محمدعلی سالیانه

هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه علل نگرانی از آسیب مجدد بود. بهمنظور اجرای این پژوهش، نسخخه نیایی پرسخشخنامه علل نگرانی از آسخیب مجدد در ورزشخرارا آسخیبدیده، پس از طی کرد روند بازترجمه و بیرهمندی از نظر اسخخدادا مدخ خخ در حوزو علوز ورزشخخی تدوین شخخد و 195 نفر از ورزشخخرارا با تجربه آسخخیب بهصخخور نمونهگیری ت خخادفی خوشخخهای اندخاب شخخدند. در این زمینه از آمار توصخخیفی و اسخخدنطاطی برای تجزیهوتحلیل دادهها اسدفاده شد، بهطوریکه در بخش آمار اسدنطاطی از تحلیل عام لی تأییدی و ضریب آلفای کرونطاخ و ضخخریب همطسخخدگی درو ططقهای اسخخدفاده شخخد. ندایج نشخخا دهندو برازش مطلوب مدل تحلیل عاملی نسخخخه فارسخخی پر س شنامه علل نگرانی از آ سیب مجدد بود. همچنین ندایج ضریب آلفای کرونطاخ و ضریب همط سدگی درو ططقهای، نشخخخا دهند و همسخخخانی درونی و پایا یی زمانی مطلوب این ابزار بود. احدمالاً ترجمه مطلوب و اندخا ب نمونه نامدجانس، زمینهساز برازش مطلوب مدل تحلیل عاملی بوده است.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تمرینات ذهن آگاهی و حافظه کاری حرکتی بر کیفیت زندگی سالمندان فعال بود. شرکت کنندگان پژوهش شامل 32 مرد سالمند ورزشکار از شهر تهران بودند. روش پژوهش نیمه تجربی و نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شد. شرکت کنندگان به شکل تصادفی در چهار گروه ذهن آگاهی، حافظه کاری حرکتی، ترکیب تمرینات ذهن آگاهی همراه با حافظه کاری حرکتی و کنترل قرار گرفتند و از طریق پرسش نامه اختصاصی سنجش کیفیت زندگی سالمندان در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بررسی شدند. مداخلات به مدت 12 جلسه اعمال گردید. نتایج نشان داد اجرای هر سه روش بر بهبود کیفیت زندگی سالمندان مؤثر بوده است. همچنین، نتایج حاکی از آن هستند که مداخله ذهن آگاهی بر خرده مقیاس استقلال و خودشکوفایی و نیز حافظه کاری حرکتی بر خرده مقیاس استقلال تأثیر معناداری داشته است؛ در نتیجه، مربیان و روان شناسان ورزشی می توانند تمرینات ذهن آگاهی و حافظه کاری حرکتی را به عنوان روشی ساده و کم هزینه بر بهبود کیفیت زندگی سالمندان فعال اعمال نمایند.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب در فضای سبز و سالن بر کاهش علائم فزون کنشی با نارسایی توجه بود. بدین منظور، 120 دانش آموز دختر 11 7 سال مبتلا به فزون کنشی با نارسایی شهرستان اهواز به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. درادامه، پرسش نامه علائم مرضی کودکان که با توجه به ملاک های تشخیصی و آماری اختلالات روانی تدوین شده بود، توسط معلمان و والدین دانش آموز تکمیل شد و از بین آن ها تعداد 48 نفر که دارای بالاترین اختلال فزون کنشی بودند، با نظر روانپزشک انتخاب گردیدند و به روش تصادفی در چهار گروه 12 نفری همسان (گروه تمرین هوازی در فضای سبز؛ گروه تمرین هوازی در سالن؛ گروه حضور در فضای سبز؛ گروه کنترل) قرار گرفتند. گروه های تمرین هوازی در فضای سبز و سالن به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه با شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه به تمرین پرداختند (چهار هفته اول 25 دقیقه؛ چهار هفته دوم 35 دقیقه). برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل کواوریانس با آزمون تعقیبی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که گروه تمرین هوازی در فضای سبز نسبت به بقیه گروه ها تأثیر معناداری بر درمان و کاهش علائم فزون کنشی با نارسایی داشته است ( 0.05 > (P . بررسی نتایج حاکی از آن است که هشت هفته تمرین هوازی در فضای سبز می تواند به عنوان یک روش غیر دارویی ، تأثیر مثبتی بر کاهش علائم بیش جنبشی، اختلال دقت، بی قراری و تکانش گری کودکان مبتلا به فزون کنشی با نارسایی داشته باشد .

هدف این پژوهش بررسی فعالیت ورزشی اجباری با شدت متوسط بر فراموشی ناشی از آلزایمر در رت های نر بالغ بود. به این منظور 48 سر رت نر بالغ از نژاد آلبینو- ویستار به صورت تصادفی در شش گروه و هر گروه، 8 سر جایگزین شدند، شامل گروه های کنترل، دریافت کننده دارونما (سالین)، دریافت کننده دارو- ورزش، سالین- ورزش، ورزش و دریافت کننده دارو. از داروی دیسیکلومین (mg/kg16) به منظور ایجاد فراموشی شبه آلزایمر و ورزش با شدت متوسط (60 دقیقه در روز× 30 روز)، استفاده شد. آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس انجام گرفت. یافته ها نشان داد که گروه دریافت کننده دیسیکلومین نسبت به گروه ورزش، کنترل و سالین در مراحل اکتساب (044/0=P) و به خاطرآوری (031/0=P) تأخیر زمانی بیشتری در رسیدن به سکو داشت. اما بین گروه های ورزش، ورزش – سالین، نسبت به ورزش – دیسیکلومین اختلاف معناداری مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که اختلاف معناداری (تأخیر زمانی در رسیدن به سکو) بین گروه های دیسیکلومین– ورزش، سالین– ورزش نسبت به دیسیکلومین در مراحل اکتساب (005/0= P) و به خاطرآوری (002/0= P) ، مشاهده شد. در نتیجه، نتایج این مطالعه نشان داد که دیسیکلومین موجب تخریب حافظه و یادگیری در مرحله اکتساب و به خاطرآوری می شود و 30 جلسه دویدن با شدت متوسط (اجباری) می تواند از تخریب حافظه جلوگیری کند.