مقایسه خودکارآمدی و هیجانات معلم در آموزش غیر حضوری و ادراک از حضوری در همه گیری کووید 19 (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف و زمینه: اگرچه آموزش از راه دور در ایران پدیده ای نوین است، اما سال هاست که این روش آموزشی در جهان رواج و مورد استقبال قرار گرفته است. روش جدید و نسبتا ناشناخته این روش آموزشی در کشور، ضرورت بررسی نقاط قوت و ضعف آن را نشان می دهد. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه خودکارآمدی و عواطف معلمان در آموزش از راه دور و ادراک از آموزش حضوری در اپیدمی کووید 19 در مقطع متوسطه منطقه یک شهر قم انجام شد. روش: این مطالعه یک مطالعه علی- مقایسه ای پس رویدادی است که در سال تحصیلی 1399-1399 بر روی 71 نفر از معلمان دبیرستان های شهر قم انجام شد. پرسشنامه ها در دو زمان مختلف آموزش از راه دور (فعلی) و ادراک آموزش حضوری (در سال های گذشته) تنظیم شدند. با توجه به اینکه برای انجام این تحقیق، نمرات هر فرد را با خود در غیبت و درک حضور مقایسه کردیم، از روش هتلینگ t2 (مانور دو گروهی) برای مقایسه شرایط مختلف تحصیلی استفاده کردیم. نتیجه گیری: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که F در خودکارآمدی معلم (و مؤلفه های آن) و همچنین مؤلفه های عشق، لذت، غم و خشم معلم معنادار است. آموزش حضوری خودکارآمدی معلمان و مولفه های آن و عواطف عشق، لذت، غم و خشم در دبیرستان در دوره اپیدمی کوید 19. بین میانگین کل هیجان معلم و مؤلفه هیجان ترس معلم تفاوت معناداری وجود ندارد که نشان دهنده عدم تأثیر آموزش از راه دور بر هیجان کل و مؤلفه هیجان ترس در معلمان دبیرستان در دوران اپیدمی کووید-19 است.Comparison of Teacher Self-efficacy and Emotions in Distance Education and Perception of Presence in the COVID-19 Epidemic
Purpose and context: Although distance education is a new phenomenon in Iran, this method of education has been popular and welcomed in the world for many years. The new and relatively unknown method of this educational method in the country indicates the need to examine its strengths and weaknesses. Therefore, the present study was conducted with the aim of comparing the self-efficacy and emotions of teachers in distance education and perception of face-to-face education in the epidemic of COVID-19 in the secondary school of region one of Qom city. Method: This study is a post-event causal-comparative study that was performed on 71 high school teachers in Qom in the academic year 1399-1400. The questionnaires were set at two different times of distance education (current) and perception of face-to-face education (in previous years). Considering that in order to conduct this research, we compared the scores of each person with himself in absenteeism and perception of presence, we used the t2 hoteling method (two-group maneuver) to compare different educational conditions. Conclusion: The results of data analysis showed that F is significant in teacher self-efficacy (and its components) as well as the components of teacher love, pleasure, sadness and anger. In-person training on teacher self-efficacy and its components and the emotions of love, pleasure, sadness and anger in high school during the period of the Quid 19 epidemic. There is no significant difference between the mean of total teacher excitement and the component of teacher fear emotion, which indicates the lack of effect of distance education on total emotion and the component of fear emotion in high school teachers during the COVID-19 epidemic.
تبلیغات
