تحلیل گفتمان مقایسه ای نسخه های فارسی و ترکی آذربایجانی سرود «سلام فرمانده» با رویکرد ارتباطات میان فرهنگی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سرود «سلام فرمانده»، پدیده ای بود که به فاصله کمتر از یک سال از انتشار آن در ایران، توانست به حداقل 35 نسخه به زبان ها و گویش های مختلف بازتولید شود و زنجیره ای از ارتباطات میان فرهنگی را شکل دهد که در مجموع بتوان به آن به عنوان یک پدیده فرهنگی ارتباطی نگریست. این سرود در جمهوری آذربایجان نیز به زبان ترکی بازتولید شد. مسئله این پژوهش، بررسی تحلیل گفتمان مقایسه ای نسخه فارسی و ترکی با رویکرد ارتباطات میان فرهنگی است. روش مورد استفاده تحلیل گفتمان به روش عملیاتی پدام است. چارچوب نظری نیز مبتنی بر نظریه مذاکره بر سر هویت است. بر اساس یافته های این مطالعه، به طورکلی این سرود در خارج از مرزهای ایران، به خصوص برای اقلیت های شیعیان در قفقاز، نمودی از مقاومت فرهنگی شیعیان در برابر فرهنگ جهانی شده غربی، درک و بازتولید می شود. گروه های مختلف برای حفظ و انتقال هویت گروهی مذهبی خود به نوجوانان و کودکان، به بازخوانی و بازتولید این اثر روی آوردند. گفتمان حاکم بر نسخه ترکی آذربایجانی حول سه دال اساسی «معرفی امام زمان(عج) به نوجوانان»، «انتظار فعالانه ظهور امام زمان(عج)» و «ساخت آینده آذربایجان، متناسب با هویت مذهبی» تشکیل یافته است. در مقایسه نسخه ترکی با نسخه فارسی، دو دال اساسی «معرفی امام زمان (عج) به نوجوانان» و «انتظار فعالانه ظهور امام زمان (عج)»، که گفتمان نسخه فارسی نیز حول آن شکل یافته بود، تکرار شدند. همچنین در نسخه ترکی آذربایجانی به دو مفهوم «وجود زمینه های تشکیل حکومت اسلامی در آذربایجان» و «احساس تعلق به جبهه مقاومت» اشاره شده که در نسخه فارسی وجود نداشتند و برای اولین بار در این نسخه مطرح شده است.A comparative discourse analysis of Persian and Azeri Turkish versions of "Salam Farmandeh" with intercultural communication approach
The hymn "Salam Farmandeh" was a phenomenon that was reproduced in at least 35 copies in different languages and dialects less than a year after its first launch in Iran. From the perspective of an intercultural communication that can be seen as a cultural phenomenon, this anthem was also reproduced in the language of the Republic of Azerbaijan. The aim of this research is to investigate the comparative discourse analysis of Persian and Turkish versions with an intercultural communication approach. The data analysis is based on two methods of semiotics and discourse. The theoretical framework of the research is based on the theories of diffusion and, identity negotiation. The findings show that this hymn, in general, is understood and reproduced outside the borders of Iran, especially for Shia minorities in the Caucasus, as a manifestation of a cultural resistance against the globalized western culture. The discourse governing the Turkish version is formed around three basic aspects: "Introducing Imam Zaman (AS) to the youth", "Actively waiting for his reappearance “and "Building the future of Azerbaijan, according to its religious identity". In comparing the Turkish version with the Persian one, the two basic meanings of "introducing Imam Zaman to teenagers" and "actively waiting for the appearance of Imam Zaman" were repeated, around which the discourse of the Persian version was also formed.