پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو نوع پروتکل نوروفیدبک بر یادگیری مهارت حرکتی تعقیبی انجام شد. بدین منظور 42 نفر در قالب سه گروه ""کاهش آلفا""، ""افزایش تتا"" و کنترل قرار گرفتند. در گروه "" کاهش آلفا""، هدف کاهش دامنة آلفا در منطقه قشر حرکتی قبل از شروع تمرین مهارت و در گروه "" افزایش تتا"" هدف افزایش دامنة تتا در منطقه آهیانه ای بلافاصله بعد از اتمام تمرین مهارت بود. سپس افراد در آزمون های یادداری با وقفه های 90 دقیقه، 24 ساعت و یک هفته بعد شرکت نمودند. نتایج نشان داد در آزمون یادداری اول گروه ""کاهش آلفا"" عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت. هرچند این برتری در آزمون های یادداری دوم و سوم معنادار نبود. یافته های حاضر نشان می دهند با بازداری آلفا و متعاقب آن افزایش تحریک پذیری در منطقه قشر حرکتی می توان آثار مفیدی در یادگیری یک مهارت حرکتی ایجاد نمود هر چند پایداری این اثر در طول زمان نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
