آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۶

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین جهت گیری اهداف پیشرفت و درگیری تحصیلی با میانجی گری ادراک از محیط مدرسه و خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. روش تحقیق، توصیفی - همبستگی از نوع تحلیل مسیر و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره ی متوسطه دوم شهر خرم آباد در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که از میان آنها نمونه ای به حجم 334 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و وارد تحلیل شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های جهت گیری اهداف پیشرفت الیوت و مک گریگور (2001) ، ادراک از محیط مدرسه جیا و همکاران (2009)، خودکارآمدی تحصیلی پاتریک، هیکس و ریان (1997)، و درگیری تحصیلی ریو (2013) جمع آوری گردید. به منظور ارزیابی روابط بین متغیرها از روش تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که جهت گیری اهداف تسلطی - عملکردی هر دو اثر مستقیم، مثبت و پیش بینی کننده ای بر میزان درگیری تحصیلی دانش آموزان دارند. علاوه بر این، جهت گیری های اهداف تسلطی و عملکردی هر دو به صورت غیرمستقیم و جداگانه ای توانستند درگیری تحصیلی دانش آموزان را از طریق ادراک از محیط مدرسه و خودکارآمدی تحصیلی پیش بینی کنند. این پژوهش به طور واضحی نقش متغیرهای محیطی و فردی به عنوان عواملی که بر خودتنظیمی دانش آموزان تاثیرگذار هستند، را آشکار می سازد.

The Relationship between Achievement Goal and Academic Engagement with Examining the Mediating Role of Perceived School Climate and Academic Self-Efficacy of Students

The purpose of this study was to investigate the relationship between achievement goal orientation and academic engagement, by examining the mediating functions of perceived school climate and academic self-efficacy. The method of research was descriptive – correlational Type of path analysis and the statistical population included all students of all secondary school students of khorammabad in the academic year 2021-2022, that among the samples, 334 students are entered to the analysis by were selected using random cluster sampling. The data are collected by Achievement Goal Questionnaire Scale Elliot and McGregor (2002), School Climate Perception Scale Jia and et.al (2009), Academic Efficacy Scale Patrick, Hicks and Ryan (1997) and Study Engagement Scale (Reeve, 2013). The path analysis method was used to evaluate the relationships between variables. The results show that both mastery-approach goals and performance-avoidance goals have a positive, direct, predictive effect on students’ academic engagement. Additionally, both goal orientations indirectly predict academic engagement through perceived school climate and academic self-efficacy, separately. This study highlights the role of environmental as well as personal factors in facilitating self-regulated learning among students.

تبلیغات