنگی رشدی شهر رفسنجان در سال تحصیلی 98-1397 بودند. از این تعداد، 30 دانش آموز پسر به صورت نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی(15 پسر) و کنترل(15 پسر) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی به مدت 16 جلسه (2 ماه و هفته ای2 جلسه) و هر جلسه 55 دقیقه در یک محیط مجهز شده و با نشاط و با نظارت کارشناس پزشکی در جهت جلوگیری از آسیب دیدگی آزمودنی ها قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت های فراشناختی کودکان اپرسشنامه فراشناختی کودکان (MCQ-C) استفاده شد. از آزمون کولموگروف– اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن توزیع ها و از تحلیل کوواریانس برای مقایسه گروه ها استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که تمرینات وی فیت تاثیر معناداری در بهبود ویژگی های فراشناختی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی داشته است(05/0˂P). نتیجه گیری: به طور کلی، استفاده از تمرینات وی فیت برای کمک به افراد دارای اختلال هماهنگی رشدی برای بهبود یک جنبه حیاتی عملکرد روانشناختی، امکان پذیر به نظر می رسد.
تأثیر تمرین هوازی تداومی متوسط و تناوبی شدید قبل از ایسکمی مغزی بر حافظه فضایی و شاخص نروتروفیک BDNF موش های صحرایی نر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۳۹۸ شماره ۳۶
35 - 52
حوزه های تخصصی:
پیش آماده سازی با فعالیت ورزشی باعث کاهش آسیب سکته مغزی می شود؛ بااین حال، اثر تمرین های هوازی تداومی و تناوبی بر حافظه پس از سکته مغزی سنجیده نشده است؛ ازاین رو، هدف این پژوهش، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تداومی با شدت متوسط در مقایسه با تمرین تناوبی با شدت بالا قبل از ایسکمی مغزی بر حافظه فضایی و سطح پروتئین BDNF هیپوکامپ در موش صحرایی نر ویستار بود. بدین منظور، 75 سر موش نر ویستار دوازده هفته ای به سه گروه کنترل (تعداد = 25)؛ تمرین تداومی (تعداد = 25) و تمرین تناوبی با شدت بالا (تعداد = 25) تقسیم شدند و پروتکل تمرین تداومی با شدت متوسط (پنج جلسه در هفته) و تناوبی با شدت بالا (سه جلسه در هفته) را به مدت شش هفته انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، حیوانات اکتساب حافظه فضایی را به مدت سه روز و 24 ساعت بعد از جراحی سکته مغزی به روش انسداد شریان مرکزی مغزی انجام دادند و هفت روز بعد آزمون یادداری گرفته شد. بلافاصله پس از آزمون، موش ها هوش بری و بافت هیپوکامپ برای سنجش تغییرات پروتئین BDNF استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که تمرین تداومی قبل از سکته مغزی سبب کاهش تخریب در حافظه و یادگیری شد ( 0.0002 P = ). همچنین، آزمون آماری یو من- ویتنی تفاوت معناداری ( 0.02 P = ) را در مقادیر BDNF بافت هیپوکامپ گروه تداومی نسبت به گروه تناوبی نشان داد. فعالیت تداومی با شدت متوسط تأثیر چشمگیری بر جلوگیری از تخریب حافظه، یادگیری و میزان BDNF هیپوکامپ پس از سکته مغزی دارد. درواقع، فعالیت تداومی با شدت متوسط می تواند به کاهش آسیب های ناشی از سکته مغزی منجر شود.
تأثیر محرومیت از خواب و مداخلة پس گستر بر یادگیری ناپیوستة مهارت پرتاب آزاد بسکتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر تأثیر محرومیت از خواب و مداخلة پس گستر بر یادگیری ناپیوستة مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. تعداد 50 آزمودنی مبتدی از بین بازیکنان پسر بسکتبال شهرستان بوکان با توجه به نمرات پرسش نامة کیفیت خواب پیتزبورگ انتخاب و به صورت انتساب تصادفی (با توجه به نمرة پیش آزمون پرتاب آزاد بسکتبال) به پنج گروهِ خواب شبانة کامل، محروم از خواب، خواب شبانة کامل و مداخلة پس گستر، محروم از خواب و مداخلة پس گستر و توزیع جلسات تمرین با فاصلة کمتر از یک ساعت تقسیم شدند. برای سنجش اجرای تکلیف از آزمون توانایی های هریسون استفاده شد و برای گروه مداخلة پس گستر پرتاب دارت در نظر گرفته شد. بخش اصلی پژوهش شامل آموزش و پیش آزمون، دو جلسه تمرین و آزمون یادداری بود. با توجه به تعریف یادگیری ناپیوسته اختلاف بین نمرات دسته کوشش نهایی جلسة اول با دسته کوشش ابتدایی جلسة دوم به عنوان نمرة یادگیری ناپیوسته در نظر گرفته شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با آزمون های تکراری، آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت بین گروه های مختلف پژوهش در یادگیری ناپیوسته (001/0 P= ) و نمرات یادداری (007/0 P= ) معنادار است. گروه های دارای فاصلة زمان استراحت کافی بین دو جلسه و استراحت کامل ، سطح اجرای روز بعد آنها نسبت به روز قبل بالاتر بود. با توجه به این نتایج، افرادی که در حال یادگیری مهارت هستند، باید بر الگوی خواب و فعالیت های روزانة خود نیز توجه داشته باشند تا یادگیری مهارت دچار اختلال نشود و از تمرین خود بهرة بالاتری ببرند.
مقایسه تأثیر روش های نوروفیدبک کاهش آلفا و افزایش تتا بر یادگیری تکلیف تعقیبی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو نوع پروتکل نوروفیدبک بر یادگیری مهارت حرکتی تعقیبی انجام شد. بدین منظور 42 نفر در قالب سه گروه ""کاهش آلفا""، ""افزایش تتا"" و کنترل قرار گرفتند. در گروه "" کاهش آلفا""، هدف کاهش دامنة آلفا در منطقه قشر حرکتی قبل از شروع تمرین مهارت و در گروه "" افزایش تتا"" هدف افزایش دامنة تتا در منطقه آهیانه ای بلافاصله بعد از اتمام تمرین مهارت بود. سپس افراد در آزمون های یادداری با وقفه های 90 دقیقه، 24 ساعت و یک هفته بعد شرکت نمودند. نتایج نشان داد در آزمون یادداری اول گروه ""کاهش آلفا"" عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت. هرچند این برتری در آزمون های یادداری دوم و سوم معنادار نبود. یافته های حاضر نشان می دهند با بازداری آلفا و متعاقب آن افزایش تحریک پذیری در منطقه قشر حرکتی می توان آثار مفیدی در یادگیری یک مهارت حرکتی ایجاد نمود هر چند پایداری این اثر در طول زمان نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
اثر تعدیل کنندة خُلق بر یادگیری حرکتی پنهان با تأکید بر اضطراب صفتی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر انواع خلق بر یادگیری حرکتی پنهان در افراد همگون با اضطراب صفتی پایین بود. نمونة تحقیق حاضر شامل 75 دانشجوی مرد داوطلب از دانشگاه خوارزمی با اضطراب صفتی پایین بود که به شکل تصادفی به سه گروه خلق مثبت، منفی و خنثی تقسیم شدند. در ابتدا همه شرکت کنندگان با استفاده از تصاویر عاطفی در معرض القاء خلق مثبت، منفی و خنثی قرار گرفتند و بعد از آن تکلیف ردیابی آینه را طی یک بلوک 10 کوششی تمرین کردند. آزمون یادداری شامل 4 کوشش از همان تکلیف بود. نتایج نشان داد در زمان یادداری گروه خلق مثبت نسبت به دو گروه دیگر زمان اجرای بهتر و خطای کمتری دارد (05/0>P). در این پژوهش نقش تعدیل کنندة هیجان در حافظة حرکتی پنهان به تأیید رسید و مشخص شد افراد با اضطراب صفتی پایین از خلق مثبت بهرة بیشتری در شرایط یادگیری می برند.
تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی- هیجانی بر بهزیستی ذهنی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال دوم بهار ۱۳۹۸ شماره ۱
1 - 10
حوزه های تخصصی:
مقدمه و هدف: پژوهش حاضر به بررسی آموزش تاثیر مهارت های اجتماعی- هیجانی بر بهزیستی ذهنی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان پرداخته است. روش: پژوهش حاضر تجربی(آزمایشی) از نوع کلاسیک(پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و آزمایش)است. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان در سال تحصیلی 98- 1397 در شهر نورآباد بود. ابتدا به روش نمونه گیری تصادفی از بین مدارس شهر نورآباد یک مدرسه انتخاب شد و سپس از بین کلاس های موجود در همان مدرسه، دو کلاس انتخاب و به روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. در ابتدای پژوهش از هر دو کلاس پیش آزمون گرفته شد و شرکت کنندگان در پژوهش به پرسشنامه های بهزیستی ذهنی و خودکارآمدی تحصیلی پاسخ دادند و پس از پایان آموزش از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده های جمع آوری شده به وسیله آزمون های آمار توصیفی مانند و آزمون های استنباطی(تحلیل کوواریانس) به وسیله نرم افزار آمار SPSS20مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که آموزش یادگیری هیجانی اجتماعی بر بهزیستی ذهنی با ضریب اثربخشی 58/0 و بر سازگاری تحصیلی با ضریب اثربخشی 62/0 تاثیر معنادار005>P داشته است. بحث و نتیجه گیری: باتوجه به نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های هیجانی-اجتماعی می تواند بهزیستی ذهنی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان را بالا ببرد و این نکته باید مورد توجه معلم ها و کارشناسان آموزش و پرورش قرار بگیرد.
رابطه ویژگی های شخصیتی با انگیزش پیشرفت از طریق واسطه گری هوش هیجانی و عزت نفس در دانش آموزان
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال اول تابستان ۱۳۹۷ شماره ۱
96 - 109
حوزه های تخصصی:
هدف مطالعه حاضر الگوی ساختاری تاثیر ویژگی های شخصیتی روی انگیزش پیشرفت با تاکید بر نقش میانجی گر هوش هیجانی و عزت نفس بود. نمونه مطالعه شامل 302 دانش آموز در خرم آباد بود، که بوسیله نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ویژگی های شخصیتی مک گری و کاستا (1985)، پرسشنامه هوش هیجانی شات توسط شات و همکاران (1998)، مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1965) و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس جمع آوری شد. مدل معادلات ساختاری (SEM) به عنوان یک روش آماری برای تحلیل داده های مطالعه به کار برده شد. نتایج آزمون میانجی گری به وسیله روش بوت استراپ نشان دهنده معنی داری نقش میانجی گر هوش هیجانی و عزت نفس در رابطه ویژگی های شخصیتی و انگیزش پیشرفت بود. بنابراین، متغیر های عزت نفس و هوش هیجانی در رابطه الگوی ویژگی های شخصیتی و انگیزش پیشرفت به عنوان متغیرهای میانجی عمل می کنند .هوش هیجانی مؤلفه ای مهم در سلامت و بهداشت روان فرد،است.
اثر توهم بینایی بر یادگیری حرکتی ضربه پات گلف و خودکارآمدی در سالمندان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۳۹۸ شماره ۳۷
151 - 166
حوزه های تخصصی:
پژوهش های انجام شده درزمینه تأثیر توهم بینایی بر یادگیری حرکتی و خودکارآمدی کودکان و بزرگسالان نتایج مثبتی در برداشته اند؛ ازاین رو، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر توهم بینایی بر یادگیری ضربه پات گلف و خودکارآمدی در سالمندان بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 22 سالمند با میانگین سنی 77/1 ± 77/62 سال به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه مساوی توهم بینایی بزرگ و توهم بینایی کوچک تقسیم شدند. شرکت کنندگان تکلیف ضربه پات گلف را از فاصله دومتری در مراحل پیش آزمون (10 کوشش)، اکتساب (50 کوشش شامل پنج بلوک 10 کوششی)، یادداری (10 کوشش) و انتقال (10 کوشش، از فاصله جدید 5/2 متری) انجام دادند. یادگیری حرکتی شرکت کنندگان به صورت خطای شعاعی ضربات پات گلف ثبت شد. همچنین، از پرسش نامه خودکارآمدی بندورابرای سنجش خودکارآمدی استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون تی نشان داد که بین دو نوع توهم بینایی در مرحله اکتساب و انتقال مهارت پات گلف تفاوت وجود نداشت؛ اما در مرحله یادداری، بین یادگیری دو نوع توهم بینایی تفاوت معنا دار وجود داشت ( 0.05 ≥ P ) و توهم بینایی بزرگ نسبت به توهم بینایی کوچک به بهبود یادگیری حرکتی منجر شد. بهبود خودکارآمدی در هر دو گروه نشان داده شد؛ اما بین خودکارآمدی دو گروه تفاوت معنا دار مشاهده نشد ( P ˃ 0.05 ). براساس یافته های مطالعه حاضر می توان نتیجه گیری کرد که سالمندان همانند سایر گروه های سنی، در شرایط توهم بینایی بزرگ، بهبود یادگیری حرکتی را در مهارت هایی نظیر ضربه پات گلف تجربه می کنند. دلیل احتمالی این بهبود می تواند افزایش امیدواری تقویت شده در شرایط توهم بینایی بزرگ باشد.
مقایسه تأثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب در فضای سبز و سالن بر کاهش علائم نارسایی توجه/ فزون کنشی دختران هفت تا 11 سال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب در فضای سبز و سالن بر کاهش علائم فزون کنشی با نارسایی توجه بود. بدین منظور، 120 دانش آموز دختر 11 7 سال مبتلا به فزون کنشی با نارسایی شهرستان اهواز به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. درادامه، پرسش نامه علائم مرضی کودکان که با توجه به ملاک های تشخیصی و آماری اختلالات روانی تدوین شده بود، توسط معلمان و والدین دانش آموز تکمیل شد و از بین آن ها تعداد 48 نفر که دارای بالاترین اختلال فزون کنشی بودند، با نظر روانپزشک انتخاب گردیدند و به روش تصادفی در چهار گروه 12 نفری همسان (گروه تمرین هوازی در فضای سبز؛ گروه تمرین هوازی در سالن؛ گروه حضور در فضای سبز؛ گروه کنترل) قرار گرفتند. گروه های تمرین هوازی در فضای سبز و سالن به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه با شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه به تمرین پرداختند (چهار هفته اول 25 دقیقه؛ چهار هفته دوم 35 دقیقه). برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل کواوریانس با آزمون تعقیبی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که گروه تمرین هوازی در فضای سبز نسبت به بقیه گروه ها تأثیر معناداری بر درمان و کاهش علائم فزون کنشی با نارسایی داشته است ( 0.05 > (P . بررسی نتایج حاکی از آن است که هشت هفته تمرین هوازی در فضای سبز می تواند به عنوان یک روش غیر دارویی ، تأثیر مثبتی بر کاهش علائم بیش جنبشی، اختلال دقت، بی قراری و تکانش گری کودکان مبتلا به فزون کنشی با نارسایی داشته باشد .