تأثیر آموزش راهبردهای سبک اسناددهی مثبت بر انگیزش خواندن در کودکان نارساخوان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: سبک اسنادی و انگیزش خواندن از جمله عوامل مهم پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر آموزش سبک اسنادی مثبت بر انگیزش در دانش آموزان نارساخوان است. روش: روش این پژوهش، آزمایشی و از طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه استفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمام دانش آموزان نارساخوان شهر رشت بود که در سال تحصیلی 1399 - 1398 در مرا کز اخت الل یادگیری مشغول تحصیل بودند. از این جامعه آماری بر حسب شرایط ورود و خروج افراد نمونه، 30 دانش آموز انتخاب شده و سپس به دو گروه آزمایشی و گواه به طور تصادفی جایدهی شدند. در این مطالعه آزمون خواندن و نارساخوانی کرمی نوری و مرادی ) 1387 ( جهت تشخیص نارساخوانی اجرا شد، آنگاه پرسشنامه ویگفلد و گاتری ) 1997 ( جهت اندازه گیری سطح انگیزش خواندن استفاده شد که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون روی هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایشی برنامه بازآموزی سبک اسنادی مثبت را طی 11 جلسه 45 دقیقه ای به مدت 6 هفته دریافت کردند. ولی گروه گواه بجز برنامه متداول آموزشگاه، برنامه دیگری دریافت نکردند. در نهایت داده های به دست آمده با روش های آماری آزمون t مستقل و تحلیل کواریانس چندمتغیری تحلیل شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که مداخله بازآموزی اسنادی موجب بهبود انگیزش خواندن در دانش آموزان نارساخوان شد. یعنی نشان دهنده افزایش معنا دار انگیزش دانش آموزان نارساخوان گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه است ) 05 / .)P<0 نتیجه گیری: درمان بازآموزی اسنادی با ایجاد اسنادهای مثبت باعث تأمین سالمت روانی دانش آموزان نارساخوان می شود. بدین نحو می توان از هدر رفتن وقت، انرژی و هزینه های گزاف ناشی از مداخله های درمانی این گروه، تا حدودی پیشگیری کرد.The Impact of Teaching Positive Attribution Style Strategies on reading Motivation in Children with Dyslexia
Background and Purpose: Attribution style and reading motivation are among the important factor of
students' academic achievement. The aim of this study was to investigate the effect of teaching positive
attribution style on motivation in students with dyslexia.
Methods: The method of this research is experimental and pre-test and post-test design with control
group. The statistical population in this study consisted of all students in the city of Rasht, who were studying
at the learning disability centers in the school year of 1398 - 99. Thirty students were selected from this
statistical population, according to the conditions of entering and exiting to/from in the study which were
randomly assigned to the experimental and control groups. In this study, the reading and dyslexia test of
Kerami Nouri and Moradi (1387) was implemented to diagnose dyslexia, then the Wiegfeld and Guthrie
(1997) questionnaire was used to measure the level of reading motivation, which was implemented in the
pre-test and post-test phases on both groups the experimental group received a positive attribution style
retraining program in 11 sessions of 45 minutes for 6 weeks. However, the control group did not receive any
program other than the usual school program and finally data were compared with the statistical method of
independent t-test and Multivariate analysis of covariance.
Results: Data analysis showed that attributional retraining intervention improved reading motivation
in dyslexia students. That is, it shows significant increase in motivation of students with dyslexia in the
experimental group compared to the control group (P> 0.05)
Conclusion: Attributional retraining program provides students with mental health by creating positive
attribution style. In this way, it partially prevented the waste of time, energy and exorbitant costs caused by
the group's medical interventions.
تبلیغات
