تاثیر تمرینات وی فیت بر ویژگی های فراشناختی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی

چکیده

مقدمه و هدف: اختلال هماهنگی رشدی یک اختلال ناهمگن است. هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثیر تمرینات وی فیت بر ویژگی های فراشناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود.  روش شناسی: تحقیق حاضر کاربردی و نیمه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کودکان پسر 7 تا 12 سال مبتلا به اختال هماهنگی رشدی شهر رفسنجان در سال تحصیلی 98-1397 بودند. از این تعداد، 30 دانش آموز پسر به صورت نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی(15 پسر) و کنترل(15 پسر) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی به مدت 16 جلسه (2 ماه و هفته ای2 جلسه) و هر جلسه 55  دقیقه در یک محیط مجهز شده و با نشاط و با نظارت کارشناس پزشکی در جهت جلوگیری از آسیب دیدگی آزمودنی ها قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت های فراشناختی کودکان اپرسشنامه فراشناختی کودکان (MCQ-C) استفاده شد. از آزمون کولموگروف– اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن توزیع ها و از  تحلیل کوواریانس برای مقایسه گروه ها استفاده شد.  یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که تمرینات وی فیت تاثیر معناداری در بهبود ویژگی های فراشناختی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی داشته است(05/0˂P).  نتیجه گیری: به طور کلی، استفاده از تمرینات وی فیت برای کمک به افراد دارای اختلال هماهنگی رشدی برای بهبود یک جنبه حیاتی عملکرد روانشناختی، امکان پذیر به نظر می رسد.