آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۹

چکیده

«فرد» از دیرباز موضوع مشاجره آمیز دانش های گوناگون بوده و این امر نوعی دانش مستقل را شکل داده که تحولات آن، پیامدهای مهمی برای دیگر دانش ها ازجمله سیاست داشته و دارد. تکنولوژیست فرانسوی، ژیلبر سیموندون (89-1924)، ازجمله کسانی است که در این حیطه، تلاش فکری سرسختانه و تأثیرگذار داشته است. هدف کلی مقاله توضیح مجمل ارکان نظریه «تفرد» سیموندون و برشماری امکاناتی است که برای علوم اجتماعی مهیا می کند. با توجه به اهمیت خاص دانش سیاست برای ما، پرسش اصلی این است که نسخه متأخر نظریه تفرد، چه امکانات جدیدی برای دانش سیاست فراهم می کند؟ سیموندون با طرد «اصل» تفرد و رویارویی با نسخه های گوناگون هایلومورفیسم، به ویژه روانشناسی تحلیلی یونگ، و حفظ فاصله انتقادی با سیبرنتیک و بدنه پدیدارشناسی، «فرایندِ» تفرد را محور بحث قرار داد و «شدن» را فرایندی بی پایان تعریف کرد. افزایش اعتبار سیاسیِ جمع، اصل زدایی، تحلیل فاز، بازگشت بدن تکنیکی به تحلیل سیاسی و تأمین لوازم بازخوانی نظریه سیاسی رادیکال، ازجمله پیامدهای نظریه او برای دانش سیاست است. نظریه سیموندون، ابزار گذر به «ترافرد» را به تحلیل سیاسی می دهد و این گذر، امکان رادیکال کردنِ مفهوم «فرد» و به چالش کشیدنِ معنای مسلط آن را فراهم می کند.

The consequences of Gilbert Simondon's Theory of Individuation for Politics

The individual has been one of the contentious issues in the different knowledge. This has formed certain knowledge that its developments have had some important effects on other knowledge including politics. French technologist Gilbert Simondon, put a serious effort in this field. The purpose of this article is to describe briefly Simondonian theory of individuation and to specify the possibilities the theory has for the field of social sciences. The main question is which new possibilities are introduced by the late version of the theory of individuation for politics? Simondon rejected any principles of individuation. He insisted on the process of individuation and defined the becoming as an endless process, while encountering with various versions of Hylomorphism, especially Jungian analytical psychology, and maintaining a critical distance from cybernetics and mainstream phenomenology. This theory has numerous implications for politics, such as increasing the political credibility of the collective, de-principlizing, phase analysis, the return of the technical body to political analysis, and providing the equipment for revising the radical political theory. Simondon's theory gives political analysis a means of passage to Tranindividual. This makes it possible the dominant meaning of the individual to be questioned.

تبلیغات