شناسایی شاخص های دانش آفرینی فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در مدیریت پیشگیری انتظامی از جرم (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

زمینه و هدف: امروزه «دانش»، از منابع سازمانی بسیار مهم محسوب می شود که با خلق شایسته آن، سازمان ها می توانند اطلاعات جدید و مفیدی را یافته و به شیوه های اثربخش تر رسیده و بهره ورتر شوند؛ ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف شناسایی شاخص های دانش آفرینی فراجا در مدیریت پیشگیری انتظامی از جرم انجام شد.روش: پژوهش حاضر از لحاظ روش، آمیخته (کیفی و کمّی) و از نظر هدف، توسعه ای کاربردی است. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه دانش آفرینی و مدیریت پیشگیری انتظامی از جرم بود. جامعه آماری بخش کیفی خبرگان شامل اعضای هیئت علمی، مدیران و کارشناسان مجرب حوزه پیشگیری انتظامی بود. حجم نمونه تا اشباع نظری، شامل 17 تن بود که در شناسایی عوامل از طریق مصاحبه و تأیید عوامل از طریق فن دلفی، مشارکت داشتند و به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمّی شامل اعضای هیئت علمی، اساتید، کارشناسان، فرماندهان، رؤسا و مدیران صفی و ستادی مرکز بود که بر اساس جدول مورگان، نمونه 186 نفری به صورت تصادفی طبقه ای، متناسب با حجم طبقات انتخاب شدند. برای اعتبارسنجی مدل نیز از نرم افزارهای SPSS ویراست 26 و SMART PLS ویراست 3/3 استفاده گردید.یافته ها: همه 56 شاخص اولیه متغیر دانش آفرینی مورد تأیید خبرگان قرار گرفتند (05/0>p-مقدار). برای رتبه بندی شاخص های متغیر دانش آفرینی از آزمون فریدمن استفاده شد که طبق نتایج، شاخص «اهمیت گذاردن به عقاید فردی» بالاترین رتبه و شاخص های «ثبت اسنادومدارک و شیوه های انجام کار»، «استفاده از منابع علمی، شبیه سازی رایانه ای و پیش بینی برای تدوین راهبردها» و «ایجاد محیط کاری که به همکاران فرصت یادگیری دانش و مهارت های لازم را بدهد» به ترتیب، رده های دوم تا چهارم اهمیت را به خود اختصاص دادند.نتیجه گیری: با بهبود شاخص های عوامل «تواناساز، تسهیل کننده و خلق دانش» پیشگیری انتظامی نیز بهبود پیدا خواهد کرد. ضمناً این شاخص ها علاوه بر تأثیر مستقیم، به طور غیرمستقیم نیز بر مدیریت پیشگیری انتظامی از جرم تأثیر می گذارند.