درخت حوزه‌های تخصصی

دعوتنامه ی ازدواج به عنوان گونه ای اجتماعی و فرهنگی ویژه، فرصتی شایان توجه را برای مقایسه ی ارزش های فرهنگی اجتماعی منعکس شده در محتوای نوشتاری و ترکیب قسمت های مختلف این گونه در جوامع مختلف زبانی فراهم می نماید. با استفاده ازآموزش گونه ای می توان دانش آموزان را با این گونه و اجزای مختلف تشکیل دهنده ی آن آشنا نمود. آموزش گونه ای این فرصت را به دانش آموزان می دهد که گونه های شناخته شده و بارز در زبان اول و دومشان را مطالعه نموده و اجزای تشکیل دهنده مشترک و همچنین اختصاصی گونه ها را با نگاهی میان فرهنگی و میان زبانی بررسی کنند. تحقیق حاضر بر آن بوده است که دعوتنامه ی ازدواج را به وسیله ی دو روش مکمل و هم پوشاننده ی تحلیل گونه ای و تحلیل انتقادی گفتمان بررسی نماید. تعداد 100 کارت( از هر جامعه 50 کارت) جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل مفایسه ای قرار گرفتند. نتایج تحلیل گونه ای نشان داد که کارت دعوت عروسی در هر دو جامعه زبانی شامل بخش های مشابه و مختلفی در ساختار گونه ای است. نتایج تحلیل انتقادی گفتمان نشان داد که سطح سنتی بودن، مذهبی بودن،، مرد سالاری و سطح تحصیلات از تاثیر گذارترین عوامل بر گونه دعوت نامه ازدواج در هردو جامعه هستند اما شدت تاثیر این عوامل در این دو جامعه زبانی یکسان نیست. نتایج این تحقیق عوامل فرهنگی و اجتماعی حاکم بر دو جامعه ی زبانی ایرانی آمریکایی را مشخص میکند

The study of compliment speech act has been under investigation on many occasions in recent years. In this study, an attempt is made to explore appraisals performed by native English speakers and Iranian EFL learners to find out how these two groups diverge or converge from each other with regard to complimenting patterns and norms. The participants of the study were 60 advanced Iranian EFL learners who were speaking Persian as their first language and 60 native English speakers. Through a written Discourse Completion Task comprised of eight different scenarios, compliments were analyzed with regard to topics (performance, personality, possession, and skill), functions (explicit, implicit, and opt-out), gender differences and the common positive adjectives used by two groups of native and nonnative participants. The findings suggested that native English speakers praised individuals more implicitly in comparison with Iranian EFL learners and native speakers provided opt-outs more frequently than Iranian EFL learners did. The analysis of data by Chi-square showed that gender and macro functions are independent of each other among Iranian EFL learners’ compliments while for native speakers, gender played a significant role in the distribution of appraisals. Iranian EFL learners’ complimenting patterns converge more towards those of native English speakers. Moreover, both groups favored explicit compliments. However, Iranian EFL learners were more inclined to provide explicit compliments. It can be concluded that there were more similarities rather than differences between Iranian EFL learners and native English speakers regarding compliment speech act. The results of this study can benefit researchers, teachers, material developers, and EFL learners.