تدوین مدل مشارکت تحصیلی بر اساس خودارزشیابی مرکزی و سرمایه های تحولی با نقش میانجی کمک طلبی تحصیلی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین خودارزشیابی مرکزی و سرمایه های تحولی با مشارکت تحصیلی و نقش میانجی کمک طلبی تحصیلی انجام شد. جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 1400-1401 در دانشگاه بوعلی سینا همدان بود. گروه نمونه که شامل 387 نفر بود با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. و به پرسشنامه سرمایه های تحولی (موسسه پژوهشی مینه-سوتا، 2005) ، پرسشنامه خودارزشیابی مرکزی(جاج و همکاران، 2003)، پرسشنامه کمک خواهی تحصیلی(قدم پوروسرمد، 1385) و پرسشنامه مشارکت تحصیلی (شافلی و همکاران، 2002) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد، خودارزشیابی مرکزی و سرمایه های تحولی با بعد پذیرش کمک طلبی و مشارکت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار و با بعد اجتنابی کمک طلبی رابطه منفی و معناداری دارند. بین بعد پذیرش کمک طلبی و مشارکت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار و بین بعد اجتنابی کمک طلبی و مشارکت تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بعد پذیرش کمک-طلبی تحصیلی و بعد اجتنابی کمک طلبی تحصیلی در ارتباط بین خودارزشیابی و مشارکت تحصیلی و سرمایه های تحولی و مشارکت تحصیلی نقش واسطه ای معناداری دارند. بر اساس این یافته می توان اینگونه استنتاج کرد که با تقویت سرمایه های تحولی درونی و بیرونی و خود ارزشیابی مرکزی فرد، بعد پذیرش کمک طلبی افزایش و بعد اجتنابی آن کاهش می یابد. این عوامل می توانند در تعامل با یکدیگر مشارکت و درگیری تحصیلی افراد را نیز افزایش دهند.Developing of academic engagement Model based on core self-evaluation and Developmental Assessts with the mediating role of Academic Help Seeking
The statistical population of this study included all students studying in the academic year 1400-1401 in Bu Ali Sina University of Hamadan. The sample group, which included 387 people, was selected by random cluster sampling method. And responded to the developmental assessts Questionnaire (Minnesota Research Institute, 2005), core self-evaluation Questionnaire (Jaj et al., 2003), Academic help seeking Questionnaire (Ghadampoor and Sarmad, 2006) and Academic engagement Questionnaire (Shuffle et al., 2002). Pearson correlation and structural equation analysis were used to analyze the data. Findings of this study showed that core self-evaluation and developmental assessts have a positive and significant relationship with the dimension of acceptance of help and academic engagement and a negative and significant relationship with the dimension of avoidance of help. There is a positive and significant relationship between the acceptance dimension of help seeking and academic engagement and a negative and significant relationship between the avoidance dimension of help seeking and academic engagement. The acceptance dimension of academic help seeking and the avoidance dimension of academic help seeking play a significant mediating role in the relationship between core self-evaluation and academic engagement and developmental assessts and academic engagement. Based on this finding, it can be concluded that by strengthening the internal and external Developmental Assessts and the Core Self-Evaluation of the individual, the acceptance dimension of help seeking increases and the avoidance dimension decreases. These factors can also increase people's participation and academic engagement in interaction with each other.
تبلیغات
