بررسی تأثیر فعالیت های فرهنگی دهیاری ها بر رفتارهای محیط زیستی در روستاهای غرب گیلان (مجموعه آبادی های طوالش) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امروزه، بنیادی ترین عامل در پیدایش محیط زیست گرایی، نهادینه کردن فرهنگ حفاظتی است. این مهم برعهده سازمان هایی است که در سطح محلی ازجمله مدیریتی ایجاد شده اند. دهیاری یکی از کارگزاران فرهنگ سازی محیط زیستی است که نقشی اثرگذار در حفظ پایداری محیط زیست روستایی برعهده دارد. این پژوهش کیفی، با هدف بررسی فعالیت های فرهنگ سازی محیط زیستی دهیاری ها در مجموعه روستاهای طوالش در غرب گیلان انجام شده است. جامعه مطالعاتی شامل 43 نفر از روستاییان است که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و مورد مصاحبه نیمه ساخت یافته قرار گرفتند. داده ها براساس تحلیل محتوای کیفی قیاسی جهت دار، تحلیل شدند. اعتبار یافته های این تحقیق به دو شیوه باورپذیرکردن گزینشی و ارزیابی اعتبار به روش ارتباطی حاصل شد. براساس مفهوم «فرهنگ سازی محیط زیستی» به عنوان مفهوم تعدیل یافته مبتنی بر نظریه ارزش های مادی/فرامادی اینگلهارت، 6 مقوله، 8 زیرمقوله و 10 کد استخراج و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که عمده فعالیت های دهیاری ها متمرکز بر مدیریت پسماند و آموزشِ محدود تفکیک زباله از مبدأ بوده است. فعالیت های محیط زیستی دهیاری ها، محدود و مقطعی و مشارکت آن ها، شعاری و نمادین است. ضمن اینکه در این حیطه، مشارکت روستاییان نیز ناچیز بوده است. در واقع، نتایج حاکی از آن است که دهیاری ها به عنوان مدیریت اجرایی در سطح روستاها، در زمینه فرهنگ سازی محیط زیستی روستاییان موفق نبوده است. گزاره نظری مجموع یافته های این بررسی بدین صورت تدوین شده است: «در نواحی روستایی، مجموعه موانع اجتماعی-ساختاری؛ یعنی سازمانی، اقتصادی-زیربنایی و شناختی-فرهنگی به انضمام موقعیت جغرافیایی روستاها به عنوان چالش های عمده نهاد دهیاری برای ارتقای فرهنگ حفاظت از محیط زیست شناخته می شوند. در سطح مدیریت محلی، فقدان نظام مدیریتی یکپارچه و پایدار در عرصه ارتقای فرهنگ رفتاری حفاظت از محیط زیست، امری اجتماعی است».Investigating Effects of Cultural Activities of Rural Municipalities on Environmental Behaviors in the Villages of West Gilan (Set of rural areas of Tavalesh)
This qualitative research has been conducted with the purpose of investigating the environmental culturalization activities of the residents in set of Tavalesh villages in the west of Gilan.The study population includes 43 villagers who were selected by purposive sampling method and were subjected to semi-structured interviews.Data were analyzed based on directed deductive qualitative content analysis.The credibility of the findings of this research was obtained by two methods of selective credibility and credibility evaluation by communication method. Based on the concept of "Environmental Culturalization" as a modified concept extracted from Inglehart's theory of material/post-material values, 6 categories, 8 subcategories and 10 codes were extracted and analyzed. The findings showed that the main activities of rural municipalities were focused on waste management and limited training on waste separation from the source. The environmental activities of the rural municipalities are limited and temporary and their participation is a type of showoff and symbolic.In addition, in this area, the participation of the villagers has also been insignificant. In fact, the results indicate that rural municipalities, as executive management at the village level, has not been successful in the environmental culturalization of the villagers. The theoretical proposition resulting from the sum of the findings of this study is compiled as follows: "In rural areas, a set of socio-structural barriers; that is, organizational, economic-infrastructural and cognitive-cultural along with the geographical location of the villages are known as the major challenges of the rural municipality institution to promote the culture of environmental protection.
تبلیغات
