مقایسه حمایت تحصیلی، خودتنظیمی عاطفی و شایستگی اجتماعی در دانش آموزان پسر تک والد و دووالد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه حمایت تحصیلی، خودتنظیمی عاطفی و شایستگی اجتماعی در دانش آموزان پسر تک والد و دووالد بود. طرح پژوهش علّی مقایسه ای و جامعه آماری پژوهش تمامی دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول و دوم شهر اردبیل بود که از بین دانش آموزان تعداد 150 نفر (75 نفر از دانش آموزان تک والد و 75 نفر از دانش آموزان دووالد) به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. سپس به پرسش نامه های حمایت تحصیلی ساندز و پلانکت (2005)، راهبردهای خودتنظیمی عاطفی مارس (1988)، شایستگی اجتماعی برمستر و همکاران (1998) پاسخ دادند. یافته ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیری ﺗﺠﺰﯾﻪ وﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. نتایج نشان داد که میزان حمایت تحصیلی، خودتنظیمی عاطفی و شایستگی اجتماعی دانش آموزان پسر دووالد بیشتر از دانش آموزان پسر تک والد است. نتایج تلویحاً نشان می دهند توجه به انواع حمایت های تحصیلی و طراحی و اجرای مداخله های آموزشی در جهت بهبود خودتنظیمی هیجانی و شایستگی اجتماعی می تواند به بهبود عملکرد دانش آموزان تک والد کمک کند.Comparison of Academic Support, Emotional Self-Regulation and Social Competence in Single-Parent and Two-Parent Male Students
The aim of this study is to compare academic support, emotional self-regulation and social competence in single-parent and two-parent male students. The design of the research was comparative causal research and the statistical population was all male students of the first and second secondary school in Ardabil City, of which 150 students (75 single-parent students and 75 two-parent students were selected by multi-stage cluster sampling method. Then they answered Sands and Plunkett's (2005) academic support questionnaires, March's (1988) emotional self-regulation strategies, Burmester et al.'s (1998) social competence questionnaires. The findings were analyzed by multivariate analysis of variance. The results showed that the amount of academic support, emotional self-regulation, and social competence of two-parent male students is higher than that of single-parent male students. The results implicitly show that paying attention to various types of academic support and designing and implementing educational interventions to improve emotional self-regulation and social competence can help improve the performance of single-parent students.