آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۶

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی چندگانه رضایتمندی شغلی با استفاده از مولفه های بالندگی حرفه ای اعضای هیأت علمی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی انجام شده است.روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع رگرسیون بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه تهران می باشد که با استفاده از نمونه گیری طبقه ای با اختصاص متناسب، 267 نفر از آنان به عنوان نمونه و به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بالندگی حرفه ای پورکریمی (1389) با پایایی 94/0=α و رضایت شغلی محقق ساخته با پایایی80/0=α استفاده شد. برای روایی ابزار هم از روایی محتوایی و همچنین روایی سازه استفاده گردید.یافته ها: نتایج آزمون تی تک گروهی نشان داد، بالندگی حرفه ای اعضای هیأت علمی در تمام مؤلفه های تشکیل دهنده، دارای وضعیتی بالاتر از سطح متوسط می باشد، همچنین وضعیت رضایت شغلی اساتید بالاتر از سطح متوسط را نشان می دهد. همبستگی بدست آمده نیز حاکی از رابطه مثبت (0.17r= ) و معنادار (0.01sig: ) بین بالندگی حرفه ای و رضایت شغلی است. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نشان داد، از میان مؤلفه های بالندگی حرفه ای، توسعه آموزشی () و مؤلفه توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات () قابلیت پیش بینی(با تأثیر مثبت) رضایت شغلی را داشته است.نتیجه گیری: باتوجه به یافته های پژوهش؛ می توان نتیجه گیری نمود که با اجرای برنامه های توسعه و بالندگی حرفه ای اعضای هیأت علمی؛ به افزایش رضایت شغلی آنان کمک نمود.

Multiple Prediction of Job Satisfaction Using Professional Development Components of Faculty Members of Universities and Higher Education Institutions

Objective: The purpose of this study was to Multiple Prediction of Job Satisfaction Using Professional development Components of Faculty Members of Universities and Higher Education Institutions.Methods: The research method was descriptive-correlation type regression. The population of the study consisted of all faculty members of the University of Tehran. 267 of them were selected randomly using stratified sampling. To collect the data, a Professional Developmental Questionnaire (PP89) with reliability of α = 0.94  and job satisfaction with a reliability of α = 0.80 were used. For instrument validity, content validity as well as construct validity were used.Results: The results showed that the professional development of the faculty members in all component components has a higher status than the average level,  and also job satisfaction of faculty members is higher than the average level. The correlation obtained also indicates a positive relationship (r = 0.17) and a significant (0.01sig:) relationship between professional development and job satisfaction. Also, the results of multiple regression showed that among the components of professional development, educational development (β = 0.36) and component of ICT development (β = -0.16), predictive ability (with positive effect) on job satisfaction.Conclusion: According to the research findings; It can be concluded that by implementing programs for the professional development of faculty members; It helped to increase their job satisfaction.

تبلیغات