نقش میانجیگری هشیاری سازمانی در ارتباط بین فرهنگ سازمانی و پایداری سازمانی: پژوهشی آمیخته در نظام آموزش عالی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف مطالعه نقش هشیاری سازمانی به عنوان میانجی در ارتباط بین فرهنگ سازمانی و پایداری سازمانی صورت گرفت. روش پژوهش: در بخش کیفی، جامعه پژوهش شامل خبرگان هیئت علمی دانشکده های مدیریت دانشگاه های دولتی تهران بود و 14 خبره علم مدیریت با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی به عنوان نمونه تعیین شد و با آنها مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت. جامعه بخش کمّی پژوهش؛ اعضای هیئت علمی گروه های مدیریت دانشکده های مدیریت دانشگاه های دولتی تهران به تعداد 351 عضو بود. از این تعداد 226 عضو هیئت علمی با استفاده از نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای و سپس نمونه گیری در دسترس به عنوان تعیین شد. پژوهش با استفاده از ابزارهای پایداری سازمانی، فرهنگ سازمانی و ابزار محقق ساخته هشیاری سازمانی در سال 1394 اجرا شد. روش تحلیل کیفی، تحلیل متون با کدگذاری باز به منظور تدوین شاخص های هشیاری سازمانی بود. روش های تحلیل کمّی، تحلیل عاملی اکتشافی، تأییدی، الگویابی معادلات ساختاری بود. معادلات ساختاری شامل یک سازه مکنون مستقل فرهنگ سازمانی و دو سازه مکنون وابسته هشیاری سازمانی و پایداری سازمانی است.یافته ها: یافته ها نشان دهنده تأثیر معنی دار و مستقیم فرهنگ سازمانی بر هشیاری سازمانی (42/0γ=) و بر پایداری سازمانی (65/0γ=) و تأثیر معنی دار و مستقیم هشیاری سازمانی بر پایداری سازمانی (24/0β=) است.نتیجه گیری: نتایج پزوهش بیانگر تأثیر مستقیم فرهنگ سازمانی با مضامین سبک رهبری، انسجام و تعلق خاطر؛ و الگوی ارتباطی بر هشیاری سازمانی با مفاهیم سرعت عمل و چابکی، انعطاف پذیری، پاسخگویی، یادگیری مشروط و توسعه شناخت، اعتماد و گشاده رویی؛ و بر پایداری سازمانی با مضامین حساسیت داشتن به عملکرد، دغدغه ذهنی در مورد شکست، تعهد به انعطاف پذیری، احترام به تخصص گرایی، عدم تمایل به ساده سازی تفاسیر، نیز تأثیر مستقیم هشیاری سازمانی در شکل گیری پایداری سازمانی است.The mediating role of organizational mindfulness between organizational culture and organizational reliability: A mixed research in higher education
The aim of this study was to study the role oforganizational mindfulness as a mediator in the relationship between organizational culture and organizational reliability.In thequalitative part of the research community,the faculty experts of the management faculties of Tehran public universities, and a sample of14experts in management science were conducted usingasnowball sampling method and a semi-structured interview.Quantitative research community;faculty members of management departments of management schools of Tehran public universities with351members and a sample of 226faculty members usingtwo-stage cluster sampling andthen,sampling was available and implemented with organizational reliability,organizational culture questionnaires and researcher-made questionnaire of organizational mindfulness in 2015.The method of qualitative analysis was open source coding to develop indicators of organizational mindfulness.Quantitative analysis methods were exploratoryfactoranalysis,confirmatory,structural equation modeling.Structural equations include one latent independent structure of organizational culture and two latent structures dependent on organizational mindfulness and organizational reliability.Findings indicate a significant and direct effect of organizational culture on organizational mindfulness(γ=0.42)and organizational reliability(γ=0.65)and a significant and direct effect of organizational mindfulness on organizational stability(β =0.24).The results show the direct impact of organizational culture with the themes of leadership style,cohesion and belonging,and communicationmodelonorganizationalmindfulnesswiththeconceptsof:rapidityandagility,flexibility,accountability,conditional learning and development of recognition,trust and openness,and on organizational reliability with themesofsensitivitytoperformance,preoccupationwithfailure,commitmenttoflexibility,deferencetoexpertise,reluctancetosimplify interpretation,also the direct impactoforganizationalmindfulnessonthe formation of organizational reliability.